LIVID SERIES 4: FHIEL THRIME ASTON✔

CHAPTER 9

CHAPTER 9

MAHINA kong tinampal ang kaniyang dibdib at saka tinaasan ko siya ng kilay pero hindi man lang ako pinansin.

"Saan ba tayo pupunta?"Inis na sabi ko sa kaniya habang pilit na bawiin ang kamay kong hawak na hawak niya pa rin.

"Sa langit kita dadalhin, you want?"Nakangising sabi niya na ikinairap ko naman.

"Mag-isa kang pumunta doon, wala pa akong planong mamatay!"Inis na sabi ko sa kaniya na mas lalong ikinangise niya naman.

Dahan dahan niyang inilapit ang kaniyang mukha sa mukha ko na mas lalong ikinabilis ng tibok ng puso ko.

"May iba namang paraan para dalhin kita sa langit."Nakangising sabi niya na ikinatigil ko naman.

Narealize ko naman ang kaniyang sinabi kaya umakyat lahat ng dugo ko sa mukha ko at mahinang tinampal ang kaniyang noo.

"I-Ilayo mo 'yang m-mukha mo..."Nauutal na sabi ko sa kaniya na mas lalong ikinalawak ng kaniyang ngise.

Ang mas masama pa ay mas lalo pa niyang inilapit ang kaniyang mukha sa mukha ko, not minding the other people around.

Medyo hindi naman ganun karami ang mga taong dumaan dito kasi masyado pang maaga.

"Why, scared?"He said teasingly na mas lalong ikinabilis ng tibok ng puso ko.

"B-Bakit n-naman ako matatakot s-sayo, p-p'wede ba ilayo mo nga 'yang mukha mo."Nauutal na sabi ko sa kaniya pero nginisihan lamang niya ako at saka mabilis na hinalikan ako sa labi.

Bakit ba panay halik niya ng halik? At bakit panay utal lang ako ng utal? Ni hindi ko man lang siya pinigilan!

"Let's go."Anyaya niya na ikinakunot ko naman.

"Saan naman tayo pupunta?"Takhang tanong ko sa kaniya at ngumise naman ito.

"Sa langit nga."Nakangising sabi niya at ipinakita ko sa kaniya ang kamao ko.

"Mag-isa kang pumunta sa langit."Mataray na sabi ko sa kaniya na ikinatawa naman nito.

"I'm just kidding."Natatawang sabi niya at saka mahinang tinampal ang noo ko na ikinasimangot ko naman.

Feeling close ang isang 'to a.

"Tss. Isa, paghindi mo ako sasagutin ng maayos, ibabalibag kita."Pagbabanta ko sa kaniya na ikinatawa naman nito.

"Ibabalibag? Talaga bang kaya mo ako? Sa katawan mong 'yan."Natatawang sabi niya na ikinairap ko naman.

"Bahala ka nga, babalik na ako sa Restaurant may trabaho pa akong tatrabaho-in."Inis kong sabi at akmang tatalikod na sana ako ng hinigit niya ang pulsuhan ko at saka pwersang hinola papunta sa kaniya kaya pa rin ako nahila.

He snaked his arms around my waist and pulled me closer to him, and now I'm already facing his chest, I can also enhaled his manly perfume.

Akmang lalayo na sana ako sa kaniya ng pigilan niya ako, buti nalang at nakabaon ang mukha ko sa dibdib niya dahil kung hindi, makikita talaga niya ang pamumula sa pisnge ko.

"Where are we going?"Tanong ko sa kaniya while he started walking, his arms are still on my waist kaya napalakad rin ako kasama siya.

"Let's go the mall."Nakangiting sabi niya na ikinalaglag ng panga ko.

"Sinama mo lang ako para mag-mall? Seriously? Are you out of your mind? What about my works?"Singhal ko sa kaniya na mahina nitong ikinatawa.

"Relax... I already excuse you na hindi ka muna magtatrabaho ngayon kaya you can now rest assured, and no, I'm not out of my mind."Nakangising sabi niya na ikinairap ko.

"Fine."Pagsusuko ko na mas lalong ikinalapad ng kaniyang ngite.

"Lets go." He said while walking.

I left with no choice but to go along with him. Lagot ako nito kay Mama at Papa, I disobey them because of this man!

Ano bang meron sa lalaking 'to? At bakit ba hindi ako makakahindi sa kaniya? Argh! It's creeping me out!

Bakit nga ba ako ang niyaya nito para samahan siyang magmall, ano naman ba ang gagawin namin doon? Tss.

Hindi ko alam na mahilig pala 'to mag-mall. Akala ko, lahat ng lalaki ay ayaw magsho-shopping like for example kagaya ni Papa, he hates shopping.

Pero pagyayain siya ni Mama, parang nakalimutan niya ang sinabi niya na hindi niya daw gustong magshopping. Tss, marupok rin pala.

Sa kaniya ba ako nagmana? H'wag naman sana.

Naglalakad lang kami total malapit lang naman ang mall dito kaya nilakad nalang para hindi gastos.

"What's on your mind?"Aniya habang hindi ito nakatingin sa'kin.

"Facebook ka ba?"Mataray na sabi ko na ikinakunot niya naman.

"Huh?"Takhang tanong niya na ikinairap ko.

I looked at him flatly, this time he's looking at me, "Facebook ka ba? Kasi 'yan din ang tinatanong ni Facebook everytime I log-in."

Mas lalong kumunot ang kaniyang noo,"Who's facebook?"

Nalaglag ang panga ko at hindi makapaniwalang tiningnan siya,"Seriously? It's What not Who."

"What do you mean? Does facebook can talk? Who's he? Why did he asked what's on your mind? Is he interested at you? Did he flirted you? Tell me his address and I'm going to kill that fucking facebook!"Inis na sabi nito habang ang kaniyang mga mata ay galit na galit.

R.I.P facebook.

Hindi ko naman mapigilang hindi matawa sa sinabi niya. Like hello, may mga tao pa palang hindi gumagamit ng facebook? Kagaya ng isang 'to na katabi ko?

Mas lalong umalab ang kaniyang mga mata sa galit. "What are you laughing at?"

"You."

Nalukot naman ang mukha nito. "Do I looked like a clown to you?"

Umiling naman ako. "No, but you are funny."

"What's funny?"

I looked at him flatly, "Funny is causing laughter or amusement sometimes it can—"

"I know what Funny means, what I mean is why are you laughing?"Inis na sabi nito na ikinatawa ko ng mahina.

"Do you know Facebook?"Nakangiting sabi ko na ikinakuyom naman nito at nandidilim ang kaniyang expresyon.

"Who's facebook? Is he your admirer? Does he like you? Do you feel the same way towards him?"Sunod-sunod na tanong nito na ikinatawa ko naman.

"Seriously? You don't know facebook?"Hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya.

•End of Chapter 9•