39. Bölüm

3K 187 99
                                    

Eslem'in demesiyle birlikte Burak'ın üstündeki siyah kapşonlu sweatshirtü üzerime geçirdim. Ensemde topladığım saçlarımı kapşonlunun içine atarak şapkasıyla kafamı kapattım. Eslem'in siyah gözlüğü ve siyah maskesiyle de yüzümü gizlediğimde artık hazırdım. Bu çocuk hiç mi bıkmamıştı? Biz bunları hazırlayana kadar aramaktan vazgeçmemişti ve hala da arıyordu.

"Bir dakika! Kağıt kalem?"

Eslem, "Burak koş!" diye bağırmasıyla  Burak'ın içeri gidip kağıt kalem alıp gelmesi bir olmuştu.  Hazırlıkların tamamlanmasıyla bizimkileri odadan kovmuştum. Telefonu tam karşıma alıp arkamdaki masa lambasını yaktım. Bu sayede ben silüet şeklinde gözükecektim. Hava zaten kararmıştı ve sadece beyaz kağıt gözükecekti. Aramayı onayladığımda Atakan'a baktım. Boş boş ekrana bakıyordu. Boş bakan yüzü bir an şaşkınlıkla doldu. "Ama sen? Nasıl yani? Gerçekten açtın mı? Ben beklemiyordum da." Elimde bir dakika işareti yaparak biraz uzağımda olan kağıt ve kaleme yönelerek aldım. Kağıda, "Evet gerçekten açtım :)" diyerek gösterdim.

"Gerçekten mi? Bu tiple mi karşımda duracaksın?" diyerek güldü. Başımı sallayarak "Evet :)" yazdım ve gösterdim.

"Peki konuşmayacak mısın??" Omuz silktim. Konuşursam tanırdı çünkü beni tanıyordu.

"Neden o gülümseme işaretini attın? Çok samimiyetsiz geliyor." Gülümseyerek kağıda, "İki saat random yazmakla uğraşamam sen onu random say :)" yazdım ve tekrardan gösterdim.

Cümleyi okuduktan sonra  gülümseyerek bana döndü. "Tamam o zaman random sayarım." İki eliyle parmaklarını şıklattı ve sağ eliyle c işareti yaptı. "O zaman sen de bu hareketimi random say," diyerek güldü.

Tekrardan kağıda yönelip,, ":))))))))))))" yazdım ve gösterdim. "Bu da büyük harflerle random herhalde?" Başımı sallayarak onayladım. Başını sağa sola sallayarak gülümsedi. Gamzesi çok güzel duruyordu. "Ne yazdın?" diye sorunca elimde duran kağıda baktım. Farkında olmadan gamzen çok güzel yazmıştım. Gülümseyerek bana meraklı bir şekilde bakan bir çift göze karşın kağıdı onun görebileceği bir şekilde kaldırdım. "Gamzen çok güzel." Normalde bunları yazan ben utanmazken şimdi utanmıştım. O yüzüme bakarken utanmamak elimde değildi ki.

"Hmm diyorsun?" Hemen kağıda bir şeyler yazıp gösterdim. "İnan farkında olmadan yazdım," diye seslice okuyunca kendi kendine güldü. Aslında ben de gülüyordum ama o bunu göremiyordu. "Farkında olmadan bir şeyler söylersin de yazmak ne?" Hala gülüyordu.

Başımı eğerek, "Sen karşımda öylece bana bakınca ben ne yapacağımı bilmiyorum ki," yazdım ve gösterip göstermeme konusunda emin değildim. Göstermemeye karar verdim ve başımı yukarı kaldırdım. 

"Ne yazdın?" Omuzumu silktim. "Hadi ya söyle! Lütfen lütfen lütfeeeeen..." Oflayarak kağıdı yukarı kaldırdım. Allah'tan yüzümü görmüyordu. Onunla mesajlaşırken normaldim ama böyle görüntülü konuşunca bir garip olmuştum. Ne bileyim sanki benim Arya olduğumu biliyormuş da öyle konuşuyormuşuz gibi geliyordu.

"Vay Best Hanım," diyerek ıslık çaldı. Atakan güldürmesene ya yoksa kimliğim açığa çıkacak.

":)))))))))))" Büyük harflerle olan randomumu yazdıktan sonra kağıdı yukarıya kaldırdım.  O da parmaklarını şıklatıp c harfi yaptı. Böyle iyiydik ya, fazlasına gerek yoktu. Tabi ilk önce Arya'la arasını da düzeltmem lazımdı. Sahi soralım bakalım ne diyecek?

"Arkadaşınla konuştun mu?" Yazdım ve kağıdı yukarıya kaldırdım.

"Arya'yı soruyorsan evet. Sevgilisiymiş gerçekten de." O zaman bu çocuğun suratı neden düşüktü ki.

GAMZELİ | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin