The One That I Love

Chapter 29

Vil P.O.V

Nang muling mapag-isa ay pabagsak na naupo si Vil sa swivel char na nandun.

Gusto niyang umiyak.

Gusto niyang sumigaw.

Pero pakiramdam niya ay wala na siyang lakas para gawin ang alinman sa dalawa na yun sa isip niya at nararamdaman.

Kaya sa halip na mag-aksaya ng lakas ay isinandal na lang niya ang ulo sa headrest ng upuan, saka marahan niyang ipinikit ang mga mata.

★* ★ *★

Hindi siya sigurado kung gaano na siya katagal sa ganoong position, o naka-idlip ba siya bago niya naramdaman na parang may nakatingin sakanya.

Hindi na sana niya iyon papansinin pero may makulit na boses sakanyang isip na parang sinasabi nito na lumingon siya.

Dahan dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata at agad niya rin sinara ng mariing, nang lumitaw sakanyang harap ang isang pamilyar na imaheng iyon pagmulat niya.

"You can open your eyes now, Vil. I know you're awake and you can hear me."

Kung pwede rin sigurong ipikit tung mga tainga ko ginawa kona Kanina pa.

Sabi pani Vil sakanyang isip at wala siyang planong harapin ito ngayong nagluluksa pa ang lokang-loka niyang Puso.

"Vil."

She kept her eyes closed.

Narinig niya ang pagpakawala ni Reed ng isang malalim at malakas na buntong-hininga.

"Okay...Hahalikan kita Vil, kapag Hindi ka-"

"What do you want, Reed?!"

Inis na sagot niya dito pagmulat ng mga mata niya.

Tumayo ang binata at akmang hahakbang palapit sakanya pero mabilis na itinaas ni Vil ang isang kamay niya para pigilan ito.

"Diyan ka lang, R-reed. P-please..."

Hindi alam ni Vil kung guni-guni lang niya ang mga emosyong dumaan sa mga mata ni Reed bago nagtatagis ang mga Bagang na humakbang paatras sakanya.

Ipinamulsa nito ang mga kamay sa suot na slacks, saka paupong sumandal sa mesa ng likod nito.

"Well? What do you want Reed?" Tanong pani Vil sakanya.

Pero sa halip na sumagot ay pinagmasdan lang siya ni Reed, all the while giving her full access to everything he had to offer.

To everything she missed during the past week that he was away- Himself.

Umayos ka Vil.

Tahimik na saway ni Vil sakanyang sarili.

Humugot siya ng malalim na hininga, saka tumayo.

Kinailangan pa niyang kumapit sa sandalan ng upuan nang malambot ang kanyang mga tuhod sa kinatatayuan nito.

"Err-Look, kung wala ka nang sasabihin pa, mauuna na ako. I have a celebrate party to attend and if you excuse me I need to -"

"Aren't you going to ask me something?"

Nagulat si Vil at bahagyang natigilan sa tanong ni Reed.

Naramdaman niya naman ulit ang pagtubo ng sakit na may halong kirot sakanyang puso pero pinanatili niya ang pagtayo ng tuwid at maiwasan ang panlalambot ng kanyang mga tuhod.

Pinatatag niya ng sarili at Blangkong ekspresyong hinarap niya si Reed.

"Like?" She shrugged. "As far as I know, nasagot naman ng mga manager at assistant mo ang kailangan kong malaman tungkol sa-"

"Vilma."

"-sa CM. Even your Marketing department did it's part as well as they do there Job and the Project is almost done and will be Ready for the presentation before the official launch of it-"

"Vilma..."

"WHAT!?" She snapped.

Mukhang nagulat din si Reed sa naging reaksiyon niya kaya natigilan ito.

She could feel the tears around her eyes and any moment will Fall.

Pero hindi niya iyon pinansin. Sa kabila ng nanlalabong paningin ay sinalubong niya ang mga mata nito.

Gustong magalit ni Vil.

Gusto niya itong sumbatan.

In truth, she wanted to ask him so many questions.

Pero ngayong nasa harap na niya ang binata, ngayong muli niyang napagmasdan ang guwapong mukha nito...

She heaved a slow, painful sigh before forcing a smile.

"Thank you for coming, Reed. It was... Nice seeing you again."

Hinintay niyang sumagot si Reed.

Kahit ano man itanggi sakanyang sarili, there was still apart of her that hoped he was going to stop her from leaving.

That he would tell her to. . . Stay.

Pero nadampot na niya ang lahat ng kanyang gamit ay nanatili lang itong nakatingin sakanya.

Mahigpit na napahawak si Vil sa bitbit na sketch pad.

Masakit mang tanggapin, maybe it was time she accepted the fact that the guy who made a mark on her imagination for so many years was not the same as the man who was standing right in front of her now.

"Congratulations on your engagement!" Biglang bati niya dito.

Malungkot na ngumiti siya, saka ibinaba sa swivel chair ang sketch pad.

With tears in her eyes and a heavy heart, she headed forward to the door.

"Vilma...Vil."

Napahinto siya sa harap ng pinto pero hindi niya nilingon ang Gawi ni Reed.

"Y-you.." mabilis na tumikhim si Vil nang gumaralgal ang tinig niya at nagpatuloy sakanyang salita.

"You should've s-stayed... As m-y.. IMAGINARY GUY." She let out a bitter laugh.

"Maybe then, it wouldn't hurt this badly."

Halos pabulong na dugtong niya sa huli niyang sabi. Hindi na hinintay pani Vil na makasagot ang binata.

She reached for the door and walked out, urging to stop Herself-and her heart...not to look back.

Time's up!

No more overtime for her.

Cause no Matter how much she wanted to stay at his side but Imagination was really far from Reality.

A/N: Hello mga KabhebheLuvs HUHUhu parang nalulungkot ako hehehe na at the same time na eexcite na ewan kasi malapit na matapos tung story na Ginawa ko.

2 Chapters Left...

Mga KabhebheLuvs Love ko kayu thank you so much for reading...Malayo na pala ang pinagsamahan natin sa pamamagitan ng pagbabasa niyo ng story kuna ito... Ingat kayu lagi ...mwa!

Don't forget to Vote ^___^

&

I highly appreciated the comments too.