Just Once (On-Going)

Chapter 12

Chapter 12

••••••

Sa gabing iyon wala akung ginawa kundi magkwento sa mga kaibigan kung ubod ng kulit. Pinagbiyan kuna rin dahil di ako tinigilan hanggat diko sasabihin lahat ng nangyari. Todo tili at kurot at tampal naging premyo ko. Tatalon talon naman si Ann. As usual Janice just thumbs up here finger at me then smile like an idiot.

Kahit nga sa loob ng klase wala akung ginawa kundi matulala. Palagi rin akung lumilingon sa labas ng bintana. Tinatanaw ko kung dumaan naba siya. Paminsan sinusulyapan ako nila Ann. Panay iling ako sa naiisip. Paano kung halikan niya ako pag di ako umiwas. Siguro ang lambot ng labi niya. Siguro good kisser siya? Diko maiwasang mamula sa iniisip ko. Tinampal ko ng pagkalas ang noo ko sa naiisip. Mabuti at lumabas na ang teacher. Napatingin tuloy halos nasa room. Ang sakit nun, I'm sure pulang pula na ang noo ko. Kung diko gagawin yon baka di ako matauhan.

"Hoy! Jusko Sha. Anong ginagawa mo? Kung gusto mo iuntog natin sa pader ulo mo at ng mawala yang bumabagabag sa utak mo....Hindi paba tumalab pagtampal mo? Ako tatampal diyan." asik ni Ann sabay iling.

Ngumiwi siya Janice sabay turo sa noo ko. Yeah it hurts. Ang sakit nga hapdi din. Narinig ko ring tumawa sila Felicity. Parang witch.Nakakakilabot!

I sighed at my foolishness! Ang sakit talaga. Andito kami ngayon sa canteen at pinagtitinginan kami dahil sa ice bag sa noo ko na hinahawakan ko. Anong mali duon? Panay iling si Ann. Ngumingiwi naman si Janice. Kanina pa sila tanong ng tanong kung anong nangyari kung bakit ko tinampal ng ganoon kalakas ang noo ko.

"Siguro iniisip nito di Veyn." sabay tawa niya sa panunukso saakin.

"Bakit Sha, gusto muna ba siya?.." napatakip bigla si Janice ng bibig. Napatingin siya sa loob ng canteen. Sabay peace sign. Tumawa nanaman si Ann this time nasa amin na talaga ang atensyon ng buong canteen. Napayuko ako dahil sa mga bulong bulungan. I glared at Ann. She just said *ops*......

Ann and I well left in our room. Ibang course kasi kinuha ni Janice. Dalawang subject lang sa umaga at isa naman sa hapon na magka klase kami. Walang ibang bukambibig si Ann kundi ang pagka tahimik ko sa tanong ni Janice kanina.

"Hanggat maaari pigilan mo. Pero kung dina talaga kaya... Pigilan mo parin Sha. Baka kasi bigla biglang susulpot iyong babae. Pero andito kami ni Janice para damayan ka." saad niya bago naupo.

I sighed at her cents. I guess my friend are true. Hanggat maaga pipigilan ko. Ang tanong may gusto ba ako? Paano ba kasi malaman kung may gusto ka sa isang tao. Nakakahiya rin magtanong pero bahala na. Mamaya ko itatanong.

Kailangan kung pumunta library ngayon. Ngayon ang huling araw ng pagsauli sa librong hiniram ko. Makakabayad ba ako nito. May pasok din si Ann no choice kundi ako lang mag isa papunta duon. Okay lang kaya ko naman. Madali lang ako duon tsaka duon ako dadaan sa likod. Muntikan pa akung mapamura sa nasaksihan ko. Akala ko kung ano na. May nag milagro lang pala. My sweet eye's. Gusto kung pagmumurahin yung dalawang piste. Parang dipa ako napansin. Gusto kung tingnan kung sino pero parang ang pangit tingnan na ginagawa ko iyon. Baka mahuli ako at mapagbintangan. Pero may karapatan din ako dahil mali ang ginagawa nila. Nasa school sila hindi ito motel! Gipit naba masyado? Baka dina kinaya? Siguro sobrang pagpipigil tapos dina kinaya. Ano ba itong pinag iisip ko. Bahala sila diyan.

Aalis na sana ako sa pinagtataguan ko ng marinig ang sinabi ng talanding babae. Teka, kilala ko yung boses na iyon. Anong sabi niya? Sino yung lalaking binanggit niyang pangalan? No it can't be! Hindi siya ito. Malayong malayo ito sa taong kilala ko. Hindi siya ganito. Pero kasi hindi pa ako bingi para hindi ko marinig ng malinaw. Kung hindi ako nagkakamali ang babae si Brenda! Ang dating kaibigan namin ni Ann. Ginawan kami ng isyu na kung ano ano. Kaya yun iniwan namin. Pero teka....bakit naman magagawa ni Ckarl ito. Napatago ako bigla ng may narinig akung nahulog na pot sa kabila kung saan mismo nag milagro sila Brenda at Ckarl.