LIVID SERIES 4: FHIEL THRIME ASTON✔

CHAPTER 5

CHAPTER 5

NAPANGIWI naman ako ng magbatohan na naman sila ng masasakit na salita.

Napabuntong hininga nalamang ako, they both acted like a kid. Hindi ko nalang sila pinansin bagkus ay pumunta nalamang sa locker para magbihis.

Alas otso na kasi ng hapon at oras na para umuwi kami. Akmang maghuhubad na sana ako ng may tumikhim sa likoran ko.

"Do you really wanted to strip, huh?"Malamig na sabi niya na ikinatigil ko naman.

Ibinaba ko ang sanina ko na aakmang ihuhubad ko na. Napabuntong hininga naman ako at saka hinarap ko naman siya.

He's hair is kind'a messy na mas lalong ikina-hot niya. He's wearing a white long sleeve at saka pinarisan niya ito ng kulay black na long pants.

Amporkchop! Ang gwapo niya!

Nakasandal pa nga siya sa isa pang locker habang nakapamulsa ito. Chocolate! Para siyang model kung tingnan!

Nag-iwas naman ako ng tingin. "Hindi ko alam na may tao pa pala."

He sneered. "Tss. I already told you to locked the door before you strip naked."

Uminit naman ang buong mukha ko sa sinabi niya at hindi ako makatingin diretso sa mga mata niya. "A-A, h-hindi ko naman alam na may tao pa pala, ang buong akala ko ay umuwi na kayong lahat."Mahinang sabi ko.

"Is that so?"

"Y-Yes."Nauutal na sabi ko sa kaniya.

"Okay then, you can strip naked now."Nakangising sabi niya na ikinatigil ko naman.

"O-Okay, p-pwede k-ka ng l-lumabas."Nauutal na sabi ko na mas lalong ikinangise naman niya.

Nakapamulsa naman siyang naglakad sa gawi ko na ikina-atras ko naman.

Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko ng halos isang dangkal na ang layo ng mukha namin.

He smiled...deviously, "Why would I? bakit naman ako lalabas?"

Nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya at mas lalong bumilis nag tibok ng puso ko ng mas lalong inilapit niya ang kaniyang mukha sa mukha ko.

"H-Hoy, a-ano ba a-ang ginagawa mo?"Nauutal na sabi ko sa kaniya na mas lalong ikinalapad ng ngise niya.

"Hulaan mo... Total, tayo lang naman ang nandito..."

"A-Ano? U-Umayos ka nga."Namumulang sabi ko sa kaniya na mahina nitong ikinatawa.

Napatili naman ako ng tumama ang kaniyang matatangos na ilong sa leeg ko, he rested his face at my neck.

"W-What are you d-doing? L-Lumayo ka nga!"Nauutal na sabi ko at saka mahinang itinulak siya pero parang hindi naman ito tumalab sa kaniya.

My legs are already weak, turning to jelly. My stomach has already experiencing this so called butterflies.

How could this man do something strange about me?

I stilled when he kissed my neck.

"G-Go away!"Nauutal na sabi ko.

Nakahinga naman ako ng maluwag ng tumigil ito sa paghahalik sa leeg ko. He wrapped his arms around my waist and pulled me closer to him making myself weaker and weaker.

"Why are you doing this to me?"

Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya. "What are you talking about? And will you please let me go, I'm going to go home now, it's already late."

Mahina naman itong natawa at saka he withdraw his arms that has been wrapped around my waist, he looked at me slyly.

"Change your clothes, I'm going to take you home now, it's already dark, something might happened to you if you are alone walking to your home."He said while putting his hands to his pocket.

Umiling naman ako. "You don't need to do that, baka nakakaabala lang ako sa'yo."

He looked at me flatly. "Nakaabala? Hindi naman ako magsasabi ng ganun kung nakakaabala ka sa'kin, kaya change your clothes. I'll be at the outside of this restaurant."

"Okay."I softly said.

Nang tuluyan na siyang makalabas ay napasandal ako sa locker at saka napahawak sa puso ko na kanina pa tumitibok ng tibok.

"What the... how could a man do something strange about my heart and my mind?" I whisperedly said.

Ipinilig ko ang ulo ko at saka mahinang pinag-sampal sampal ang sarili kong mukha para mahimas-masan ako.

Dali-dali akong nagbihis at saka lumabas na doon sa Locker Room. Inilock ko na rin ang pinto ng kusina at saka lumabas na.

Naabutan ko naman siyang nakapamulsa at nakasandal sa may poste.

Hindi ko muna siya pinansin bagkus ay inilock ko narin ang maindoor ng Restaurant, na check ko na rin ang backdoor kung na-lock ko ba talaga 'yon.

Nang malock ko na talaga ito ay pumunta naman ako sa direksyon niya.

He opened his eyes and stared at me, intently making me nervous and making my heart beats weirdly again.

"Hey."

"Hey."

He wrapped his arms around my waist and pulled me close to him making me nervous.

I looked at him, confusedly. "What are you doing?"

"I'm pulling you closer to mine."He said cooly making my eyebrow, arched.

"Why?"I asked at him and he gave me a sly smile.

"Because it's already dark, baka mawala ka pa."

Napakunot naman ang noo ko dahil sa sinabi niya. Is it me or parang na-double meaning 'yon.

Argh! Why am I acting like thia towards to a man whom I just meet?

"Tss. Bakit naman ako mawawala e hindi naman as in na madilim talaga ang dadaanin natin, may mga ilaw pa ngang nagsisilbing gabay sa atin e."I said.

I felt him froze for a second at saka agad naman itong nabawi, tumingin naman siya sa'kin.

"I know, pero naniniguro lamang ako."Sabi niya na ikinakunot ko naman.

Eventhough I'm still confused, I didn't say anything or saying something.

Nananahimik lamang ako, his arms are still in my waist pero hindi ko nalang iyon pinagtutuonan ng pansin.

NASA TAPAT na kami ng bahay ko, I faced him and thanked him.

Akmang aalis na sana siya ng magsalita ulit ako na ikinatigil nito.

"By the way, how did you know that this is my house?"Takhang tanong ko sa kaniya.

"I'm just following your lead."Sabi niya at saka tuluyan ng umalis.

Following my lead? E, ako nga ang sumusunod sa kaniya e. Parang alam niya talaga ang bahay ko. Shucks! Assumera ka talaga, Izy!

•End of Chapter 5•