Με ξέχασες...

Μέρος 18ο

Τραγούδι: Monsters - Ruelle

Ο Άγγελος αντιθέτως, ήταν διαφορετικός, αλλιωτικος! Είχε ξανθά, αχηρένια μαλλιά και μέλι με μια δόση γαλάζιου μάτια. Τα μάτια του σου τραβούσαν τόσο την προσοχή πάνω του που άνετα μπορούσες να χαθείς μέσα τους για ώρες ολόκληρες. Μπορείς από τα μάτια του να δεις όλο τον εαυτό του. Σου μετέδιδε με το βλέμμα μαζί και με τα έντονα χαρακτηριστικά του προσώπου του μια σκληρότητα• μόλις όμως χαλάρωνε και "ελευθερωνόταν" ένιωθες μια οικειότητα και ασφάλεια. Νόμιζες ότι είναι ένας άγγελος που σου προσφέρει μια καλύτερη ζωή. Λες από εκεί να πήρε το όνομα του;

Ε: Εμ...χάρηκα. Αριάδνη! Λέω και έρχονται κοντά και μου υποκλίνονται.

Εγώ γελάω με αυτήν την "χαζή" κίνηση. Ο Άγγελος τους τραβάει από το γιακά και τους βάζει από πίσω του.

Α: Λοιπόν, που πας;

Ε: Μια βόλτα μέχρι το πάρκο...να ξεσκάσω...

Α: Ααα...εδώ μένεις;

Ε: Ναι...λίγο πιο πάνω..

Α: Ωραία...

Χ(ρηστος): Άγγελε! Άντε θα πάμε στο Γιώργο;

Α: Σκάσε ρε!

Ε: Αααα θα πάτε στον αδερφό μου;

Σ(πυρος): Κάτσε είναι αδερφός σου;

Ε: Εμ...ναι.

Σ: ουαουυ αυτό δεν μας το είχε πει ποτέ. Θέλω να πω...

Ε: Εμ...ναι του είπα να μην λέει ότι έχει αδερφή και φυσικά ούτε εγώ για εκείνον.

Α: Λοιπόν, εμ...τα λέμε!

Ε: Μπαιιι

Τα άλλα δύο αγόρια με χαιρέτισαν και έφυγαν. Για πρώτη φορά ο Άγγελος δεν συμπεριφέρθηκε σαν μαλακας.

Είναι μια πρόοδος και αυτή...

Ναι...πώς και έτσι;!

Επειδή είδε εσένα;!

Σκάσε ρε. Σιγά. Και τι είμαι εγώ;!

Έφτασα στο πάρκο και έκατσα σε ένα παγκάκι ακούγοντας μουσική, όταν νιώθω ένα χέρι να με σκουντάει.

Κοιτάζω δίπλα μου.

Ε: Μάριε; Τι κάνεις εδώ;

Μ: Έτυχε να περάσω...

Ε: Α...έλα κάτσε! Του λέω και κάνω πιο εκεί για να κάτσει.

Μ: Τι δουλειά είχες με τον Άγγελο;