Lalaine's POV
"Let's just wait until he gets his conciousness."
Finally. I'm so happy, I'm really happy for him! I hope he get his conciousness soonest.
"Ma! Bili lang ako pagkain natin." I was excited going out and look to look for food we'll eat.
Nang makalabas ako ng ospital, I saw Brianna leaving her car.
"Bri!" I waved my right hand on her. I run excitedly towards her. Her eyes widened in surprise when I hugged her tightly.
"What happened?" kinalas ko ang pagkakayakao ko sa kanya at masaya siyang hinarap.
"Nasalinan na ng dugo si Tri!" I covered my mouth to prevent myself from shouting.
I saw her lips formed a wide smile.
"Let's go and celebrate!" she said excitedly.
Natuwa naman ako sa sinabi niya kaya inakbayan ko siya at hinatak palabas pero tumigil siya tinanggal ang pagkakaakbay ko at tsaka bumaling sa driver.
"You can go to the mall, kuya Eman." ngumiti naman ang driver niya at pinaandar ang sasakyan.
Inakbayan niya ako at tsaka naglakad palabas ng ospital.
We bought food for dinner, it was around 9 in the evening.
"Ma, tapsilog lang nabili namin."
"Oh, siya kumain na kayo at umuwi dahil may pasok pa kayo bukas." Napabuntong hininga ako nang buksan ko ang pagkain.
"Halos mapaos na ko sa sobrang taas ng kantang ipeperform namin."
"Sus, 'wag ako Brianna, sa sobrang tinis ng boses mo imposibleng hindi mo maabit 'yon," I rolled my eyes at her at tsaka sumubo ng pagkain ko, natawa naman iya sa iniakto ko.
'Pagtapos namin kumain ay tinawagan na ni Bri si kuya Eman para magpasundo, inaya na din niya akong sumabay sa kanila, tumanggi ako kasi mas mauunang daanan yung village nila kaysa bahay namin.
"Hay nako, pumasok ka na dali, gabi na oh, magagalit sa'yo si Tri kapag napahamak ka pa, o baka sa'kin pa magalit," umiling na lang ako at tsaka bahagyang natawa at tsaka pumasok sa white mini van niya.
Kinabuksa'y maaga ko gumising para maghanda ng almusal, I just cook an egg and hatdog for two. Iniwan ko na lang sa table yung tira ko at tinakpan para kay kuya.
I went to the bathroom and take a bath, pagtapos ko naligo ay iniayos ko na ang gamit ko, hindi naman kami nagkaklase kaya isang notebook lang ang dinala ko. Nagdala na rin ako ng pamalit na damit para sa training.
I wore plain white shirt and a jogging pants, didiretso na kasi kami ng gym, no need for type A uniform. Tinupi ko 'yong jogging pants hanggang ibabang bahagi ng tuhod ko at tsaka pinusod ang buhok ko.
Nag-iwan na lang ako ng note kay kuya na nakaalis na 'ko at dalhan niya si mama ng pagkain sa ospital.
It was 6:47 nang makarating ako ng gym, dumiretso na 'ko sa locker para ibaba ang gamit ko.
BINABASA MO ANG
Be with Me
Teen FictionLalaine Dailean Corpuz, a senior highschool student who went through ambiguous betrayal. She fear to let people enter her life but there's something that she can't control. Sabi nga nila, iunat mo lang ang kamay mo't hayaan ang mga tao sa bisig mo...