The One That I Love

Chapter 17

Vil P.O.V

"Sigurado kang kaya nating ubusin lahat ng Ito? As in all of this?!"

Nakatingin lang si Vil kay Reed habang inilalatag nito sa damuhan ang mga binili nila.

Mukhang gutom na gutom na nga talaga si Reed, dahil lahat yata ng madadaanan nilang mga stalls kanina ay hindi nito pinalampas na di bilhan.

Hinubad ni Reed ang at nilatag sa damuhan.

"Come here."

Hindi na siya nagsalita nang maupo sa coat ni Reed.

Naroon sila sa mini park malapit sa Emerald avenue. Marami-rami na ring naroon na gaya nila ay galing din sa mga stalls at mga Banchetto.

"Siopao?"

He offered her to the gigantic Siopao slice they got from Deocampo's stall.

Napangiwi si Vil.

"Nakakalula naman ang Siopao na yan."

Kukunin niya na sana sa kamay ni Reed ng pigilan siya nito.

"Hahawakan ko para sayu." Sabi ni Reed tsaka inilapit sa kanya. "Eat."

Pigil ang kilig na kumagat ng Siopao si Vil.

"Shucks, ang Sarap!" Hinawakan niya pa ang dibdib ng nguyain ang pagkain. "This by far, is the best Siopao I've ever tasted tikman mo Reed, Dali!"

Ang akala ni Vil kukuha si Reed ng sariling slice na Siopao sa box pero nanlaki ang mata niya nang kumagat din ito sa Siopao na kinagatan niya.

Tumatango-tangong nginuya ni Reed ang siopao.

"You're Right, This is Delicious and Good."

Wala sa oras napalunok si Vil nang muli itong kumagat. Kaya napangiti siya ng palihim.

Nakakatawang isipin na napapangiti siya kahit wala namang dahilan.

It was as if Reed's presence was enough reason for her to smile.

Nakangiting inabutan niya ito ng pineapple juice. He did not take the cup, though. Sisimangot na sana siya kung hindi lang hinawakan ni Reed ang kamay niyang may hawak na juice at uminom sa straw nun.

She looked at him in amazement.

"How's your draft coming along?" Reed offered her the siopao again.

"Ayun nasa thinking level parin." She took a bite before leaning back and sigh. "To tell you Frankly Reed, I'm not that confident na matapos ko ng maayos ang CM."

"Why?"

"Hello?! I'm a newbie. Maybe I'm even worse than a Rookie. I don't have slightest idea you know yung mga Ganun? Kung saan ako magsisimula. Paano kapag pumalpak ako? Paano kapag hindi pumasa sa inyu ang work ko? Mapapahiya ang papa, Reed—"

Hindi na uli nagsalita si Reed kaya nilingon niya ito, at
Nang lingunin niya ang binata ay abalang-abala na ito sa pagkain. Kaya na dismaya siya.

One minute, he acted like he was really concerned. The next moment and second, he just didn't seem to care at all.

Hindi niya maintindihan sa sarili kung bakit kailangan niyang mainis. Dati pa naman itong suplado at parang walang pakialam sa mundo.

Naasar na dinukwang niya ang pizza na nasa box para sana kumagat. Sa gulat niya, pakagat na rin pala ito ng pizza si Reed kaya tumama ang noo niya sa panga ni Reed.

"Aww..." Reklamo nito. "Geez... You really love bumping your head into people, don't you?"

Nag-aalalang ininspeksiyon ni Vil ang pisngi nito.

"Sorry. Hindi ko naman sinasadya. Patingin nga, masakit ba?"

Umiling naman si Reed.

"It's okay." Napaatras si Vil ng umangat ang isang kamay nito. "Vilma."

Biglang bumilis ang tibok ng puso niya nang banggitin ang pangalan niya.

There was just a something into the way he called her name that made her heart really flutter.

Tulala pa rin siya nakatingin sa binata habang pinapakalma ang pusong maharot—este ang nagwawalang puso nang ibaba nito ang siopao sa paper plate at lumapit sa kanya si Reed.

She sucked in her breath as his face continued to come closer to hers.

Ilang pulgada na lang ang layo ng mukha nito sa kanya ng maramdaman niya ang pagdampi ng kung ano sakanyang Forehead.

"You know what I think?" Reed ask her and He gently rubbed his thumb on her forehead without breaking the eye contact.

"You think too much. Masyado mong ginagamit ang utak mo. You know Vil. Sometimes, what people need is to shut their minds off, Relax and rely on their instincts." Ibinaling ni Reed sa kanyang noo ang tingin.

"Masyado mong pine-pressure ang sarili mo dahil gusto mong magpa-impress sa Papa mo. I'm not blaming you for that. It's just that you have to relax a bit. You have have to trust yourself  and do what you have to do—one baby step at a time."

Nang lumayo si Reed sa kanya, payapa na ang tibok ng kanyang puso.

Even her mind felt at ease.

Ilang ulit na rin naman niyang sinabi sa sarili ang mga sinabi nito pero hindi niya nagawang makaramdam ng kapayapaan gaya ng nararamdaman niya ng mga sandaling iyon.

When Reed was the one who spoke it was like everything was really going to be all right.

Biglang nangati ang mga palad ni Vil habang nakatitig sa mukha ng binata.

Ideas started running through her mind and she just couldn't stay still.

"Reed, samahan mo ako."

Kunot noo naman siyang nilingon ni Reed.

"Saan?"

"Basta."

Hindi na ito nagsalita pa nang basta na lang niyang hilahin ito patayo.

A/N: Oh!? Excited naba kayu mga kabhebheluvs? Ano pang hinihintay niyo vote this chapter and don't forget to follow me.

Please support me for incoming story of mine that I titled.

My Sister Fiance is my Crush

That's all mga ka bhebheluvs don't forget to vote okey and comment about this chapter.

-IvyreteJC