Με ξέχασες...

Μέρος 9ο

Τραγούδι: Cool me down - Margaret

Ε: Πάλι εσύ μπροστά μου;

Και μαντέψτε ποιος ήταν; Όχι ποιός;!

Ναι ναι...καλά μαντέψατε!

Ο Μάριος! Αλλά αυτή τη φορά δεν ήταν μόνος...

Μ: Α-Αριάδνη;;

Α: Ναι ναι εγώ είμαι. Τι κάνεις εδώ;

Μ: Εμ...βόλτα με-

Ν: Την Ηρώ; τον κοιτάζει και λέει απορημένη.

Ναι δεν της τα έχω πει όλα. Δεν έχω προλάβει και σήμερα είναι η τέλεια στιγμή!

Η(ρω): Έχεις κάποιο θέμα;

Ν: Όχι εμ...όχι. Καλά να περάσετε!

Εγώ είχα μείνει στήλη άλατος και τον κοίταζα γεμάτη ερωτήματα στο μυαλό.

Με πιάνει από το μπράτσο η Νικόλ.

Ν: Πάμε;

Της γνέφω καταφατικά, ενώ περνάω ακριβώς δίπλα από τον Μάριο έτσι του λέω πολύ ψιθυριστά, ίσα ίσα να το ακούσει μόνο εκείνος."Μάλλον δεν είναι πια πρώην σου". Και έφυγα, ούτε καν να τον κοιτάξω δεν ήθελα. Δεν αξίζει ούτε το κοίταγμα μου.

Μάριος POV

Ξυπνάω το πρωί και ανοίγω το κινητό να δω αν έχω κανένα μήνυμα. Όταν δονηθηκε και μάλιστα πολλές φορές. Το παίρνω στα χέρια μου να δω ποιος είναι..

Όχι ρε γαμωτο..

Από Ηρώ
Γεια σου Μαριουκο
Προς Ηρώ
Γεια σου Ηρώ. Τι κάνεις;
Από Ηρώ
Καλά εσύ;
Προς Ηρώ
Καλά και εγώ..
Από Ηρώ
Τι λες Μαριουκο πάμε μια βόλτα το βράδυ;
Προς Ηρώ
Εμμ..οκ..

Έχω καιρό να βγω από το σπίτι, άρα δεν θα με χαλαγε. Αφού κανονίσαμε την ώρα και το που, πήγα σε ένα γήπεδο να παίξω μπάσκετ, με κάτι φίλους.

Γύρισα, έφαγα και την έπεσα για καμία ωρίτσα. Όταν ξύπνησα άρχισα να ετοιμάζομαι, γιατί έπρεπε να την παραλάβω και από το σπίτι της.

Όταν φτάσαμε στον προορισμό μας και πάμε να βγούμε από μια καφετέρια γιατί δεν μας άρεσε κάποιος πέφτει πάνω μου.

Όταν την βλέπω και με βλέπει μένω άφωνος. Όχι τώρα, όχι έτσι. Δεν ήταν δυνατόν να ήταν εδώ!

Α: Πάλι εσύ μπροστά μου;

Ε: Α-Αριάδνη;;

Α: Ναι ναι εγώ είμαι. Τι κάνεις εδώ;