FILWMGB 2: Still Into You

Chapter 15: Dream or Real?

Bea's P.O.V

Ang aga aga sumasakit na ang ulo ko. Haysst, sapo sapo ko ang ulo nang may kumatok sa pintuan ng office ko. "Pasok!"

Wala pang isang segundo ay narinig ko na ang boses ng sekretarya ko. "Ma'am, Mr. Sandroval III wants me to tell you that he's waiting outside." Ugh. Sya nanaman. Kelan ba nya ako titigilan? It's been a week since I told him to stay away! Bakit hindi pa rin sya lumalayo? Nagawa na nya dati bakit hindi nya magawa ngayon?

"Tell him that Im busy." Wala sa mood kong sabi at napahilot sa aking sintido. Bigla-bigla nalang sumasakit ang ulo ko, di naman ako naglasing or what. Siguro kailangan ko nang magpacheck-up mamaya. Bago makalabas ng office ang sekretarya ko ay kinuha ko agad ang attention nya. "And oh can you please get me a schedule sa isang specialist para sa ulo? Im having a migraine these passed days." Napangiti ako nang tumango ito at lumabas na.

"Damn. Ang sakit" napahibga ako ng malalim at sumandal sa aking upuan saka ipinikit ang mga mata. Siguro dahil hindi ako nakakatulog ng maayos dahil sa mga bangungot ko netong nagdaang mga gabi.

Dreaming about your painful past will kill you over and over and over. I just can't move on, yet. As long as I find out kung sino yung Nick na kausap ng matandang Alfonso na yan ay hindi ako matatahimik. That man killed my parents. And I will make him pay for that.

My deep thoughts were cutted off by noises who suddenly barged inside my office. Tumalim agad ang tingin ko nung makita ko si Ralph na nagpupumilit pumasok at yung secretary ko na pinipigilan sya. Great! It's him again.

"Im have the 5% of shares here in company so if you don't let the fuck go off me. I will fire you!" Napairap ako sa pagsinghal nya kay Stacy. As if naman na papayag ako dun, Stacy is a good lady and very reliable employee.

Napansin ko na natakot si Stacy sa sinabi ni Ralph. "Stacy." Tawag ko sakanya. "You can leave us two. Don't worry I won't let you get fired." Napahinga sya ng maluwag sa sinabi ko at tumango saka iniwan kaming dalawa. The moment she shut the door Ralph cleared his throat. Manigas sya dyan. Hindi ko sya papansinin.

"Aren't you gonna invite me to sit?" Nairap ako sa hangin. You're not even welcome here so why would I invite you? Hinayaan ko lang sya na mainis dahil ginusto nyang pumasok.

I was busy reading some papers that needed my signatures- well I have to read them first before signing. Malay ko ba kung may naisaling itim na papel at makakasira pa sa negosyo ni Dad. Edi dagdag problema?

Daddy's business is all about jewelries and transportations like cars. Bilib narin ako sa matanda dahil pinalago nga nya ang negosyo ng Daddy ko, pero galit parin ako sakanya dahil ginamit nya ang business ng Dad ko para makipagdeal sa mga drugs. Balak pa nyang dungisan ang pangalan ng Daddy ko. Well, guess what Alfonso. As long as Im alive, you're just a nobody.

Alam niyo ba na busy akong kausapin ang sarili ko at mag-isip ng plano kung pano pababgsakin ang punyetang Alfonso na yan pero dahil sa may baliw akong kasama ay nadidistract ako! Ano ba talagang kailangan ng baklang ito? Hindi ba maliwanag sakanya ang sinabi kong STAY.AWAY.FROM.ME?

"Can you stop doing that?" Mataray na kung mataray pero sino ba namang tao ang hindi maiinis kung ang lalaking kasama mo ay nakikibasa sa mga papers tapos pinapaypay pa sa sarili? May aircon naman ah!?

"Finally! Pinansin mo din ako. Hindi mo ko matiis no?"

Napairap ako sakanya at ibinaba nalang ulit ang tingin sa ginagawa ko. I don't wanna see his smile and eyes. Delikado. Baka matunaw ako sa kinauupuan ko. Yes! Okay fine! Inaamin ko na, isang week ko na syang iniiwasan pero isang week din nya akong hinahabol at nagpapadala ng coffee na may sulat. He's doing it again! The sweet gestures and stuffs. I've been building higher walls around ny heart para di sya makatawid pero tangina palagi nya yun tinitibag.