LIVID SERIES 4: FHIEL THRIME ASTON✔

CHAPTER 20

CHAPTER 20

HINDI ko alam na matutulog ako ng may katabi e nasanay na kasi ako na matulog na walang katabi.

Naramdaman ko naman ang kaniyang  braso na nakadagan sa tiyan ko. Hindi ko nalang ito pinansin bagkus ay ipinikit ko na ang mga mata ko.

"I'm so happy. I'm so happy today, this is the best day ever."Mahinang sabi niya na ikinangite ko naman.

Yumakap naman ako sa kaniya, "I know. I'm also happy, I didn't know that I can be this so happy."

"I love you so much, my wife."Nakangiting sabi niya na ikimulat ng aking mga mata.

"I love you too, my husband."Nakangiting sabi ko sa kaniya.

"By the way, tell me about what you did while I was in coma and when I woke up."

Tumikhim naman siya at saka ibinaon ang kaniyang mukha sa leeg ko na ikinatawa ko naman. "When you was in coma, I was so worried as shit. Ang buong akala ko ay mawawala ka sa'kin pero I know that deep inside, you are fighting for our family. Araw araw hindi ako nawalan ng pag-asa, walang oras walang segundo, walang minuto na hindi kita iniisip at inaalala kong gising ka na ba."

Nagpatuloy naman siya, "No'ng malaman ko na gising ka na ay sobrang saya ko ngunit pinagbawalan muna ako ni Papa na pumunta doon baka biglang matriggered ang utak mo kaya sabi naman ni Papa na dahan dahanin ko muna. Noong kaya mo nang maglakad dahil nga nahihirapan ka pang maglakad kasi halos anim na taon ka nang nakahiga, sinabi mo kay Papa na magtrabaho ka, kaya tinawagan ako ng papa mo at sinabi niya na magtrabaho ka nga kaya nag-apply rin ako doon para lamang makita ka."

Tumikhim ito muli, "Alam mo ba noong hinalikan ka ni Cyton sa pisnge, kahit pisnge lang 'yon nagagalit na ako na parang gusto ko nang pumatay, I was livid at that time. Gusto ko na ako lang ang humalik sa'yo kasi asawa kita kaya nandilim ang paningin ko at nasuntok ko siya, kung hindi mo ako pinigilan ay malamang na mapatay ko ang tangnang gagong 'yon."

Mahina naman akong natawa. "What about facebook?"

"I was also jealous at facebook, I didn't actually know that facebook is just an app, like I don't have time to browse internet because I already have my family to take care of. Kaya noong sinabi mo na palagi ka niyang tinanong kong 'what's on your mind' at saka palagi ka niyang i-greet ng happy birthday, I was also livid na parang gusto ko siyang gisahin sa galit. Like, is he flirting with my wife, what the fuck?"

Tinampal ko naman ang kaniyang bibig, "Language, hubby."

Napatutop naman ito at saka hinalikan ako. "Sorry."

Ngumite naman ako,"It's okay. Hindi ko alam na napakaseloso mo pala."Nakangising sabi ko na ikinatawa naman niya.

"Yeah, napakaseloso ko at hindi ko i-de-deny 'yon kasi 'yon ang totoo. Isa pa, hindi naman porket nagseselos ako ay wala na akong tiwala sa'yo, malaki ang tiwala ko sa'yo pero sa mga lalaking may gusto sa'yo ay wala."Nakasimangot niyang sabi na ikinatawa ko naman.

"Oo na. So, tell me about Fierro's dislikes and likes. Hindi pa kasi ako makaalala, may ibang nagflashbacks pero hindi naman ito as in lahat ng mga nawawalang ala-ala ko."Sabi ko sa kaniya at tumango naman ito.

"Don't force yourself, Okay?"

Tumango naman ako na ikinangite naman niya, he kissed my forehead bago siya nagsimulang magsalita. "His dislikes, he hates it when someone insults his books, he hates it when someone calls him a bookworm, he hates colorful thing masakit daw sa mata, he hates it when someone interupt him from talking and he hates it when someone tries to hurt his love ones."

Nagsalita muli ito. "He likes, seafoods. He like the color black and gray, he likes reading, he likes watching tv that involves science, he love math, he loves music and also he love his beloved family."

"Woah.. I didn't know."

"You know all his favorites, likes and dislikes but you forgotten it due to your amnesia."Sabi niya na ikinabuntong hininga ko naman.

"Yeah, I think if I my memories will be back, I will really know who's behind this. Who is the one who kidnapped me and who's this person that obsessed with me."Mahinang sabi ko na ikinayakap niya naman sa'kin.

"Don't worry about that, I'll find a way to find out who's that motherfucker."Malamig niyang sabi na ikinalukot ng mukha ko.

"Language!"Singhal ko sa kaniya na mahina nitong ikinatawa at saka siniil ako ng halik.

"I love you."Malambing niyang sabi na ikinangite ko.

"I love you too."

"Pakasal tayo."Nakangiting sabi niya na ikinalaglag ng panga ko.

"Ha?"

"Pakasal tayo."Pag-uulit niya na ikinakunot ko naman.

"Why?"

"Kasi mahal kita?"

"Teka, kinasal naman tayo noon a."Sabi ko na ikinalukot naman ng kaniyang mukha.

"So, ayaw mong magpakasal sa'kin ganun ba 'yon? E, ano naman kung kinasal na tayo noon e gusto ko ulit magpakasal sa'yo, kung pwede lang na araw na araw kitang pakasalan, ginawa ko na."Sabi niya na mahina kong ikinatawa.

"I love you, and to answer that question....Yes, pumapayag akong ikasal sa'yo muli."Nakangiting sabi ko na ikinahinga naman nito ng maluwag.

"Kinakabahan ka?"Pang-aasar ko sa kaniya at tumango naman ito.

"Yes. Natatakot ako na baka hindi ang sagot mo, alam mo na nawala ang mga ala-ala mo."Kinakabahang sabi niya na ikinairap ko naman.

"Kahit na paulit-ulit na mabura ang mga ala-ala ko na may kinalaman sa'yo, hindi pa rin nila magawang burahin ka sa puso ko dahil nandito ka lamang palagi. Kaya stop doubting my feelings for you just because I have amnesia."Mahinang sabi ko na ikinahigpit naman ng kaniyang yakap.

"I'm not doubting your feeling for me because I know that you really love me. Okay? I love you so much, let's get married tomorrow."Nakangiting sabi niya na ikinalaglag ng panga ko.

"Tomorrow?"

"Yes, I already prepared it since the day you were in coma."

WHAT?!

•End of Chapter 20•