Bölüm 5

2.7K 161 31
                                    

Evet en son ne diyordum. Haa evet hatırladım.

"Sıçtım bu sefer vallaha sıçtım"diye söyleniyordum. Arzunun dediği gibi ilerlemeye başladım. O sırada Cenk kulaklıktan konuşmaya başladı. Cızırtılar geliyordu. Sanırım bir süre sonra da çekmiycekti.

-Derin sesim geliyor mu?
- Evet geliyor. Bir sorun mu var?
-Hayır yoldayız. Ateş Bey seninle konuşmak istiyor.
- Tamam
Benimle konuşmak istiyor. Sonuçta çalışanıyım bu doğal onun için kendimi tehlikeye atıyordum. Normal çok normal. Peki ya kalbimin bu kadar hızlanması nefes alış verişimin aniden düzensizleşmesi neden oluyordu ki?

-Derin

Ateş Beyin sesiydi. Gerçekten çok etkileyici bir sesi vardı. Yutkundum.

- Evet efendim.
-Kendini nasıl bir duruma soktuğunu biliyor musun? Ya da farkında mısın diye bağırdı. Yok lan bağırmadı kükredi valla. Sanki yanımdaymış gibi koltuğa sindim.
-Benim işim bu efendim.
-Saçma sapan konuşma. Arabayı hareket ettirip gitmene gerek yoktu. Burda da halledilebilirdi. Diye bağırmaya pardon kükremeye devam etti. Ben yine sakin bir şekilde cevap verdim.

-Haklısınız efendim ama havalimanındaki bazı kişilerin de hayatı tehlikede olabilirdi. Vicdan diye bir kavramı biliyorsunuzdur diye umut ediyorum.
-Kes sesini. Vicdanını da devreye girdiği zamanı da sikerim. Hayatta kalıcaksın. Başka çaren yok.
-Umarım efendim.
-Derin söz ver bana. Eğer söz vermezsen burdaki herkesin kafasına sıkar öyle gelirim peşinden.

Sesinden ciddiyetlik ve aynı zamanda çaresizlik akıyordu. Bir şey diyemedim. Ne diyebilirdim ki. Ölüm Allahın emri ama elimden geldiğince mücadele edebilirdim. En azından bunun için söz verebilirdim.

-Derin der... derr... sö...derr...

Ve kesildi. Sesleri duyamıyordum. Silahımı kucağıma aldım. Kılıfımın kemerlerini söküp bir gözüm yolda bir gözüm de gaz pedalındaydı. Kemerle gaz pedalını sabitleyip bağlıycaktım. Araba uçuruma doğru giderken de arabadan atlıycaktım. Şansım varsa uçurum kenarında dururdum ya da uçurumda asılı kalırdım. Bir de bu eksikti. Arzunun dediği yoldan ileryince araziye girdim. Hâlâ yapamamıştım. Uçuruma yaklaşık on metre gibi kalınca kemerle gaz pedalını sabitledim. Kapıyı açıp kendimi dışarı attım o sırada araba da uçurumdan düştü ve o anda patlama sesi geldi. Kulak zarımın patladığını ve bir an nefes alamadığımı hissettim. Bende yuvarlanıyordum kendimi sabitlemeye çalıştım ama bir şeye yaramadı ve kendimi son anda tuttum.

EİEN PROTECTION (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin