PATRON BU MU?!

4.BÖLÜM:Güçlü olmaya çalışıyorum!!

Duygularıma yenilmiştim.Gözyaşlarım yanaklarımdan yine kontrolüm dışında süzülürken ilk aklıma gelen şey duvarda asılı fotoğraflardı.Ayağı kalkıp hepsini indirdim.Acaba onun olduğu resimleri yırtsa mıydım yoksa yaksa mıydım?!Ve onu ve o zamanları bana hatırlatıcak her şeyi yok etmeye karar verdim.Bu yüzden fotoğrafları yakacaktım.Tabi ben üşengeç biri olduğum için önce telefonumdaki resimleri sildim.Sonra fotoğrafları yaktım. Bana aldığı kıyafetleri yırtıp camdan aşağı attım.Onu hatırlatacak hiçbir şey bende kalmamalıydı.Birkaç saat sonra onu hatırlatıcak hiçbir şey kalmamıştı ama hala unutamamıştım,unutamıyorum.

Ben bunları düşünürken ve ağlarken telefonum çaldı.Mira'ydı.

~Efendim Mira?

~Tatlım daha iyi misin?

~İyiydim tabi mert o fotoğrafı
paylaşıncaya kadar.Mira ben kendimi ilk defa bu kadar güçsüz hissediyorum.

~Biliyorum Ece'cim ama şimdi hemen her ne olursa olsun Mindi'ye gel.Hem bir kahveden kimseye zarar gelmez.

~Ama Mi-

~İtiraz istemiyorum.20 dakikan var.

Yüzüme kapattı resmen ya.Ben gitmek istemiyorum ki.Off.Tabi ki gitmek zorundaydım.Ama bu haldeyken bile fikrimi sormadı.Çünkü bana iyi geleceğini sanıyordu ama sanırım bir tür depresyona girdim.Ama belki mekan değişikliği-tabi zaten sürekli Mindi'de olduğumuz için çok ta bir değişiklik olmayacaktı-iyi gelebilirdi.

Hazırlandım.Saçlarımı özensizce bağladım ve makyaj yapmadım.Güzel olmama gerek yoktu.Arabaya bindim.Biraz sinirli olduğumu yolda beni sollayan bir adama bağırmamdan anlayabiliyordum.Mindi hiç kalabalık değildi.Hatta 3-4 masa doluydu sadece.İçeri girince Mira sanki kafamda bir abajurla gelmişim gibi bakıyordu.

~Kızım ne yaptın kendine.

~Ne yapmışım ki?

~Tam anlamıyla hiçbir şey.

~Ne?

Kolumdan çekiştirerek tuvalete götürdü beni.Çantasından bir kaç makyaj malzemesi ve tarak çıkardı.Off ne yapıyordu şimdi bu kız.

~Ya bir dur sadece hafif bir makyaj!

Gözlerimle tamam dedim.Gerçekten hafif bir makyajdan sonra tarak verdi ve saçlarımı güzelce topladım.

Geri döndüğümüzde masada kocaman krokanlı bir pasta,en çok sevdiğim pasta,vardı.Mira beni nasıl mutlu edeceğini biliyordu.Pastayı yiyip,kahvelerimizi içip kalktık.Ama tabi ki hepsini yiyemedik.Sandığım gibi olmamıştı bu bana iyi hissettirmişti.

~Ve bir kez daha beni mutlu etmeyi başardın.

~Biliyorum ama evde kendini üzersen her şey boşa gider.O yüzden ağlamak yok.

~Peki.

Arabaya bindim ve eve döndüm.Bana iyi gelmişti Mira'yla buluşmak.Hiç bir şey düşünmemeye çalışarak uyudum.
..........

Sabah alarm sesi ile uyandım.Bugün dünden daha iyi geçerdi umarım.İşimde ilk gündü ve ben güzel olmaya çalışacaktım.Önce saçlarımı düzleştirdim sonra makyaj yaptım.En sevdiğim eteğimi ve bir gömlek giydim.Çantamı hazırladım ve evden çıktım.Arabaya binerken Mira'yı aradım.

~Alo?

~Günaydınnn...

~Sana da.Mira beni odamın nerde olduğunu biliyormusun.

~Evet canım.Emre Bey'in odasının çarprazında,6. kat.

~Tamam gelince ararım.Bu arada senin odan nerde?

~Benim ki 4. Katta,Gamze Hanım'ın odasının yanı.

~Tamam gelince konuşuruz.

Gamze de kimdi? Neyse gidince öğrenirdim.

Geldiğimde koskoca bir plaza görüyordum.Bir önceki gelişimde daha küçük görünmüştü burası.Ve arabamı park edip içeri girdim.

İlk günüm başlıyorduuuu!!!

Arkadaşlar bölüm biraz kısa ama bundan sonra karakter analizi var ondan sonraki bölümler daha uzun olacak.İyi okumalar...