The Life Note At A Time

Kabanata 6

Hindi na kami nakapag usap ng maayos ni Shawn nang magsimula ang pasukan. Tulad ngayon busy ako sa ginagawa naming experiment sa glassware. We are using a Thermal insulation and air filters for resembling a wool to a mass of fiber glass.

"You're so pre occupied friend. What's the matter?" tanong ni Mitch naglalakad na kami papuntang cateen. Kahit papuntang canteen hindi parin kami nagtutugma ng oras. Nakakasama ko parin si Mitch kahit na magkaiba kaming strand/section.

"Wala, nabobother lang ako kung bakit hindi ko makita si Shawn."

"Didn't you know? Malapit na yung Olympic swimming race competition. I bet yun yung reason kung bakit hindi sya nagpapakita sayo."

"Yeah, he said that it's his last year na. So, he wants it to win talaga."

"Tumpak! Wag kana mag emo, friend, pumunta naman sya nung moving up natin at ayun din yung araw na sinagot mo sya."

"But, what's bothering me the most is... He'll graduate soon." pagkasabi ko nun ay dumeretso na kami sa countee to order food. I just ordered tuna sandwich and pineapple juice. Wala lang akong gana kaya yan muna kakainin kong lunch.

"Let's go," aya ko kay Mitch na nakatingin sa entrance ng canteen. Lumingon ako doon at nakita si Shawn na naglalakad tila may hinahanap. Ngumiti sya agad ng makita akong nakatayo di kalayuan sa counter, hawak hawak ko parin ang pinamili ko.

"Hey... Can we talk?" he asked pagkalapit sakin. Tumingin naman ako kay Mitch na tumango tango lang. Ayoko naman sanang iwan sya. Pero dali dali syang pumunta sa kakilala nya ata at nakiupo duon. Nakikipagusap na sya doon kaya wala nakong magagawa. Tinignan ko si Shawn na hinihintay ang sasabihin ko.

"Yeah,sure," nauna nakong naglakad palabas. Naisip ko na sa mini garden nalang kami magusap para walang istorbo. Nakasunod lang sya sakin sa likod ako naman ay napainom sa juice na dala ko dahil mainit.

Pagkarating ay umupo ako duon sa table malapit sa puno para malilim. Umupo naman sa sa harap ko. Naglapag sya ng dalawang food container sa table. Binuksan nya ito at naglagay ng disposable spoon and fork bago inabot sakin. Tinignan ko ang pagkain. It is a white rice and a Beef Steak my favourite.

Tumingin ako sa kanya at nakitang medyo nangingitim yung ilalim ng mata nya. Magulo rin ang buhok nya at gusot gusot ang uniporme. Tinignan ko sya mata pero umiwas lang sya.

"Kumain na tayo,"

"I'm just gonna eat this," sabi ko at tinaas ang sandwich. Sumimangot sya kaya binaba ko na.

"You won't get full, just by eating that. Kumain kana pinagluto kita ng paborito mo." paguutos nya napanguso nalang ako saka nagsimulang kumain. Nasa kalagitnaan nako ng pagkain nang magsalita ulit sya.

"Alam mo naman sigurong malapit na ang OSRC," panimula nya.

"Yeah, Mitch told me a while ago,"

"I will be busy fo the mean time, So, don't starve yourself and don't skip your lunch."

"I'm not,"

"Really, So, why did you bought just only sandwhich?"

"Because, I don't feel lile having appetite, earlier,"

Pagkatapos nun ay hindi nanaman nasundan. Tahimik lang kami habang tinatapos yung pagkain ko. Hindi ko na muna kinain yung sandwich at nilagay na lang bulsa ko para mamayang breaktime ay may makain ako.

Niligpit na ni Shawn ang mga food container saka tumayo. Tinignan ko sya na parang nagmamadali tumayo narin ako.

"What's with the hurry?" I asked confusing.