Finding myself back (airplane crash 2) ✔️

+31+

p.o.v Lexi

De volgende dag is het dan zo ver. In de ochtend maak ik wat huiswerk van school.

Maar om half 12 begin ik toch echt met het klaarmaken voor het park. Ik hoop zo dat het goed gaat. Vooral dat Sean boos wordt, maar ook weer niet te boos. Als hij maar niemand gaat aanvallen.

Maar nu eerst laten lijken of ik me een beetje heb opgedut voor deze date. Hij moet denken dat dit echt veel voor me betekend. Dus zo doe ik een klein laagje make-up op en trek wat leuke kleren aan. Dit moet wel goed zijn.

'Ik ben weg' roep ik door het huis waarna ik de deur sluit. Om 1 uur ben ik zoals afgesproken in het park. Ook Stefan komt aangelopen. Hij glimlach en geeft me dan een knuffel.

'Heey, hoe gaat het?' vraagt hij. 'Gaat goed. En bij jou?'. 'Gaat goed. Ik hoop dat je plan werkt'. 'Ik ook'.

Ik kijk snel om me heen en zie Sean al heel snel zitten. Hij is niet zo goed in zichzelf verstoppen. Maar ja, nu weet ik tenminste wel dat hij er is. Dit gaat helemaal goed. 'Zullen we maar een stukje lopen dan?' vraagt hij. Ik knik.

Oke, ik geef toe dat Stefan heel goed is in acteren. Ik zou bijna niet kunnen onderscheiden of hij het nou speelt of niet. Dan zal Sean dat al helemaal niet kunnen.

Hij pakt mijn hand vast en zo beginnen we met lopen. We praten over alledaagse dingen. En eigenlijk is het ook nog best gezellig. Het is dat ik Sean wil maar anders had ik hem nog best leuk kunnen vinden ook.

'Ben je klaar om hem op stang te jagen?' vraagt Stefan. 'Jaa, ik ben er klaar voor. Probeer het zo echt mogelijk te laten. Als hij er niet in trapt kus me dan gewoon echt. Maar ik denk dat we hem al snel boos hebben hoor' glimlach ik.

Natuurlijk heb ik liever niet dat Stefan me kust
maar op dit moment laat ik Sean zien dat hij echt zal moeten veranderen. Anders ga ik zo naar een ander. Oke, dit is misschien niet de manier maar ik wil hem eigenlijk ook gewoon super boos maken.

Stefan stopt met lopen en pakt me zoals afgesproken bij mijn heupen vast. In mijn ooghoek zie ik Sean verbaast stilstaan. Hij denkt misschien dat ik zijn schoothondje ben en hem na een kus al zal vergeven maar dat is niet zo.

'Sorry als ik je wel moet kussen' zegt hij nog voordat hij met zijn hoofd naar die van mij toe komt.

Ik leg mijn handen in zijn nek neer en kijk hem in zijn ogen aan. Ze zullen nooit zo mooi zijn als die van Sean. Waar blijft hij toch? Is hij te verbaast of boeit het hem niet? Ik voel Stefan zijn adem over mijn lippen strijken terwijl onze lippen enkel een paar millimeter van elkaar verwijderd zijn.

Maar tot mijn grote opluchting stelt Sean me toch niet teleur. Ik wordt met een enorme snelheid van Stefan weggehaald. Stefan wordt met een grote kracht tegen de grond aan gebeukt.

Sean zijn handen zijn helemaal gebald. Je ziet in een oogopslag dat hij razend is. Hij loopt naar Stefan toe.

'Waag het niet nog een keer om met je fucking vingers aan mijn vriendin te komen. Ik sla elk beetje geluk dat je hebt uit je zielige lichaam. Sodemieter op en als ik je nog een keer bij haar zie zorg ik dat je in het ziekenhuis beland lul'.

Stefan knikt en staat snel op. We willen niet dat Sean hem ook daadwerkelijk iets aandoet. En al helemaal niet in deze staat. Hij is veel te boos. Oke, dat was ook wel ons plan.

Hij geeft me nog een glimlach en loopt dan weg. Sean gromt hem na maar draait zich dan om naar mij.