"A Secret Identity of a Hidden Princess."

Chapter 14

Chapter 14:

Kainis naman tong beastboy nato, kanina pa buntot ng buntot sa akin. Nasan na ba yung mga kaibigan ko! AAAARRRRRRRRRRRRRRRRRGGG!

"Hoy? Tigilan mo nga yang ka bubuntot mo sa akin? Alam mo? nakakainis ka na e? Marunong kabang umuwi? Umuwi ka na nga? Para kang tanga na sunod ng sunod sa akin."

"Gutom  na ako." Eh ano ngayon?

"So? Edi kumain ka?"

"Sige, Halika dun tayo." Sabi niya sabay hila sa akin.

"Wait? San tayo pupunta? Bakit mo ako isasama? Hindi pa ako gutom!"

"BRRRRRRRRRRRRRRRR"

"Hindi ka gutom?  Eh ano yan? Yang tiyan mo na nga mismo yung nagsasabi na gutom ka. Kunwari ka pa diyan? Sige na halika na. Wag nang makulit."

"Dahil gutom ako? Sige papayag ako. Pero wag ka masyadong lalapit sa akin ha? Hindi kasi tayo close. At dahil ikaw ang nag presintar ikaw rin yung manglilibre"

Nang naka hanap na kami ng pwesto sa pinakamalapit na food court ay umupo na kami dun at nag simula ng mag order.

"Hey? Bellfrog? Ano yung ioorder mo?" tanong niya sa akin dahil hindi niya alam yung ioorder niya para sa akin.

"Kahit ano basta pagkain. Bilisan mo na diyan nagugutom na ako." 

After 64537365846385638 years ay sa wakas naka order na rin siya. At wakas makakakain na rin ako.

"Hayy, salamat naka order ka na rin. Ano yung inorder mo sa akin?" tanong ko sa kanya ng umupo na siya sa harap ko na bitbit yung mga inorder niya.

"Uhhhm. Kare-kare, sorry hindi ko alam kong anu yung gusto mong pagkain e." Ano? Hindi niya alam? Alam niya bang isa sa mga paborito ko yung kare-kare?

"Haha! Sige kain na tayo beastboy!" ready to eat na sana ako kaso biglang nag iba yung backround music. Mula sa rock song hanggang sa naging love song na yung ipinatutugtog.

Lifehouse

You And Me

"What day is it? And in what month?

This clock never seemed so alive

I can't keep up and I can't back down

I've been losing so much time

Cause it's you and me and all of the people with nothing to do

Nothing to lose

And it's you and me and all of the people

And I don't know why, I can't keep my eyes off of you

All of the things that I want to say just aren't coming out right

I'm tripping on words

You've got my head spinning

I don't know where to go from here"

"Arrrrrrrrg! Ano ba yan? Bakit lovesong yung kanta?" tanong ko kay Zander na kasalukuyang sumusubo ng pagkain.

" 'Cause it's you and me

And all of the people people with nothing to do

Nothing to prove

And it's you and me

And all other people

And I don't know why

I can't keep my eyes off of you"

"Hahaha, bakit anong problema? Naiilang ka siguro sa akin nu? Kasi magkasama tayo ngayon tapos sabay tayong kumakain?Hahaha." sinabi mo pa. Pero ok na rin kasi kahit pa pano hindi ako ang gagastos kundi siya.

"Something about you now

That I can't quite figure out

Everything she does is beautiful

Everything she does is right"

"'Cause it's you and me

And all of the people with nothing to do

Nothing to lose

And it's you and me and all of the people

And I don't know why

I can't keep my eyes off of you and me

And all the other people with nothing to do

Nothing to prove

And it's you and me and all the other people

And I don't know why

I can't keep my eyes off of you"

"Alam mo? Kahit kailan, ang kapal2 mo? Kumain ka na nga diyan. Wag mo akong kulitin." Sabi ko sa kanya tapos sumubo na ako ng kanin.

"Ok, hindi muna kita kukulitin ngayon, pero my kondisyon. Ngayong araw mag dedate tayo." Ha? Date? No way!

"D-DD-Date? Ano ka? Hello? Ayoko no? Asa ka!" Mas gugustuhin ko pang gumastos kesa makadate tong lalakeng to.

"Ayaw mo? So gusto mo? Kulitin kita? Sige kaw bahala."

"Wait-wait, sige papayag na ako. Tumhimik ka na diyan, ang ingay mo e." Papayag nalang ako kesa buong araw niya akong kulitin, asarin, at inisin. Sabado kasi ngayon e, ito lang yung araw kung saan pwede akong magpahinga kaya susulitin ko nalang tong oppotunity na makakapag pahinga ako. Di bale ng may asungot basta libre lahat.

"What day is it

And in what month?

This clock never seemed so alive"

"Talaga? Seryoso ka? Sige hali ka na may pupuntahan tayo." Saan naman kaya?

"Hoy teka lang! Hindi pa ako tapos eh. Wait lang taposin ko lang to." Kasi naman e, bigla-bigla nalang naghihila kumakain pa ako e.

"Wag na. Halika na ililibre na lang kita mamaya. Sumama kana sa akin." Hayy, kainis hindi pa ko tapos e. Wala naman akong magagawa e. ililibre niya naman ako mamaya e, kaya ito magpapahila nalang ako sa kanya.

"Saan tayo pupunta?" Tanong ko sa kanya habang hinahiwakan niya yung braso ko.

"Sa puso mo." What?

"Ano? Sa puso ko? Hoy? Seryoso tong tanong ko. Saan tayo pupunta? Saan mo ako dadalhin?"

"Sa game station. Maglalaro tayo dun. Halika na malapit na tayo." Nakangiti niyang sabi sa akin.

Nang makita kong ngumiti siya sa akin e parang tumigil yung mundo ko. Hindi ko alam kong bakit basta may nararamdaman ako na hindi ko maintindihan. Anong meron ba sa beastboy nato na kapag tumingin ka sa mga mata niya at ngumiti siya sayo e parang sumasaya ka kapag nakikita mo siyang masaya.

"Hey? Still there?

(A/N: May chapter 15 pa.)