Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Bölüm sonundaki bilgileri okumanız hikayenin önemli noktalarına hakim olmanız açısından önemlidir. Keyifli Okumalar-
ℒℒℒ
☈ ÜÇÜNCÜ KISIM:AYIN GÖLGESİNDE
Neler olduğu hakkında henüz kimsenin bir fikri yoktu. Sürekli birbirlerine kayan endişeli bakışlarından çaresizlikleri net bir şekilde anlaşılıyordu. Eriha, kapının önünde bekleyen görevlilere Tenere'yi odasına götürmelerini söylemişti. Biraz önceki gürültünün aksine şimdi herkes sessizlik yemini etmiş gibi konuşmuyordu. Koca salonda duyulan tek ses hala pencereye vuran yağmur sesiydi.
Dinmemişti...
Genç kadın, nihayetinde derin bir iç çekerek bakışlarını masada oturan diğer erkeklere çevirdi. Kerha, başını hafifçe sallayıp duruyor ve gözleri yarı kapalı duruyordu. Onun hemen karşısında oturan oğlu Keha ise oturduğu sandalyede geriye yaslanarak gözlerini tamamen yummuştu. Hepsi için yorucu ve tuhaf bir gün olduğu açıktı. Eriha'nın dikkatli bakışları bu sefer Zafir'e yöneldiğinde duraksadı. Diğerlerinin aksine gözleri açık duruyor ve pencereden net bir şekilde görülen ufuk çizgisindeki kişiden ayrılmıyordu. Üzerindeki beyaz gömlek geniş göğsünü olduğu gibi ortaya çıkarıyordu. Omuzlarından beline kadar inen sargılar diğer ufak tefek yaralarını gizleyememişti. Onun nasıl bu hale geldiğini hala öğrenememiş olduğunu hatırlayınca kaşlarını öfkeyle çattı.
En ağır yara alan yeri bacağı olmalıydı. Birkaç defa aksayarak yürüdüğünü fark etmişti. Zafir'i bu hale getiren kişinin Nahar'ın ölümüyle bir ilgisi olabilir miydi?
Emin değildi.
''Ben hala tüm bu konuşmaları neden adından başka bir şey bilmediğimiz bir adamın önünde yaptığımızı merak ediyorum!'' diye sordu Kerha aniden. Yaslandığı sandalyeden öne doğru eğilmiş ve ellerini masanın üzerinde huzursuzca birleştirmişti. Genç kadın aniden yöneltilen soruyla Zafir'e olan bakışlarını kesti.
''Buraya geldiği ilk gece bir rüya görmüş.'' dediğinde herkesin dikkatini çekmişti.
''Ne rüyası?'' diye sordu Kerha, kuşku dolu gözlerle.
''Tenere'nin oğlunu öldürdüğünü... Bana Nahar'ı da onun yanında gördüğünü söyledi.''
''Bu imkansız!''
Sert çıkış yaşlı Keha'dan gelmişti. Şaşkınlıkla irileşen gözlerini Zafir'den ayırmıyordu o sıralar. Beyaz sakallarını her düşünceli olduğunda yapığı gibi yine istemsizce ovuşturmaya başladı.
''Adından başka bir şey bilmediğimiz bu yabancı, bizim hakkımızda daha çok şey biliyor. Öyle değil mi?'' dedi ve yeniden zümrüt yeşili gözlerini karşındaki yabancıya dikti. Zafir'de bu çıkış üzerine geri adım atmadan karşılık vermiş ve genç kadının yaptığı gibi gözlerini dikmişti. Mavi ve yeşilin amansız savaşı yine araya giren Kerha ile son buldu.
