Με ξέχασες...

Μέρος 7ο

Ε: Εγώ...δεν-Άκου! Ήθελα να σου στείλω-

Α:Μάριε, παραδεξου το. Με ξέχασες!

Ε: Ποτέ! Απλά...δεν με άφησαν-

Η Αριάδνη με κοιτάζει σκεπτική

Α: Φυσικά! κάνει μια παύση και συνεχίζει

Α: Τώρα πες το. Όλα ήταν μια πλάκα. Για τους φιλαράκους σου. Βέβαια... ΧΑ, πόσο χαζή και αφελής ήμουν.

Ε: Όχι. Δηλαδή...στην αρχή, αλλά εγώ ήθελα-

Α: Άστο. Δεν το σώζεις...

Αριάδνης POV

Α: Άστο. Δεν το σώζεις...
Του λέω και φεύγω.

Δεν το σώζεις φιλαράκο...

Σκατά τα έκανες και εγώ μαζί γιατί σε πίστεψα.

Πήγα μέσα στο σχολείο είχαν περάσει ήδη οι δύο πρώτες ώρες και τώρα θα ήταν για τρίτη. Αφού πέρασε και αυτό, πήγα σπίτι.

Σήμερα θα πήγαινα κανονικά προπόνηση. Το άλλο Σαββατοκύριακο έχουνε αγώνες. Τέλεια! *Να σημειωθεί η ειρωνεία*

Όρεξη είχα να δω και τα μούτρα από τις άλλες.

Πάω στα αποδυτήρια να αλλάξω όταν ακούω μια φωνή.

"Γεια σου Αριάδνη τι κάνεις;"

Κοιτάζω γύρω μου να δω αν ήταν κάνεις στα αποδυτήρια γιατί νόμιζα ότι άρχισα να τρελαίνομαι!

"Σε εσένα μιλάω καλέ"

"Γεια σου Μαρίνα;!" Λέω και εγώ λίγο περίεργα...

Μα καλά χάζεψε;

Κάτι θέλει εεε...Πρόσεχε!

Έλα; Τι μας είπες;

"Άντε ντύσου να πάμε πάνω..."

"Εμ...ναι..." της λέω με ένα ψεύτικο χαμόγελο

Αφού ντύθηκα κατευθύνθηκα προς την πόρτα και εκείνη με ακολούθησε από πίσω. Πριν μπούμε είχαμε 5-10 λεπτά ακόμα γιατί κάνανε προπόνηση η προαγωνιστική.

"Λοιπόν, τι νέα;" με ρωτάει

Άλλο πάλι και τούτο.

"Εμμ..καλά εσύ;" της λέω

"Ουφφ καλά..."

Χαμογελάω πάλι ψεύτικα και άρχισα να κοιτάζω γύρω μου γιατί όλη η φάση ήταν λίγο...άβολη.

"Που είναι η Βιβή;" (η φίλη της)

"Δεν θα έρθει σήμερα. Έχει να πάει στο γιατρό." μου λέει

Αααα πουλάκι μου...γι'αυτό ήρθες και μπαστακωθηκες σε εμένα....γιατί δεν είναι εδώ η φιλεναδιτσα σου...

Λέω και εγώ...

Ε: Αααα...

Π(ροπονητής): Ελάτε παιδιά μπαίνουμε. Άντε...ξέρετε ότι είναι παγωμένο το νερό. Μην το κοιτάτε!

Αφού κάνουμε το σταυρό μας, να μην πάθουμε και τίποτα, μπαίνουμε στην πισίνα.

Η προπόνηση ήταν πιο εύκολη σήμερα. Τις Παρασκευές πάντα είναι! Γιατί το Σάββατο έχουμε διπλή.

Αφού τελείωσε η προπόνηση. Κατέβηκα στα αποδυτήρια και πήγα στο πιο άδειο. Με μόνη ελπίδα να μην κουβαληθει μαζί μου η Μαρίνα.

Έλα μου όμως που κουβαληθηκε.

Το κερ....όχι...όχι..μην βρίζεις...δεν θα χαλάσεις την διάθεση σου γι'αυτην τώρα.

Μ: Ωραία η προπόνηση σήμερα...

Ε: Ναι...καλή ήταν...

Μ: Λεπτηνες!

Μου λέει και εγώ κοιτάζω το σώμα μου. Πριν 2 μέρες με έλεγε χοντρή. Τι φάση αυτό το κορίτσι. Διπλή προσωπικότητα έχει;!

Δεν χρειαζόταν ερώτηση..

Χαχα...σωστό και αυτό. Αν και δεν το εννοούσα με αυτό το τρόπο...

Μην ανησυχείς. Ούτως η άλλως ΕΧΕΙ!

Ε: Ε-ευχαρηστώ...

Δεν είπαμε τίποτα άλλο παρά μόνο όταν έφυγα ένα καληνύχτα. Και αυτό με το ζόρι μου βγήκε από το στόμα.

Στο πάρκινγκ του κολυμβητηρίου με περίμενε ο μπαμπάς μου. Μπαίνω μέσα στο αυτοκίνητο.

Ε: Γεια σου μπαμπά

Μ:Γεια σου κορίτσι μου. Τι κάνεις;

Ε: Καλά...

Μ: Αύριο έχεις πρωινή εε;

Ε:Ναι....

Δυστυχώς...

Πήγαμε σπίτι και έπεσα ξερή στο κρεβάτι μου. Ούτε καν σηκώθηκα. Έβαλα πιντζαμες και κατευθείαν κοιμήθηκα.
__________________________________

Γεια σας μουσούδιααα ❤️🐭
Πώς είστε;

Το ξέρω, σήμερα είναι πολύ μικρό κεφάλαιο αλλά δεν μπορούσα να γράψω άλλο.

Τι λέτε να γίνει;
Αφήστε σχόλια και ⭐
Τα λέμε στο επομενοοοο 💗
bye bye 👋