TEKRAR SEVEBİLİR MİSİN? (ASKIDA)

8

Selam arakadaslarrr. Şu kanıya karar verdimki her bölüm en az iki oy almadan yeni bölüm yazmayacam. Lütfen arkadaslariniza tavsiye edin. Ve multimedia da Ezgi var.
Gece saat 03:17

Sadece uyuyordum. Rüya görmüyordum. Bir ses duydum sanki. Evet evet bir ses duydum. O ses telefonumun sesiydi. Lanet olsun kim ariyordu bu saatte? Yatağımin yanindaki komidine uyusuk bir sekilde, yatagimdan kalkmadan uzandim ve telefonumu aldim. Arayana bakmadan açtım.

"Aloo?" Dedim uyuşukça.

"Serenay, napıyorsun?" Dedi. Arayan abim Emre idi. Almanya da yasiyordu. Evliydi ve ikiz cocuklari vardi.

"Kırk yilda bir ararsin, onu da gece mi yaparsin ya?" Dedim. Hala uzaniyordum.

"Üff heye heye. Napiyorsun, sen onu söyle ilk once bana?" Dedi.

"Ay ne yapabilirim bu saatte? Tabiki de uyuyordum baska ne yapacam? Ve sana ne ya." Dedim. Sesim hala uykuluydu.

"10 dakikaya senin evdeyim kapiyi aç." Dedi. Ben cevap vermedim uzanma pozisyonundan oturma pozisyonuna geçtim.

"Haa?" Dedim kaba bir sesle.

"Ya kapiyi aç geldim diyorum." Dedi.

"Hı hı canim hı hı. Eskiden de yapmistin bu numarayi." Dedim. Ve geri uzandim. Sonra kapimin zili caldi. Neee? Emre burda miydi? Bu bi şaka mi?

Ezgi odamin kapisinda belirdi. Ben de telefonumu kapatip yerimden cıktim.

"Serenay kim bu saatte geldi ya?"dedi. En az benim kadar uykulu gözukuyordu.

Birlikte merdivenlerden indik ve kapiya yuruduk. Kapiyi actim. Aman tanrim. Harbiden burdaydi. Ezgi çok şaşırmıştı.

"İçeri girebilir miyiz?"dedi Emre. Tabi der gibi basimi salladim. Aman tanrim. Yiğenlerim büyümüştu. Ikisi de kizdi. Birini adi Nehir, diğerinin adi Irmak ti. Bana benzemiyorlardi. Ve Elif yengemi de cok seviyordum. Onlara yaklastim ve tek tek sarildim. Ilk yengeme sarildim. Sarilirken bir sey fark ettim. Göbeği şisti. Yine mi hamileydi? Yasasinnn! Umarim bi sefer erkek olur da bana benzer. Gerci sağlikli olsun yeter bize.

"Çok darildim sana yenge, hadi Emre söylemez ama sen niye söylemedin bana hamile olduğunu?" Dedim.

"Sanki abini tanimiyormussun gibi konusma benimle. Illaha supriz yapacam diye tutturdu. Görende çocuk sanir." Dedi. Sonra Emre kolunu karisinin omzuna atti. Elif te ona yaklasti.

Sıra şu bücürleri yemeye geldiii! Kahvalti icin erken bir zaman ama bu en güzel kahvalti olabilirdi. 10 yasindalardi. Ikisi de Emre ye benziyordu. Onlar beni, ben onlari cok seviyordum. Kim yigenini sevmez ki? Neyse. Onlara sıkıca sarildim. Tanrimmmm! Ne güzel sariliyorlardi bana.

"Seni çok özledik Serenayy Halaaa." Dediler ayni anda.

"Kizlar, bana hala demek yok! Kendimi yaşli hissediyorum. Ve ben de sizi cok özledim canlarimmm." Dedim. Bir sure sonra onlari biraktim.

"Selam Ezgi, naber?" Dedi Emre.

"Iyiyim abi sen?" Dedi nazik bir sekilde.

"Ben de iyi. Rahatsiz etmedik di mi?" Dedi.

"Yok canim ne demek." Dedi Ezgi.

"Bir seyler yer misiniz hazirlayim mi size?" Dedim.

"Yok biz yedik." Dedi Emre.

Sonra kızlara baktim. Yorgun gözüküyorlardi.

"Kizlar, ben size yatacağınız yeri göstereyim mi?" Dedim. Kafalarini evet anlaminda salladilar. Ellerimi onlara uzattim. Ellerimi tuttular ve birlikte yukari çıktık. Onlari boş odaya gecirdim. Ellerinde ki valizlerden kiyafetlerini çıkardilar ve giymeye başladilar.

"Kızlar bir şey olursa ben yan odadayim. Diğer yan odada da Ezgi ablaniz var. Korkmayin tamam mi?" Dedim.

"Tamam." Dediler ayni anda. Tam çıkacağım zaman Irmak konuştu.

"Şey, annem ve babam nerede kalacaklar?" Dedi.

"Aşagıda başka bir boş oda var orda uyuyacaklar. Hadi şimdi yatağa." Dedim ve onlari optüm. Sonra odadan çıktım ve aşagi indim.

"Bu sefer ki kız mi erkek mi, kaç aylık, isim ne düşündünüz?" Dedim ard arda.

"Erkek, 7 aylik ve isim duşünmedik." Dedi Elif.

"Ayyy o şimdi çok tatli olurr." Dedim. Gülümsediler.

"Ya benim çok uykum var yatsak olur mu?" Dedim mızmızlanarak.

"Benim de uykum var. Karnim burnumdayken yolculuk etmek çok zor ya. Size benden tavsiye; sakın hamileyken yolculuk yapmayın." Dedi Elif

"Tamam o zaman gelin benimle size odanizi göstereyim." Dedim.

Odalarini gösterdim ve doğruca odama çıktim. Kafami yastığa bırakir bırakmaz uyudum.
Sabah

Gözlerimi açtığımda gördüğum ilk sey bir çift tıpatıp ayni sarı kafa. Kizlar yanima gelmislerdi.

"Günaydin." Dediler ayni anda.

"Günaydin kizlar." Dedim yatma pozisyonundan oturma pozisyonuna geçerken.

"Hadi kalk kahvalti hazirladik." Dedi Nehir.

"Tamam siz gidin ben geliyorum." Dedim.

Odamdan çıktılar ve bende banyoya doğry yürüdüm. Yüzümü yikadim ve aşaği indim.
Bir saat sonra

Kahvaltimizi ettik. Emre ve çocuklar dışarı çıkmak istediler.

"Baba sinemaya gidelim yeni filmler çıkmış." Dedi kızlar. Babalari onayladi ve sinemaya gittiler.

Elif, ben ve Ezgi dedikodu yaptik. Elif e Eray ı anlattim.

"Peki sen onu seviyor musun?" Dedi Elif.

"Bilmiyorum. Ne hissettiğimi bilmiyorum. Onu çok özledim. Bunu kabulleniyorum ama tekrar birlikte olursak eskisi gibi olur mu bilmiyorum. Ben ona güvenmiştim. Sevmiştim. Hiçbir şey olmamış gibi tekrara başlamak... anlam veremiyorum. Ya tekrar beni bırakırsa? Ya benimle oyun oynuyorsa?" Dedim ve gözlerimi devirdim. Gözlerim doldu.

"Tatlım, kısacası sen onu seviyorsun. Ama tekrar üzülmekten ve onu kaybetmekten korkuyorsun." Dedi Elif.

Gözyaşlarımi serbest bıraktim ve ağlamaya başladim. Ezgi ve Elif beni teselli etmeye çalıştılar. Bir kaç dakika sonra ağlamayı kestim.

"Tamam, artık ağlamayi kestigine gore, biz de alışverişe çıkalim?" Dedi Elif.

Ezgi ve ben tamam dermiscesine kafamizi salladik.

Odama çıktım ve direk dolabima yöneldim. Üzerinde "FALLEN ANGELS" yazan siyah bir tişort ve siyah kot şortumu giydim. Beyaz Converse lerimi giydim ve hafif bir makyaj yaptim. Çantamı hazirladim ve aşağı indim. Sonra çıktık ve saat dokuza kadar gezdik. Eve geldiğimizde pizza sipariş ettik ve bir kaç saat sonra uyuduk.

Bu bölüm harbi uzundu. Oy verin lütfen :)