Küçük Aşkım

Amelie

Adam anlatıyor,

"Birlikte taşınmak için gerekli hazırlıkları yapıyorduk Şirketteki işleri yoluna koymak için fazla mesai yapıyordum.
Şirketimde bana gönüllü olarak eşlik eden bir bayan çalışanım vardı ve oldukça azimliydi.
Hayatta gönüllü olarak fedakârlık yapan insanların olması çok nadir bir durumdu ve ona ek ücret vermeyi teklif ettim ısrarlarım sonucu kabul etti.
İşleri tamamladığım son gece çalışanım yani Rosè kutlamak için iki bardak şampanya getirdi . İçtiğim sırada başım döndü ve şirketin dinlenme alanındaki koltuğa oturdum. Bedenim kas katı  kesilmişti. Rosé yanıma yaklaştı ve soyunmaya başladı. Onu ittim yere düştü.  Ayağa kalktım ama başım dönüyordu ayağa kalkan Rosé beni yine koltuğa itti ve  bilinçsiz bir şekilde ona teslim oldum.

Her şey o gece oldu . Rosé aslında ailemin benimle evlendirmek istedikleri kız Rosella Bernard mış. Onun daha önce yüzünü hiç görmemiştim kılık değiştirip şirkete girmiş ve o gece beni videoya çekip Amelie ye mesaj atmış.

Amelie panikle şirkete gelirken yolda araba çarpmış ve hastaneye kaldırılmış.
Sabah gözümü açtığımda başka bir evdeydim Rosélla annemin işbirliğiyle beni kendi evine taşıtmış. Hemen üstümü giydim ve kendimi dışarı atmak için koşmaya başaldım Ameliyi bulmalıydım. Salonda annem ve Roséllayı görünce beyimden vurulmuşa döndüm.
Kendimi evden dışarı attım. Telefonumda Amelienin ailesinden aramalar vardı hemen Amelinin kardeşini aradım Amelie hastaneye kaldırılmıştı. Taksiye atlayıp hastaneye gittim her şeyden habersizdim
Amelienin kaza geçirip yoğunbakımda olduğunu öğrenince bayılmışım kendime gelince hemen doktordan izin isteyip yanına girdim.

Elini tuttum ve yalvardım uyanması için ağladım ve başımı eline yasladım.
Parmağının kıpırdadığını hissettim. Gözlerini açtı ve 'Adam beni iyi dinle ve konuşma. Seni çok seviyorum ve sana sonsuz güveniyorum. Ben seni sadece o durumdan kurtarmak için yanına gelmeye çalıştım. Lütfen pişmanlık yaşama ve bana söz ver hayatını en güzel şekilde yaşa ' dedi.
Ve son çabasıyla dudağıma doğru uzandı. Onu son kez dudaklarından öptüm ve kollarımın arasında son nefesini verdi.
Doktorların yaptığı müdahaleler onu hayatta tutamadı."  diye bitirdim konuşmamı. Farkında değildim gözlerimden yaşlar süzülüyordu.  Aynı ânı tekrardan yaşamışım gibi hissettim.

Sakura anlatıyor,

Adam hıçkırıklarını bastırıyordu. Ve bende onun ağladığını sezince ağlamaya başlamıştım. Gerçekten çok büyük sorunlar yaşamıştı ve çok büyük ihanetlere uğramıştı buna rağmen benim bunlara üzülüp ağlamaktan başka elimden hiçbir şey gelmiyordu.
O ise benim uçurumdan aşağı yuvarlanan hayatımı tutup doruğa çıkarmıştı.
Biran Amelie olmak istedim
sadece Amelie olmak.
Adam benim ağladığımı farkedince doğruldu ve oturdu
bende doğruldum ve onun göz yaşlarını sildim .Beni tutup sıkıca sarıldı. "Sakura üzülme sen benim hayatıma girdikten sonra senden çok şey öğrendim ve artık bu anılarla yaşayabiliyorum." dedi
"İlk olarak senin sayende insanlara karşı kaybettiğim güven duygumu kazandım çünkü sen bana güvendin. ikinci olarak senin sayende geçmişi güzel hatırlayıp yarını en güzel şekilde tasarlayıp şuanında tadını çıkarmayı öğrendim ve son olarakta bana hayatın önüme çıkardığı zorluklardan kaçarak değil savaşarak kurtulabileceğimi gösterdin " dedi.
İkimizde çok zorlu günlerin üstesinden gelmeyi başarmıştık. Halen ona geçmişini  bu kadar geç sorduğum için pişmandım.
Kulağıma "İyiki varsın" diye fısıldarken bende "Sende" diyip yanağından öptüm.
"Hadi şimdi uyuyalım " dedi
Onu yalnız bırakmak istemiyordum ona onun bana yaptığı gibi sarılarak destek olmak istiyordum.
Yatağıma geçmek yerine yanına uzandım. Elini ellerimin arasına aldım. Uykuya daldık.

Adam anlatıyor,

Sakura hemen yanımda uyuyordu ve ben ona hatırlamaya cesaret edemediğim geçmişimi anlatmıştım.
O küçük kalbi çok büyük yüklerin üstesinden kalkmıştı ve yetmemiş gibi kendi sorunlarının üstüne benim dertlerimide eklemişti.
Biriyle dertleştiğim için çok mutluydum. Biri tarafından anlaşılmak meğer ne kadar paha biçilmez bir şeydi.
Küçük soluk alışverişleri kulağıma bir müzik gibi geliyordu elim ellerinin arasındayken daha güçlü hissediyordum.
O bana Amelie için duyduğum pişmanlıkların telafisi için bir şans olarak gönderilmişti sanki.
Hayatın karşımıza çıkardıklarını her zaman kötü olarak karşılamaya başlayan ben, karşıma çıkan bu mükafattan sonra tekrardan mutlu olmaya artık hazırdım.
Onu mutlu edip onunla mutlu olacaktım.
Nefes alıp verişinin huzuruyla uykuya daldım.

Çok şeker bir bölüm daha bitti.
Umarım beğenmişsinizdir.
Eleştirilerinizi bekliyor olacağım.
Mutlu günler bizi bekliyor
🌸🐘❤
🌼Evde kalalımm🌼