The Life Note At A Time

Kabanata 18

Pagkadating sa condo ay dumeretso ako sa unit ko. Pumasok ako sa kwarto saka nagpalit ng damit. I wore a simple shirt, jeans and sneakers. Kumuha ako ng Jacket saka hinatak ang maleta ko palabas ng kwarto. Isasara ko na sana ang pinto ng kwarto ko nang mahagip ng paningin ko ang sulat sa study table ko.

Binitawan ko ang mga maleta ko saka muling pumasok sa loob. Hindi ko pa pala naibibigay sa kanya ang sinulat kong letter bago ako magpaalam. Kinuha ko ang letter saka tumakbo palabas ng unit ko. Sumakay ako ng lift saka dumeretso sa unit nya. Huminga ako ng malalim bago inilapag ang sulat sa harap ng pintuan nya.

Shawn,

I wanted to say thank you despite of what happened.

Thank you for not leaving me behind.

Thank you for making me realize of so much things.

Thank you for understanding me.

Thank you for making me a better person.

Thank you for making me happy.

Thank you for spending an almost 3 years with me.

Again thank you, for having those memories we had even it'll lasts forever.

But remember, you made me feels special when I'm with you.

Good bye,
My first love.

Naramdaman kong nagbabadya nanaman tumulo ang mga luha ko kaya umalis na ako at naglakad. Dumaan ako sa hagdanan para hindi nya ako maabutan kung sakaling pauwi na sya.

Bumalik ako sa unit ko saka nag iwan ng sulat kay Mitch na aalis na ako. It's 2 am in the morning kaya mauuna na ako sa Airport. Nagbook lang ako ng grab dahil walang magbabalik ng sasakyan ko rito.

My tears didn't stop from falling habang nasa taxi ako.Ni hindi ko na nga alam kung paano matulog. Paniguradong nawiwierdohan na ang driver dahil sa biglaang pag iyak ko. Hanggang sa muli, mahal ko.

1 year later...

Nandito ako sa isang coffee shop dito sa Singapore habang nakangati sa paparating na mga customers. I've been working here for a part time job para matustusan ko ang pang araw araw na allowance ko sa pag aaral.

"Hi, What is your order, please?" sabi ko habang nakangiti. Mukha syang model sa isang sikat na fashion show. She smiled to me before saying what she want.

"One Espresso, please" tumango ako. Pagkatapos ng morning shift ko ay dumeretso ako sa hospital para bisitahin sila Mommy. Sunday ngayon kaya walang pasok. Wala na nga akong halos pahinga dahil pagkatapos kong magaral ay deretso sa coffee shop para magtrabaho.

Nung una ay hindi pumayag si Mama dahil may pera parin naman kami. Tumanggi ako dahil hindi na ganun kalago ang Plantation namin sa Laguna. At may katandaan narin sila Lolo at Lola para pangalagaan iyon. Namiss ko tuloy sila. I hope they're doing well there.

"Ma," tawag ko kay Mama pagkapasok sa kwarto. Bumuti na ang pakiramdam ni Jack sa isang taong pagpapagamot dito. Kahit na mahal ang pagpapagamot dito ay okay lang sa amin basta mapabuti lang ang lagay nya.

Lumingon si Mama sa akin saka lumapit upang yakapin.

"Sana ay nagpahinga ka nalang sa bahay." nagaalalang anya. Ngumiti ako to assure her that I'm fine.

"I'm fine, I just want to check you two. Aalis rin ako para pumuntang school." I kiss her cheek saka lumapit kay Jack to kiss his cheek too. Then umalis rin ako para pumunta ng school.