Before Sunset (U N O)

K A B A N A T A IV

Walk

"Anak, tara na..." Aya ni Papa sa akin. Pupunta kasi kami sa La Felicidad Elementary School para mag-abang na ng resulta para sa eleksiyong naganap kaninang umaga.

Dati, kapag eleksiyon ay matagal pang makuha ang resulta, ngunit ngayon because of the technology mas madali na iyon. And through those things, we experience an innovative future. But somehow, I can say La Felicidad isn't that modern yet. Although may signal naman sa town-proper, hindi lahat may access sa internet. And, I think people are still bottled up in the cultures of the past. 

I like it most of the time. I like this simple and serene life, but I cannot deny that there is always a need to be modernized. After all, in order to prosper, change is inevitable.

Tahimik akong nakaupo ako sa may terrace habang nagbabasa ng libro, kaya't nang sinabi niya iyon ay tumayo na agad ako saka kinuha ang aking baseball cap saka isinuot.

We're all hoping for my Papa's victory. Marami talaga siyang supporters simula pa noon kaya naman medyo may advantage na. Pero masasabi ko na malakas nga rin si Joaquin Alvarez.

I believe that my Papa will win. He has the people's heart and maganda rin ang patakbo niya sa La Felicidad. He came from a prominent family, but he made his own name. Nagkaroon nga lang ng isyu doon sa minahang pinayagan niya, pero na-solusyunan naman iyon at mas aayusin pa raw ang patakaran doon.

I hope so. I heard from the adults, and my Papa's assistants that it was for the benefit of the town's growth. But still, it was risky and it affects a lot of things, especially the environment. Sana nga ay maayos na iyon this time, I mean asked about it pero sabi naman nila Mama, maayos na man daw ang patakbo roon. But, malaking isyu ang kinaharap dahil sa open-pit mining. 

Because I know... and I am not blind to deny that there are things that we risk every time we aspire for something big. Hmm, maybe it'll be better next time.

Nauna na sila Mama roon kasama sila Tita Ae dahil nagpahinga pa si Papa kanina. Ang mga kasambahay lang ang maiiwan sa bahay saka ang iilan sa mga naging mga volunteers ni Papa. Nandoon sila sa bakuran at nagkakatuwaan na, nararamdaman na rin kasi nilang mananalo si Papa.

"Mayor, mamaya ah..." sambit ng isang volunteer bago pabirong nag- astang may iniinom na kung ano mula sa bote.

"Bukas na... Bawal pa," sabi ni Papa bago tumawa.

"Sige, mamayang madaling araw na lang Mayor..." pagbibiro ng isa pang volunteer. Nagtawanan ang lahat kaya natawa na rin ako. They are fun to watch most of the time, lalo na sa mga panahong ganito.

Tumungo na kami papuntang paaralan at sa tingin ko maraming nag-aabang doon. Habang nasa sasakyan at nagkekwentuhan pa rin kami ni Papa tungkol sa La Felicidad at sa mga plano niya para rito. I voiced out a lot about the things that should be fixed. Ewan ko ba, but it was easier to tell things to my Papa. Maybe because he has a reason and answers for everything.