Beautiful Paradise

KABANATA 17

Desiree POV

sobrang saya ko na malalaman ko na magpapakasal kami kahit alam kong malabo nang mangyare yon, di naman ako tanga para isipin na okay dei mabubuhay kapa, magpapakasal kapa sa lalaking pinakamamahal magkakaroon kayo ng anak at tatanda kayo ng magkasama na alam ko naman sa sarili ko na hindi na ko magtatagal.
tanga nalang siguro ang maniniwala non.

Naiinip na ako sa paghihintay, inaantok nako.

"Anak? ayaw mo pa bang matulog? alas 3 na ng madaling araw, kailangan mong matulog" sabi ni mama

"Ma? hihintayin ko po si paulo dumating." pagmamatigas ko.

"Pero anak, ayaw nya na makita kang ganyan. Sana naman makinig ka sakin." sabi ni mama.

"Ma? pangako nyo po sakin na pagdating na pagdating ni Paulo, gigisingin nyo ko ah. inaantok na rin po ako at gusto kona magpahinga." sabi ko.

"Anak? oo—- anak gigisingin ki—ta pagdating ni-ii paulo." sabi ng ina nagbabadyang luha sa mga mata nito.

"Tsaka Mama at Papa pwede po payakap?" sabi ko.

Nagkatinginan ang dalawa at nagsimula na silang umiyak na tila parang alam na nila ang mangyayare.

"Si-ige anak." niyakap ako ni papa at ni mama.

"Mahal ko po kayo Mama at Papa." sabi ko.

"Matulog kana anak, magpahinga kana." atsaka na tuluyang pinikit ang mga mata.

SOMEONE POV 

"[Melan-ie?]" sabi ni Diane.

"Napatawag ka?" tanong nito.

"[buksan mo ang t.v, tignan mo ang balita jusko.]" sabi ni Diane habang umiiyak.

"Bakit anong nangyayare? bat ka umiiyak."

"[basta buksan mo nalang.]" sabi nito.

Dali daling binuksan ang tv at tumambad ang isang balita.

"An Aircraft from USA exploded before it landed in NAIA, Among those killed was the son of a business man identified as Mr. Paulo Monteverde, but then still knowing the source of exploision on the other hand i sympathize with the casualties-"

"Omaygad! bakit nangyayare to" sabi ng ina"

Napahagulgol nalang ito. kasabay ng pagtunog ng flat line at napatingin ang mag asawa sa kanilang anak.

"Anak? Anak?" tawag ng ina.

Lumabas ng pinto ang ina at tumatawag ng doctor.

"Doc? doc? gawin nyo po lahat ng makakaya nyo, parang awa nyo na." sabi ng ina.

Napayakap nalang ito sa asawa at hindi na alam ang gagawin.

"Mel tanggapin na natin na wala na sya, hirap na hirap na ang anak natin. palayain na natin sya at wag na natin syang pahirapan, sobrang sakit na makita ang anak natin na ganon, alam mo naman kung gaano na sya nahihirapan." sabi ng asawa na umiiyak na din bakas ang lungkot sa kanyang mga mata.

"Di ko kaya, di ko kaya." sabi ng ina.

Habang nakatingin sa may salamin ay di matigil ang pag iyak habang nakikita ang anak nila na nagdurusa. sana ako nalang ang nasa kalagayan mo anak. sabi ng ina.

"Clear" sabi ng doctor.

ilang pag uulit pa ngunit wala na talaga.

"Time of death 4:24 AM" sabi ng doctor.

Agad na pumasok ang mag asawa at tinanong ang doctor.

"Sorry Misis, wala na po ang anak nyo. Condolence." ngumiti ang doctor atsaka na sya umalis.

"Anak? di kana maghihirap, bantayan mo kami ha? Mahal na mahal ka namin." sabi ng ina habang umiiyak pa din ito.

itutuloy...