Prologue

72 33 6
                                    

Prologue

Mistake

"That was a mistake I don't want that child." Mahinang sigaw ang gumising sa akin mula sa malalim na pagkakahimbing.

Nanghihina ang aking buong katawan hindi ko alam kung kakayanin ko bang gumalaw para akong isang lantang gulay. Walang maramdaman ni hapdi man o sakit. Rinig ko ang tunog ng aircon sa kung saan ngunit ramdam ko ang namumuong pawis sa aking likod at noo. Gusto kong gumalaw o bumangon ngunit hindi ko alam kong kakayanin ba nang aking katawan. Nanatili akong nakapikit sinusubukang matulog ulit baka sakaling paggising ko'y wala na ang paghihirap na ito. Para akong nasa dagat lumulutang at unti unting tinatangay palayo ng pa layo, ngunit wala maramdaman ni lamig na dala ng tubig at hangin.

Sinubukan kong imulat ang aking mga mata ng sa gayo'y makumpirma kong ako ay nasa langit na. Puti ang bumungad sa akin ngunit ganito ba ang langit? Batid kong hindi. Tiyak ko ring hindi ang kasalungat.

Kung wala nga sa dalawa ay natitiyak kong buhay pa nga ako.

Bakit?

Bakit hindi nalang ako namatay?!

Nang sa ganon ay matapos na ang paghihirap ko at sumaya na sila!

Malalalim na buntong hininga ang aking naririnig mula sa di kalayuan.

"So what's your decision? Ipa-abort? Sa tingin mo papaya siya?" tanong ng isang boses.

"You know I love Stacy, siya ang papakasalan ko at hindi ang babaing yan. Kung hindi siya papayag na ipa-abort ang bata ay sisiguraduhin kong hindi siya makakasabagal sa relasyon namin ni Stacy." sabi ng baritono ang boses.

"Then why the hell did you do it in the first place Pierce?" tila galit na tono nang kausap ng lalaking baritono ang boses. "Bakit mo ginawa kung hindi mo naman pala kayang panindigan?"

Ilang saglit na katahimikan ang namutawi sa silid.

Now I know kung nasaan ako. Everything went back to me. I'm in a hospital room at ako si Annalise, ang kontrabida sa lovestory ng aking fiancée.

Life isn't fair.

People want something they can't have. Money, fame, power, luxuries and love are the perfect examples. We envy those people who happen to have it. But the questions are; Are they happy? Does having it all makes them perfectly perfect?

We are made imperfectly. Kalabisan bang maghangad sa lahat ng iyon?

I only want direction. I only want to have a happy family. I only want happiness kalabisan bang hilingin ko 'yon?

Siguro nga tama sila dapat nakokontento tayo kung anong meron tayo. Kasi kung lalo nating ipipilit masasaktan tayo.

There's a consequence in everything. At ito yong akin, dumating na. Isang luha ang pumatak sa gilid ng aking mata. I closed my eyes, feeling the pain. Stabbing my inside particularly the one in my chest.

I closed my eyes tightly afraid to be noticed by the people around.

"It was a mistake I got tempted and I was drunk that time. Isang beses lang yon hindi ko akalaing magbubunga. I also thought she was in pill." Napapaos na sagot muli ng baritono.

"How come na magpi-pill siya dude she was just eighteen and was a virgin."

"I don't know I just got tempted and when she responded I got lost."

"That's a bullshit reason dude!"

"I know. Bro, kailangan hindi ito malaman ng pamilya ko pati na rin ni Stacy masasaktan siya! Kapag nalaman naman ito ni dad mamadaliin niya ang kasal namin." Pakiusap ng baritono sa kanyang kausap.

Ilang segundong katahimikan ang namutawi sa dalawa.

"Fine." Pagsuko nito. "Make sure na aayusin mo ito agad kung hindi ako mismo magsasabi kay tito."

"Thanks bro, I'll fix this immediately. I'll talk to her when she woke up."

A sharp pain rips through my chest. Inflected fully and deeply. I can't believe it. I know from the very beginning that this doesn't change anything. Ang pagsuko ko sa kanya ng aking sarili'y walang halaga sa kanya. I thought pipiliin na niya ko kapag nangyari ito pero mali pala ako. I'm such a desperate wanting something I can't have.

Sino nga ba ako para magustuhan niya. I'm just a bail, a fucking payment!

Priceless...

I'm totally nothing.

For now I just want to sleep...completely.

This is the perfect time for dying.

I wanna rest peacefully to end the pain...Is that so much to ask?

__________________________________________

Happy reading💛

Thank you for giving my story a chance. Your comments and critiques are highly appreciated just drop it on the comment box.

Love you all💛 xoxo

AnnaliseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon