The Life Note At A Time

Kabanata 17

Kinabukasan. Naramdaman ko ang pagbangon ni Shawn mula sa kama kaya minulat ko ang mga mata ko saka nilibot ang paningin. Nakita ko syang pumasok sa bathroom kaya bumangon narin ako. Umupo ako sa kama at binalot ang comforter sa katawan ko saka kinuha ang phone ni Shawn. 9 am palang pala.

Ibabalik ko na sana ang phone nya sa side table ng may magtext. I was in delimma if I should open the message or tell him first. But my mind was saying that I should read it. In the end I opened the phone and go to messages.

From:Jessy

Babe, Where are you? Don't you love me anymore?

I accidentally drop the phone in shocked. What was all that? Is he lying again? I want to confront him right now when my phone rang. It was my mom. Agad kong pinulot ang phone ni Shawn at binalik sa side table then I took my phone to answer the call.

"Hello, Ma?"

["Gill, nakausap ko na ang tita Jenny mo. After your birthday we're going to Singapore for your brother's medical condition."]

"O-okay, is he alright?"

["The doctor said that he needs a surgeon to cure him"] narinig ko ang pagbukas ng bathroom kaya lumingon ako roon. Nakaligo na sya at nakabihis na rin.

"Sige Ma, pupunta nalang ako dyan mamaya." I ended the call saka naglakad papasok sa bathroom ignoring him. I did my morning rituals at saka naligo. Plano ko sanang ngayon na pumunta roon.

Lumabas ako ng bathroom na naka bathrobe saka pumasok sa walk in closeth ko. Nagsuot lang ako ng simple shirt and jeans along with sneakers.

"Uhm, pupunta lang akong hostpital." sabi ko paglabas ng kwarto ko. Tumayo sya mula sa pagkakaupo sa couch at tumingin sa akin ng seryoso.

"Samahan na kita," lalapitan nya sana ako ng umiwas ako.

"Hindi na, kaya ko naman eh." it sounds like I'm pertaining to something, well, it's true naman eh. He pushed his tongue inside his mouth saka tumango. Lumabas kami ng unit ko saka pumuntang parking.

Hinatid nya lang ako hanggang sa makasakay ako sa sasakyan ko. I drove smoothly to San Rafael Hospital saka dumeretso sa room ni Jack. Actually napagusapan na namin ni Mommy ang tungkol sa pag alis namin.

Hindi na kasi kayang gamutin si Jack dito at baka lumala pa kaya kailangan namin ang tulong nila tita. Sila ay isang prestehiyosong doctor sa Singapore. At tungkol naman sa documents ko about sa paglipat sa school ay nahandle ko na kahapon. Hindi ko nga lang sinabi kay Mitch dahil hindi naman kami nagkausap kagabi.

Nag aayos ako ng buhok ngayon dito sa kwarto ko dahil pupunta akong katipunan to celebrate my birthday. Actually kahapon pa ang birthday ko and I celebrated it with my family at the hospital. Mitch insisted that I need to be away from stress so, I'm celebrating it again there.

I'm wearing a white satin corset tube partnered of white lady slocks along with black heels. My hair was in half ponytail while the end of my hair was curled. I put a glam make up on my face then get my phone and pouch. Saka ako lumabas sa kwarto ko.

Nauna na si Mitch dahil sya ang nagbayad sa occupation sa bar. Unti unti na kasing nauubos ang pera namin dahil sa pagpapagamot kay Jack kaya hindi ko pwedeng gastusin iyon dahil nakalaan rin iyon sa pag aaral ko ng college.

I drove to Katipunan smoothly saka nagpark. Bumaba ako ng sasakyan saka pumasok sa loob. They greet me a happy birthday pagkapasok ko sa loob. Some of them are not from my school. I was busy having a small talk to Marcus when I saw Jessy approaching me.

"Happy Birthday, my dear sister." she fake a smile after greeting me.

"Thanks, but wait." I stop her when she's about to walk away from me. "Who's invited you?"