Finding myself back (airplane crash 2) ✔️

+28+

p.o.v Lexi

De volgende dag ben ik al vroeg op pad. Ik ga vandaag Sean volgen. Maar ik moet natuurlijk eerder bij zijn huis zijn dan hij weg gaat.

Zijn vader weet ervan zodat hij niet denkt dat er een gekke stalker voor zijn deur zit ofzo. Ik wil gewoon kijken waar zijn dagelijks leven uit bestaat. Dan kan ik mijn plan maken.

Ik geef veel om Sean en ik wil gewoon niet dat hij domme dingen gaat doen. Dat zou ik echt niet willen. Als ik Sean zou verliezen zou alles instorten. Ook al heb ik hem al 6 jaar niet gezien en is hij een ontzettende klootzak geworden.

6 jaar lang heb ik aan hem gedacht en gehoopt dat ik hem weer terug zou zien. En nu wil ik hem ook bij me houden. Hij gaat dit niet verpesten door zijn arrogante gedrag.

Na 2 uur buiten zitten gaat eindelijk de deur open. Sean komt naar buiten toe. Met grote passen loopt hij naar zijn auto. Snel ren ik naar mijn auto toe en stap daar in. Ook Sean stapt in en rijd dan aan. De achtervolging kan beginnen. Waar zou hij toch de hele dag rondhangen? Hopelijk denkt hij gewoon na.

We rijden de stad door en gaan richting ons huis. Maar net als het lijkt of hij naar ons komt gereden slaat hij af en parkeert daar zijn auto voor een best oud huis. Ik wacht nog even.

Als hij dan naar binnen is zet ik mijn auto neer en stap ook uit. Er zit 1 raam in waar ik binnen kan kijken.

Ik zie Sean binnen komen gelopen en de jongens een soort boks geven. Het duurt nog geen minuut of hij krijgt al een biertje in zijn handen geduwd. Hij haalt een sigaret uit zijn zak en zo begint het feest voor hem.

Na een paar uur begint het redelijk saai te worden. Volgensmij hangt hij hier de hele dag rond en rookt sigaretten. Ze spelen wat video games en stoeien wat. Of ja, dat is wat ik in het begin dacht.

Toen Sean een echte raken klap kreeg dacht ik daar anders over. Ik schrok toen ik wat bloed zag. Waarom was hij aan het vechten met zijn vrienden? Gelukkig besloot hij zelf om te stoppen en ging weer op de bank zitten.

Een van de jongens roept iets wat ik niet kan verstaan. Alle jongens blijkbaar wel want ze staan enthousiast op en lopen naar hem toe. Hij haalt een zakje uit zijn zak en houdt het in de lucht. Al de jongens kijken er blij naar.

O nee, serieus? Sean, gebruik je verstand. Dit ben jij niet. Alsjeblieft denk na.

Alle jongens pakken er een, zelfs Sean. Maar dat is dan ook mijn druppel. Hij kan veel flikken maar hij gaat absoluut geen drugs gebruiken. Zo is hij niet opgevoed.

Ik sta snel op van mijn plek en loop naar de deur toe. Blijkbaar zit de deur niet echt goed dicht want na een beuk ertegen aan gaat hij al open.

Al de jongens kijken me geschrokken aan. Sean zijn blik gaat van verward naar woedend. 'What the fuck doe jij hier? Rot op. Ik wil je niet zien bitch' roept Sean naar me. 'Als ik jou was zou ik heel snel dat pilletje weg leggen en in mijn auto stappen of ik zorg ervoor dat je beeld van Lexi wat zal veranderen.

Prima dat je zo'n klootzak bent geworden maar je gaat je leven niet verneuken door pillen. Het boeit me niet dat je me niet gelooft maar ik houd nog steeds van je en ga dit absoluut niet toelaten. Dus je pakt je spullen en komt nu naar buiten of ik zorg daarvoor'.

Het maakt totaal geen indruk op hem. Hij lacht en kijkt me aan alsof ik een kleine muis tussen de olifanten ben. 'Want jij denkt dat je ook maar iets over mij of Lexi te zeggen hebt? Ik weet niet wie je bent maar dat boeit me ook niet. Verdwijn gewoon en laat mij lekker met rust'.

(een heel raar einde en ook een heel raar begin bij de volgende maar anders werd het echt super lang).