RABİA "Aşk-ı LaL" [✔️]

12. Bölüm

Medya | Bölüm şarkısı ❤️

Selamun Aleykum Canlarım 🤗

Sonunda 3 Bin okunmaya ulaştık 🎉

Bende size yeni bölüm getirdim

Unutmayın bu kitap, sizlerin oy ve yorumlarıyla ilerliyor 🌸

Hadi başlayalım o zaman!

"Rabia?"

"Efendim, babaanne"

Uzungöl gezisinin üzerinden bir gün geçmişti.
Geldiklerinde beri, Ömer ve Rabia'nın yüzü gülmüyordu.
Farkındaydı yaşlı kadın, bir şeyler olmuştu ama... Ne?

"Kizum, Uzungöl'den geldiğinizden beri Ömer'in de senun de yüzünüzden düşen bin parçadur, de bakalum bağa, ne olmiştir orada?" Demişti sonunda dayanamayarak.

Genç kız, kimsenin Ömer'le arasındaki bu saçma sapan ilişkiyi bilmesini istemiyordu.

O yüzden yüzüne sahte bir gülümseme kondurup "yok babaanne, sana öyle gelmiş. Bir sorunumuz yok bizim" demişti.

En zoru da içi kan ağlarken,
Dışının gülmek zorunda kalmasıydı..

"Sen öyle diyorsan, oyledur tabi. Lakin, benum kadir kıymet bilmez, saf torunim seni üzerse, hemen bağa diyorsun. Hemi kizum? Ben o uşağa ne edeceğumi bilirim" dedi Fadime hanım.

İnanmış gibi yapsa da bu iki gencin, aralarında bir şeyler geçtiğine emindi.
Kötü bir şeyler.

Onlar konuşmasını bitirirken, salona Ömer girmişti.

Girer girmez Rabia'ya bakmış, genç kızın kendine bakmadığını ve özellikle cama doğru döndüğünü görmüştü.

İçinde bir yerlerin sızladığını, bu sızının boğazına kadar çıkıp, sanki oraya bir düğüm attığını hissetmişti.

Yine de bunu önemsememeye çalışarak tekli koltuğa oturdu.
Dünden beri başının ağrısı hiç geçmemişti genç adamın.

Oturduğu koltukta hafifçe kayarak, kafasını koltuğun başına yaslamıştı.
Sonra sağ elini kaldırıp, baş ve Orta parmağıyla şakaklarını ovuyordu.

Dün gördüğü manzaradan sonra, düşünmekten beyni çatlayacaktı sanki.
Kendine yediremiyordu genç adam bu yapılanı.

Bu, laftan anlamayan kızla ne yapacaktı bilmiyordu.
Oysa ki dünden önce, ne hayaller kuruyordu..

Ömer'in bu halini gören Fadime hanım, fırsat bu fırsat diye düşünüp Rabia'ya döndü ve "gelin kizum" dedi.

Rabia ise daldığı alemden çıkıp "buyur babaanne" dedi.

Rabia Fadime hanıma döndüğünde, ister istemez Ömer ile göz göze gelmişti.
Ama bu, belki bir saniye bile sürmemişti.

Fadime hanım hu bakışı da kaçırmamış ve söze girmişti.
"Kizum, baksana kocanun haline, sabahtan beridur 'başım ağruyi' deyip duriyi, bak hele kendu kendune başını ovuyor. Hayde kalk da masaj yap torunima" dedi, itiraz istemez bir sesle.

Rabia, babaannesinin bu dediği şeyle, önce şaşırmış ve ardından kaçışı olamadığını bildiğinden mecburen kabul etmişti.

Fadime hanım bıyık altından gülerken, genç kızın yavaş ve isteksizce Ömer'in oturduğu koltuğun arkasına geçmesini izlemişti.

Ömer ise Rabia'nın, hemen arkasına geçmesiyle kalbinin hızının arttığını, heyecanlandığını hissetmişti.

Kendi kendine, bu hisleri yüzünden sövse de, elinde değildi bu.