GAMZELİ | Yarı Texting

32. Bölüm

Eslem'le birlikte duyduklarımıza inanamazken Burak'a tehditkar bakışlarımızı sürdürüyorduk.

"Ne zamandan beri? Kim? Böyle bir şey yapmaya ne zaman karar verdin? Biz tanıyor muyuz? Onu çok mu seviyor musun? Aşkınız fazla mı imkansız? Neden böyle bir şey yapmaya karar verdin? Bu aklı sana kim verdi? Konuşsana be Burak!" Sorularımız kesilmezken Burak sanırım buna bir son vermek istedi. "Tamam kızlar susun! Vallahi her şeyi söyleyeceğim yeter ki susun ve bana öyle bakmayın!"

"Ama bu bakışlarımızı hak ettin Burak!" diye adeta Burak'a tısladım.

"Sen hiç konuşma bir kere! Aynı şeyi sende yapmışsın! Atakan denen çocuğa mesaj atmışsın ve benim bundan haberim bile yok!" Gerçeklerin yüzüme çarpmasıyla topu Eslem'e atmaya karar verdim. "En azından ben Eslem'e söyledim!" Burak bakışlarını benden çekerek Eslem'e baktı ben de bakışlarımız Eslem'e yönlendirdim. "Eslem konusunu hiç açma zaten. İkiniz bir olup beni hiçe saymışsınız resmen."

"Arya seni döverim bak! Kızım bana niye topu atıyorsun? Bu arada ikiniz birbirinize söylemediyseniz ben ne yapayım şimdi? Kendi aranızda konuşun. Burak en azından Arya bana söyledi sende birimizden birisine söyleyebilirdin." Eslem hızlıca konuştuğunda Burak'a döndüm.

"Şey aslında ben senin Atakan'a mesaj atacağını siz konuşurken duydum." Hayretler içinde bakarken Burak konuşmasına devam etti. "Ama bana söylersiniz diye bir şey size bir şey çaktırmamaya çalıştım."

Pişman bakışlarımı Burak'ın üstüne yönlendirdim. "Haklısın sana söylemeliydik ama sen böyle konularda arkadaşlıktan çıkıp ağabeyliğe geçiş yaptığın için biraz çekindim."  Burak gülümseyerek bana baktı. "Önemli değil Arya aslında tahmin etmiştim.

"Ee" dedi Eslem'e harfini uzatarak.

"Neyse, okuldan bir kıza ben yavaştan tutulmaya başladım. Sonra bu duygu ilerlemeye başladı daha çok sevmeye başladım. Ama beni yüzüm yüzünden değilde kalbim için sevmesini istedim. Sonra da yazdım işte 1 haftadır konuşuyoruz ama Arya'nın ki kadar uzun süre değil tabi. Baktım siz bana söylemiyorsunuz bende size söylememe kararı aldım. Ta ki Arya söyleyene kadar."

"Peki neden ben söylediğimde şaşırmış gibi yaptın?"

"Benimle aynı duyguları tadın diye. Kendimi bir an değersizmişim gibi hissettim. Kendi aranızda konuşup halletmişsiniz ve bana bunu yeni söylüyorsunuz." Gerçekten Burak'a bahsetmediğim için o kadar pişmandım ki!

"Burak, Arya yanında konuyu açmadığı için bende açmak istemedim. Senin haberin olmadığını bilmiyordum." Eslem'in söylediği cümle üzerine bende bir şeyler söyledim. "Aslında benim hatam bunu kabul ediyorum." Gerçekten şuan o kadar pişman olmuştum ki! Varsın bana kızsındı sanki, onu böyle hissettirmeye hakkım yoktu.

"Sana kızmıyorum Arya merak etme," dedi yumuşak ses tonuyla. "Yani benden çekindiğin için söylemediğini biliyorum, sonradan düşününce aklıma geldi. Çünkü bende biliyorum bu tarz konularda sizlere korumacı yaklaşıyorum ama sizin iyiliğini düşündüğümden dolayı. Her insan iyi değildir. Siz beni nasıl kızlara karşı koruyorsanız bende sizi erkeklerden korumak istiyorum. Sadece sizin iyiliğinizi düşünüyorum." Gözlerim dolu  bir şekilde Burak'a sarılırken Eslem 'de bana eşlik etmişti.

"Burak iyi ki senin gibi bir kardeşe sahibim. Teşekkür ederim." Kurduğum cümle ile beraber gözümden bir damla yaş düşmüştü. Bu çocuk iyi ki vardı.

"Teşekkür ederim Burak. İyi ki varsın." Burak ellerini ikimizinde beline dolarken, "Asıl ben size sahip olduğum için çok şanslıyım kızlarım," dedi. 

Biraz sarıldıktan sonra geri çekilmeye karar kılmıştım. "Yeter bu kadar duygusallık. Hadi bize kızın kim olduğunu söyle!" Kurduğum cümleyi Eslem duyar duymaz o da benim gibi geri çelmişti. "Evet hadi söyle!" Burak kollarına bakarak gülmüştü. Az önce o kollarla iki kıza sarılırken şimdi boş kalmıştı. Kollarını yere indirip anlatmaya başladı.