႐ုံးခန္း ျပတင္းေပါက္က ဝင္လာသည့္ လူနာတင္ကားရဲ႕ အေရးေပၚဥၾသသံ။ ရဲကားက ဥၾသသံနဲ႔ ေဘးခပ္လွမ္းလွမ္းက ဝိုင္းေနတဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြဆီက စကားသံေတြေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န႔္ ေခါင္းေတြေနာက္ေနသည္။ သူ႔လည္ပင္းက ပြန္းပဲ့ရာေတြကို က်န္းမာေရးဝန္ထမ္းထဲက တစ္ေယာက္က ေဆးထည့္ေပးၿပီးတာေတာင္ အခုထိ နာေနတုန္း။ ေလႁပြန္နဲ႔ အသံႁပြန္ကို ဖိမိထားလို႔ထင္သည္ အခုထိ စကားသံက အက္ကြဲေနၿပီး ပုံမွန္မဟုတ္။
သူနဲ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရဲတပ္သားတစ္ေယာက္ဆီ စစ္ခ်က္ေပးေနတဲ့ ရိေပၚကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ပူလာသည္။ သူအဆင္မွေျပပါ့မလား။
သူ႔ကိုလာကယ္ၿပီးတာနဲ႔ ရွန႔္ခုံးကို ကယ္ရမယ္ဆိုၿပီး ေသြး႐ူးေသြးတန္းနဲ႔ ခုန္ခ်ဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့ရိေပၚ။ သူ႔မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ ေျမျပင္ေပၚမွာ ေခြေခြေလး လဲေနတဲ့ ရွန႔္ခုံးကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ေတြ႕ရေတာ့ အသက္ရႉ၊ ႏွလုံးခုန္ေတြ ျမန္လာကာ ေမ့လဲသြားမွာကို ေရွာင္းက်န႔္က စိုးရိမ္မိေပမယ့္ ရိေပၚက ၿပိဳလဲက်သြားတာကလြဲရင္ သတိလြတ္မသြားခဲ့။ ေရွာင္းက်န႔္လက္ကိုသာ မလႊတ္တမ္း တင္းတင္းဆြဲထားတာ ရဲေတြေရာက္မလာခင္အထိ။
ရဲေတြက ရိေပၚကို စစ္ခ်က္ယူၿပီးေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ သူ႔နားသြားေနလိုက္သည္။ ႐ုံးခန္းထဲက စားပြဲေပၚမွာ လက္ေထာက္ထိုင္ၿပီး လက္ထဲ မ်က္ႏွာဝွက္ထားသည့္ ရိေပၚေက်ာေလးကို သူခပ္ျဖည္းျဖည္းပုတ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္လာသည္။ ရိေပၚက ငိုမေနေပမယ့္ သူ႔မ်က္ဝန္းထဲမွာ ေရွာင္းက်န႔္ကိုေတာင္ ျမင္ရဲ႕လားမသိ။ အေရာင္အဆင္းကင္းမဲ့လို႔။
"ရိေပၚ.. "
အဆင္ေျပရဲ႕လားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းက အခုအခ်ိန္မွာ ေမးစရာမဟုတ္မွန္းသူသိပါသည္။ ဘယ္လိုမွ ရိေပၚအတြက္ အဆင္ေျပမွာမဟုတ္သလို အျပစ္ရွိတယ္လို႔ ခံစားေနရမွာကို သူနားလည္သည္။
"က်န႔္ေကာ. . . ရွန႔္ခုံး မေသႏိုင္ဘူးမလား"
"မေသႏိုင္ပါဘူး. . သူမေသႏိုင္ပါဘူး"
ရိေပၚက ၿငိမ္က်သြားျပန္သည္။ ဘာမွဆက္မေျပာပဲ သူ႔လက္ေတြသူငုံ႔ၾကည့္ေနသည့္ ရိေပၚကို သူဘယ္လိုႏွစ္သိမ့္ရမလဲ မသိေတာ့။ သူ႔ေၾကာင့္သာ ရိေပၚက ရွန႔္ခုံးကို လက္လႊတ္ခဲ့တာမလား။ ရိေပၚက သူ႔ကိုယ္သူအျပစ္တင္ေနမလား။ ေရွာင္းက်န႔္ကိုပဲ အျပစ္တင္ေနမလား။
YOU ARE READING
MARS
Fanfictionတခ်ိဳ႕လူေတြက ႏူးည့ံတယ္ ထင္ရေပမယ့္ တကယ္တမ္းက် ၾကံ့ခိုင္တယ္။ တခ်ဳိ့ေတြကေတာ့ ၾက့ံခိုင္တယ္ ထင္ရေပမယ့္ တကယ္တမ္းက် မူးည့ံလြန္းလွတယ္။ တချို့လူတွေက နူးည့ံတယ် ထင်ရပေမယ့် တကယ်တမ်းကျ ကြံ့ခိုင်တယ်။ တချို့တွေကတော့ ကြ့ံခိုင်တယ် ထင်ရပေမယ့် တကယ်တမ်းကျ မူးည့ံလွန်းလှ...
