Lalakad sa gitna ng napakaraming tao
Di alintana yung ingay sa paligid ko-
Matagpuan ko lang muli ang hugis ng anino mo
'ayun' ---
Balak ko na sanang tapikin ang
balikat mo
Pero bago pa lumabas ang mga salita sa labi ko;
Narinig ko na ang boses mo.
Nakaharap sa isang babaeng wala naman sa pahina ng isinulat nating libro-
Tinanong ka nito, katulad ng tanong ko sayo noon
"Aahh sinigang! Sinigang ang paborito ko" masayang sambit mo-
At doon nagsimula,
Kung paanong nahanap mo ang mga sagot na nakapagpalaya sayo;
Samantalang ako.
Naiwang tulala at inaalala ang naging sagot mo sa akin noong ikaw ang tanungin ko;
" Adobo ang paborito ko, walang tatalo"
Nakakapagtaka, bakit nag iba?
Yun ba ang susi para makalimot ka?
O sadyang kailangang ibahin?
Para di matulad sa kwento natin na hindi pwede, kaya nagawa mong putulin?
Iska
BINABASA MO ANG
Mga Sulat na Hindi Naipadala
Поэзия•P O E T R Y • Naiwang nakatago sa likod ng malaking aparador- Nagbabakasakaling may mag-lalakas loob; 'Na basahin at intindihin, Angkinin at unawain; Ang bawat sulat na hindi naipadala- Na nanatiling naka-kapit nalang, sa kaluluwa ng bawat ala-ala...
