မင္းငါ့ကို လိမ္တယ္ ဝမ္ရိေပၚ။
မင္းေျပာခဲ့သမွ် အားလုံးက အလိမ္အညာခ်ည္းပဲ။
က်င္းရွန္ပန္းၿခံထဲက ေရကန္ကလည္း မင္းေျပာသလို စိမ္းၾကည္ေနတဲ့ ေရထဲမွာ ငန္းေလးေတြေရကူးၿပီး သာယာမေနဘူး။
ပန္းၿခံထဲက ေရခဲမုန႔္ကားက ေရာင္းတဲ့ေရခဲမုန႔္ဆိုတာလဲ ခ်ိဳရဲေနတာကလြဲရင္ အရသာမရွိဘူး။
တုံအန္းမန္လမ္းဆိုတာလည္း လူေတြရႈပ္ေနတာကလြဲရင္ သာမာန္ပဲ။
အခုပဲ ၾကည့္ မင္းသိပ္ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာထားတဲ့ မင္းတို႔အိမ္နားက ပဲႏို႔ဆိုတာ ဘာအရသာမွမရွိပဲ ေရလိုေပါ့႐ႊတ္လို႔။
လူမရွိတဲ့ ဒီစကိတ္ကြင္းထဲလာၿပီး မင္းေျပာသလို ပဲႏို႔ေသာက္ေနတာ ဘာအဓိပၸါယ္ရွိလဲ။
တစ္ေနကုန္ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတဲ့ သူ႔ေျခေထာက္ေတြက နာၾကင္မႈႏွင့္ ကိုက္ခဲေနသည္။ စိတ္တိုတိုနဲ႔ သူ႔ဆီေလွ်ာက္လာသည့္ ရိေပၚကို ပဲႏို႔ဘူးႏွင့္ ပစ္ေပါက္လိုက္သည္။ ရိေပၚက မေရွာင္ေတာ့ ပဲႏို႔ေတြဖိတ္ၿပီး သူ႔ရင္ဘတ္မွာ အကြက္လိုက္စင္သြားသည္။
ရိေပၚက ရပ္မသြားပဲ သူ႔ဆီဆက္ေလွ်ာက္လာတာမို႔ ထိုင္ေနရာကေန မတ္မတ္ရပ္လိုက္သည္။
"ရွန႔္ခုံး.... မင္းဘာလို႔ ေဆး႐ုံက ထြက္ေျပးလာတာလဲ"
ရိေပၚရဲ႕ အေမးကို သူရယ္လိုက္မိသည္။
"ငါက ေဆး႐ုံက ထြက္ေျပးတယ္။ ငါထြက္ေျပးတာမဟုတ္ဘူး။ ငါေဆး႐ုံက ဆင္းလာတာ။ သူတို႔ကသာ ငါ့ကို တသက္လုံးအဲ့ဒီမွာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခ်င္တာ"
သူေျပာရင္း ေျခေတြလက္ေတြ ဆန႔္ျပလိုက္သည္။ သူ႔အ႐ိုးေတြက အကုန္ျပန္ေကာင္းေနၿပီ။ ဒါကို ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ဖို႔လိုတယ္ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးရယ္ေတြနဲ႔ သူ႔ကို ေဆး႐ုံေပၚမွာ အခ်ိန္ဆြဲႏိုင္သမွ် ဆြဲထားၾကတာမျမင္ဘူးလား။
"မင္း အခုဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"ငါလား ဝမ္ရိေပၚကိုေစာင့္ေနတာေလ"
သူ ရိေပၚကိုေျခဆုံးေခါင္းဆုံးၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔ေရွ႕မွာ ရပ္ေနတဲ့ ကုတ္အက်ႌ စတိုင္ပန္နဲ႔ သပ္ရပ္ေနတာ သူသိတဲ့ ဝမ္ရိေပၚမဟုတ္ဘူးပဲ။
ESTÁS LEYENDO
MARS
Fanfictionတခ်ိဳ႕လူေတြက ႏူးည့ံတယ္ ထင္ရေပမယ့္ တကယ္တမ္းက် ၾကံ့ခိုင္တယ္။ တခ်ဳိ့ေတြကေတာ့ ၾက့ံခိုင္တယ္ ထင္ရေပမယ့္ တကယ္တမ္းက် မူးည့ံလြန္းလွတယ္။ တချို့လူတွေက နူးည့ံတယ် ထင်ရပေမယ့် တကယ်တမ်းကျ ကြံ့ခိုင်တယ်။ တချို့တွေကတော့ ကြ့ံခိုင်တယ် ထင်ရပေမယ့် တကယ်တမ်းကျ မူးည့ံလွန်းလှ...
