LIVID SERIES 4: FHIEL THRIME ASTON✔

CHAPTER 10

CHAPTER 10

NATATAWANG naglalakad ako, hindi pa rin ako makapaniwala na hindi niya talaga alam ang Facebook. Is he serious? Sinaunang tao ba 'to?

Tumingin naman ako sa gawi niya. Is he sulking like a dying carabao?

"Hey, are you okay?"Natatawang sabi ko pero hindi man lang niya ako pinansin.

"Bahala ka na nga, iiwan talaga kita dito paghindi ka sasagot."Pananakot ko sa kaniya.

"Ano bang gusto mong sabihin ko?"Inis na sabi niya na ikinatawa ko naman.

"Na hindi mo alam ang Facebook?"Pang-aasar ko sa kaniya na mas ikinadilim ng kaniyang expresyon.

"Sino ba 'yang Facebook na 'yan, Ha? Bakit ba panay banggit mo sa pangalan niya? Nakakairita na ha? Sino ba 'yan at bakit panay ngite mo pag babanggitin mo ang pangalan niya?!"Inis niyang tanong na mas lalo kong ikinatawa.

Amporkchop! Laughtrip 'to!

"Jowa ko si Facebook, siya nga ang unang mag-greet sa'kin pag birthday ko, hindi niya makakalimutan ang birthday ko e, isa pa palagi niyang tinanong sa'kin na What's on my mind e, concern na concern talaga 'yon sa'kin."Nakangising sabi ko na mas lalong ikinakuyom ng kaniyang kamao na handang sumuntok.

He clinched his jaw and he's huffing, controlling his self from madness."Sino ba 'yang putanginang Facebook na 'yan?! Just tell me his address and I'm going to throttle that son of a bitch!"

Nginisihan ko nalang siya at hindi ko pinansin ang kaniyang tanong bagkus ay nauna nang pumasok sa Mall at sumunod naman ito na nakakuyom ang kaniyang kamao while he's still murmuring and planning to kill Facebook.

Silly.

Napatigil naman ako sa paglalakad ng bigla siyang nawala sa likod ko, napakunot naman ako habang hinahanap siya.

Asan na naman ba nagsusuot ang lalaking 'yon?

I stopped when I saw him talking to a man, kaya pinuntahan ko ang kaniyang direksyon.

"Do you know Facebook?'Tanong niya sa lalaking nakaformal attire, so he works here in Mall.

Nagpapantastikuhang tiningnan naman siya ng lalaki. "Ofcourse, everyone knows about Facebook."

"Do you know his address?"Tanong naman nito sa lalaki.

I can stop my laughter. Seriously? He really ask someone about Facebook just because I don't want to tell him about Facebook? Goodness Gracious.

"What are you talking about?"Takhang tanong ng lalaki at saka kinuha nito ang phone niya na nasa bulsa nito at saka may pinindot at pinakita kay Fhiel. "That's facebook."

Napasabunot naman si Fhiel sa kaniyang sariling buhok na para bang hindi makapaniwala sa nangyayari.

"What the fuck! Pinagseselosan ko ang application?! What the hell!"Bulalas nito na ikinangiwi ko naman.

Pinuntahan ko na ang kaniyang gawi at saka hinila siya, nakangiwing nginitian ko ang lalaking nakatulala.

"Ano ba ang ginagawa mo? Ha?"Nakapamewang na tanong ko sa kaniya.

Napakamot naman ito sa kaniyang batok, "You didn't tell me about Facebook that's why I left with no choice but to ask someone and the worse is Facebook is just an application like what the fuck!" Bulalas nito habang ang kaniyang mukha ay hindi pa rin makapaniwala sa nangyari.

"Bakit hindi ka nagtanong sa'kin?"

He looked at me flatly, "I keep asking you for a hundred times but you didn't answer me."

Mahina naman akong natawa. "I was just teasing you, I didn't expect that this would happened."

Namula naman ang kaniyang tenga na mahina kong ikinatawa. "I-It's your fault for now telling me what's Facebook. Fuck! This is embarrassing!"

"Bear with it, kasalanan mo 'yan nagtatanong ka pa."Paninisi ko sa kaniya na ikinatigil naman nito sa pagsasabunot sa kaniyang sarili.

"It's your fault for not telling me."Parang batang sabi nito na ikinatawa ko naman.

"Oo na, kasalanan ko na."Malungkot na sabi ko sa kaniya na ikinamura naman niya.

"Stop sulking! It's my fault! Happy?"

Ngumite naman ako kaagad, "Estatic."

Napangiwi naman ito, "And now you're bullying me, do you know that bullying is bad?"

Inirapan ko naman siya, "Do you also know that acting like a baby is bad especially when you are damulag na."

"See! You're bullying me!"He exclaimed na ikinatawa ko.

"Whatever, sige na ano pala ang bibilhin mo?"Tanong ko sa kaniya na ikinatigil naman nito.

"Oh yeah, let's go to the Toy Store."Nakangising sabi niya sabay hila sa'kin at nagpahila naman ako.

Nagpantastikuhang tiningnan ko siya. Toy Store? What the ... is he still a kid?

NANDITO na kami sa Toy Store, pumasok na kami habang siya naman ay nakangiting pumasok na para bang excited na excited siyang pumasok.

Okay, he's a kid disguising as a matured man.

May ipinakita naman siya sa'kin na laruan, "What do you think about this black airplane? Is it good?"Nakangiting sabi niya na ikinahilot ko sa sintido ko.

"Just pick whatever you like that suits your taste."Sabi ko sa kaniya na ikinaseryoso naman niya.

"But I want you to pick something."Seryosong sabi niya na ikinabuntong hininga ko naman.

"What are you? A kid?"Hindi makapaniwalang sabi ko sa kaniya at nagkibit balikat naman ito.

"I just want you to pick a toy, is it bad?"Walang emosyong sabi niya na ikinabuntong hininga ko naman.

"Okay fine, I'll pick something good."Sabi ko sa kaniya na ikinaliwanag ng kaniyang mukha.

Seriously? He's a kid!

Pumili naman ako ng magandang laruan at ang napili ko ay ang kulay black na aeroplano.

I hand it to him,"'Yan ang napili ko, mukhang maganda naman ang kulay at saka ang cool pa."

Tinanggap naman niya ito at saka nakangiting binayaran sa counter.

Lumabas na kami doon at saka nagpantastikuhang tiningnan ko siya na may malapad na ngise sa kaniyang labi.

"'Yan lang ba ang bibilhin mo? Isa lang na laruan na napili mo? Seriously? Hindi ka na bibili ng iba?"Takhang tanong ko at nakangiting umiling naman siya.

"Nope. Okay na ang isa basta ikaw ang pumili."Nakangiting sabi niya na ikinairap ko naman.

"So you really like toys?"Tanong ko sa kaniya na ikinakibit-balikat naman niya.

"I don't know."Nakangiting sabi niya na ikinakunot ko naman.

Nauna na itong naglakad kaya sumunod naman ako sa kaniya.

Tss, what a weird kid dress up like a matured man.

•End of Chapter 10•