EİEN PROTECTION (DÜZENLENİYOR)

Bölüm 11

Sevgili okurlarım. Kitabıma olan ilginiz için çok teşekkür ederim. Sizleri çok seviyorum ama kırıldığım bir nokta var. Çoğunuz kitabımı okumanıza rağmen oy vermiyorsunuz ve ben buna gerçekten çok üzülüyorum. Umarım bunu dikkate alırsınız. Hadi çok öpüldünüz. Sizi yeni bölümle baş başa bırakıyorum.😊😊❤😚

🦋🦋🦋🦋

Kahvaltıdan sonra Uğura bakmaya gittim. Toparlanmıştı ve buna çok sevindim ama bu konuyu iyice konuşmam gerekiyordu çünkü ilerde daha tehlikeli bir durumda olduğumuzda yine aynı şey olursa belki bu sefer kurtuluşumuz olmayabilirdi.
-Uğur daha iyi gördüm seni. Nasılsın?
-İyiyim şef. Toparlandım. Dün gece için özür dilerim.
-İyi olmana sevindim. Uğur neler yaşadığını biliyorum ve biz bir aileyiz ama şöyle bir şey var ki dünkü olanlardan sonra bir süre sahada olmanı istemiyorum. Git kendini iyice toparla. Bu sorununu hallettikten sonra geri gelirsin.
-Haklısın şef biz bir aileyiz ama beni sahadan uzaklaştırmayın gerçekten görevimi seviyorum.
-Biliyorum ama kendini toparlamadan sahaya dönmene izin vermiyorum çünkü dün gece hem kendi hayatını hem de bizim hayatımızı tehlikeye attın. Bir dahakinde böyle şanslı olmayabiliriz.
- Evet şef ama piskolojik bir travmadan dolayı böyleyim ve bunu düzelticem.
-Biliyorum düzeltmeden de gelme. Bu iş çocuk oyuncağı değil. Sana ücretsiz izin veriyorum. Güçlü durmayı öğren boşuna bu mesleği seçmiş gibi durma. Beni iyi anladığını düşünüyorum.
- Tamam şef.
Uğur yanımdan ayrıldıktan sonra eşyalarını topladı ve arabaya binip gitti. Arzu hızla yanıma geldi.
-Şef yaptığın doğru değil. Uğuru uzaklaştırarak eline ne geçicek?
Arzuya döndüm. Gözleri dolmuştu ahh!!Hadi ama bunun için ağlayacak değil ya.
-Benim işime ne zamandan beri burnunu sokuyorsun Arzu. Doğrusunu yaptığımı ikimiz de biliyoruz. Geçici olarak gitti. Sende burda durup bana hesap soracağına git Uğura destek ol ve bunu çabuk aşmasında yardımcı ol. Birbirinize karşı olan hislerinizi ortaya dökün ve birbirinize sahip çıkın. Bunun için ağlamana gerek yok.
Arzu bir süre yüzüme baktı ve bana sarıldı. Biraz daha sarılsa boğulucaktım.
-Haklısın şef. Çok teşekkür ederim.
-Boooğolorum ıirytt
-Anlamadım şef.
Derin bir nefes almaya çalıştım.
-Lan boğuluyorum. Arzu hızla benden ayrıldı.
-Ayyy pardon şef.
-Sende de ne güç varmış be. Az kalsın ölüyordum. Bir an beyaz ışığı gördüm sandım. Hadi hadi git Uğuru ara. Destek ol. İzinlerinde yanına git. Burda hala sana ihtiyacımız var ama haftada bir gün izin veriyorum sana pazar günleri.
-Ayy süpersin şef. Çok sağol diyerek tekrar sarılacakken geri adım attım. Kafasını 'tamam'anlamında sallayıp koşarak uzaklaştı. Ne yani çok mutlu olduğu için bana tekrar sarılmasına izin mi vericekrin!?? Açıkçası tekrar bir boğulma riskini göze alamazdım.
İkisi birlikte olsa çok yakışırlardı. Gülümsemeden edemedim. Tekrar jipe yaslandım. O sırada telefonuma mesaj geldi. Mesaj Cenktendi.