Finding myself back (airplane crash 2) ✔️

+17+

p.o.v Niall

*2 maanden later*

Met zijn 3e stappen we uit het vliegtuig. Daar zijn we dan hoor. We zijn weer in Nederland. Het land waar het mis ging. En goed ook. Maar nu moet het goed komen.

We hopen dat het ziekenhuis mee gaat werken en we Jason nog kunnen vinden. Hij is al een stuk ouder geworden en woont misschien al op zichzelf ofzo. Maar onze vooruitzichten voor de vakantie zijn goed.

Adam is al wat bijgedraaid maar vind het nog steeds niet leuk. En hij is al helemaal geen vrienden met Lexi. Dat was vroeger toch wel wat anders. Maar het is allemaal veranderd nu. Zolang hij tenminste weer blij kan zijn vind ik het al goed.

Ik ben ook gelijk gestopt met de therapie en de jongens geloven me eindelijk. Het heeft me even gekost maar nu is het ook gelukt. Goed ook.

Lexi en ik kunnen goed overweg samen. Ze lijkt nog veel op vroeger maar dan een stuk volwassener. We zijn niet net zo hecht als vroeger, maar wel goed genoeg denk ik. Er zal toch altijd een kloof zijn tussen ons.

Er is zo veel gebeurt en voor ons allebei is het raar om nu alles weer zoals voorheen te hebben. Maar we hebben het tenminste gezellig samen. Het komt wel goed.

De jongens zijn trouwens ook echt super blij dat ze terug is. Ze vinden het raar maar zijn wel blij.

Na de korte vakantie die we hier hebben zullen we Sean en Noah gaan opzoeken. Maar eerst naar het ziekenhuis en Jason opzoeken. Hij zal wel echt verbaast zijn.

Jason en Lexi waren altijd beste vrienden. Die 2 waren zo schattig samen. Ik weet wel dat hij er echt kapot van was, maar ik heb hem verder niet meer veel gesproken. Heel soms sprak ik zijn vader maar dat is na 2 jaar ook verwaterd. Dus ik weet niet meer veel van hem.

'Oke, laten we eerst naar het hotel gaan. Het is vroeg dus als we straks wat hebben gegeten kunnen we wel naar het ziekenhuis'.

Adam en Lexi lopen achter me aan het vliegveld af. Na een taxirit staan we voor ons hotel. We blijven hier maar een week. Dat is denk ik wel genoeg tijd om te achterhalen wat er is gebeurd.

En na deze week ga ik met Adam op vakantie dus deze vakantie kon niet te lang duren anders was er niet genoeg tijd om met hem naar Hawaï te gaan. Ja, Hawaï. Ik wil er gewoon al zo lang een keer naartoe. Dus ik dacht dan gaan we er nu naartoe.

Alleen weet Adam dat nog niet. Hij weet wel dat we samen op vakantie gaan. En daar was hij razend enthousiast over.

Lexi zal met een vriendin naar Spanje gaan dus die is ook niet alleen. Ik vond het prima, zolang ze maar soms een berichtje stuurt. Ik hoef echt niet elke dag een belletje enzo maar ik wil wel gewoon weten hoe het gaat en of ze oke is.

Het gaat wel om mijn dochter en ik wil haar niet weer verliezen. Dat is nu al te vaak gebeurd. Ik ben al zo'n slechte vader voor haar geweest. Elke keuze die ik nu maak lijkt zwaarder te wegen omdat ik het een keer goed wil doen voor haar.

'Oke, iedereen heeft een eigen slaapkamer dus ga daar je spullen maar alvast neerleggen. Dan kunnen we dadelijk wat gaan eten'.

Allemaal ruimen we onze spullen op en lopen we naar de stad waar we wat eten. Na het eten gaan we naar het ziekenhuis.

Ik hoop zo dat we eindelijk krijgen te horen wat er nou echt is gebeurd. Lexi zou dood zijn maar ik vind haar bij een andere familie. Dat is als het goed is niet helemaal hoe het hoort.

'Oke, we moeten ons dadelijk wel gedragen. Deze mensen zullen het wel druk hebben dus we moeten kijken of ze tijd hebben voor ons. Anders moeten we ze gewoon laten doorwerken' zeg ik tegen Lexi.

Natuurlijk wil ik graag me ze praten maar ik wil ze niet van hun werk afhouden. Ze hebben een hele belangrijke baan en wij kunnen niet zomaar even hun aandacht opeisen terwijl er mensen dood aan het gaan zijn. Dat vind ik respectloos.

(Oeps, ik was helemaal vergeten te uploaden. Heb vakantie dus was allemaal dingen aan het opruimen)