"Ben sanırım delirmek üzereyim natasha!"
"Kapı orada çıkabilirsin seni zorla tutmuyorum" dedim oturduğum koltuktan kalkarken.
Steve haklıydı aptal gibi bu evle uğraşmıştım. Ama.. belki de clinte bir şey olursa saklanabileceğimiz bir yer olsun istemiştim. Hepsi bu
"Bak" oda kalkarak yanıma geldi "ne yapmaya çalıştığını anlayamıyorum ama bazı şeyler için geç olmadan tony ile konuşmalısın"
Iç çektim
"Bize yardım etmez diyorum steve!"
"O seni çok seviyor tabiki eder"
Gözlerimi kapatım derin bir nefes aldım. Oturmazsam düşecek gibi hissediyordum. Başımı ellerimin arasına aldım
"Gelmez steve. Sanırım beni eskisi kadar sevmiyor" başımı kaldırıp gözlerine baktım "beni hiç sevmiyor"
Koşar adımlarla gelip yanıma oturdu.
"Ne oldu nat? Bana anlatabilirsin"
"Kavga ettik. O gün yolda karşılaştığımızda. Biz birbirimize hiç böyle sözler söylememiştik. Bana.. bana" gözlerim doldu. Kafamı salladım.
Tanrım konuşamayacak mıyım?
"Bana param için benimlesin dedi"
Steve'e baktığımda cidden çok şaşkın gözüküyordu. Bana acımıyordu ondan eminim sadece kalbimi kırmamak için çabalıyordu.
"Natasha.. O gün tony'nin kalbini kıracak bir olay olmuştur yada gününde değildir" o an aklıma pepper geldi. Pepper ile kavgası ve benim onun yanında olmamam.
Her ne olursa olsun tony hep benim yanımdaydı ama ben her şeyde onu aşağılıyordum.
"Belki de tony de sonradan pişman olmuştur. Ben tony'i senin kadar iyi tanımıyorum ancak sevginin çözemeyeceği hiç birşey yoktur"
Başımı salladım.
Ayağa kalktı içeri gidecekken kapıda durdu.
"Yaz ona natasha"
.
.
.
Bir süre daha düşündükten sonra telefonu elime aldım.
"Tony.. Sana sadece tek bir şey söyleyeceğim. Başım belada. Bana kızabilirsin. 'Beni hep zor durumda olduğunda arıyorsun' diyebilirsin. Belki de haklısın evet ama senden başka kimsem yok. Bir sen bir de clint var tony. Siz benim ailemsiniz. Ve şimdi clint'in başı dertte. Seni bekleyecek kadar zamanımız yok buda benim aptallığımdı. Eğer geleceksen adres bu (...............) gelmezsen de şunu bil seni çok fazla seviyorum. Kalbini kırmayı asla istemedim"
.
Ağaçların arasından geçip çamurlara batıyorduk.
"Tıpkı filmlerdeki gibi" dedi steve gülerek.
"Pek eğlenceli olduğu söylenemez"
"Olsun yine de filmlerdeki gibi" güldüm. Bu kadar enerjik olması sinirime dokunuyordu.
Hava iyiden iyiye kararmıştı.
Bugün atmosfer de pek güzel kokmuyordu. Yada benim korkularım burnuma kadar ulaşıyordu.
.
Malikane kocaman bir yerdi. Clint içeride olmalı. 3 katlı bir evde nasıl bulacağız diye düşünürken steve ayaklanmaya başlamıştı.
Kolundan tuttum. Sesim çıkmaması için fısıldıyordum
"Nereye gidiyorsun?"
"Gidip bir giriş yolu bulacağım"
"Bende geleceğim steve!"
Etrafa baktı ve elimi indirdi.
