Finding myself back (airplane crash 2) ✔️

+32+

p.o.v Lexi

'Meekomen jij' zegt hij. Hij pakt ruw mijn arm vast en wil me mee trekken. 'Nee. Je hebt mijn afspraak verpest'.

'Meekomen zei ik. Luister verdomme nou eens'. Hij trekt hard waardoor ik voorover op de grond val. 'Shit, sorry. Je bent zo koppig he' zucht hij.

Hij tilt me op en loopt naar zijn auto toe. 'Gast, je kan me niet zomaar meenemen. Ik wil dit zelf beslissen. Ik ben je bezit niet Sean'. 'Je ziet toch dat dat kan? En vanaf nu ben je mijn bezit dus houd gewoon je mond dicht of ik zorg ervoor'.

Hij zet me op de bijrijdersstoel neer. Zelf stapt hij snel aan de andere kant in en rijd weg. 'Denk maar niet dat ik het hier bij laat Lexi. We vinden die jongen wel hoor. Hij zal boeten voor aan mijn meisje te zitten'. 'Ik ben je meisje niet' mompel ik. 'Wat zei je daar?'. Snel draait hij zijn hoofd naar me toe en kijkt me woedend aan.

'Ik ben je meisje niet. Niet zolang jij je zo gedraagt. En ik mag met jongens afspreken wanneer ik dat wil. Jij hebt dat te accepteren zolang je niet normaal doet'. 'Ik doe normaal, maar niet jou normaal. En ik zou het niet nog een keer proberen want de volgende keer sla ik hem ter plekke de grond in. Jij bent van mij en volgens mij heb ik je dat gister duidelijk gemaakt'.

'Dat je me kust betekend niet dat ik je bezit ben. Ik ben niet van jou zolang jij zo doet. Doe gewoon normaal en ik zal niet meer met jongens afspreken. Tot die tijd mag ik doen wat ik wil'.

Hij is zeker niet blij met mijn antwoord. Maar hij gaat er niet meer op in en richt zich op de weg.

Bij zijn huis aangekomen haalt hij me uit de auto en neemt me mee naar binnen. Zodra we binnen staan wordt ik tegen de deur geduwd. 'Je maakt me zo fucking kwaad Lexi' fluistert Sean dicht bij mijn gezicht. Hij ademt zwaar. 'Nou, jij mij ook. Ik zou opletten want de volgende keer druk ik gelijk mijn lippen op die van hem' grijns ik.

Dat maakt hem duidelijk nog bozer dan hij al is. Hij gromt en duwt zijn geval tegen me aan. 'Je maakt me opgewonden en kwaad tegelijk. Wat ga je hier aan doen' fluistert hij. 'Ik weet het niet. Zeg jij het maar'.

'Te beginnen om met je tengels van andere jongens af te blijven. Je zit alleen aan mij, je bent van mij en niemand anders mag genieten van jou. Ze mogen alleen jaloers zijn dat ik jou heb. Maar waag het nog eens aan een jongen te zitten. En nu houd je je kop dicht en helpt me gewoon'.

Zoals gevraagd houd ik mijn mond. Ik laat hem zijn lippen op die van mij duwen. Het is geen passie zoals normaal. Het is lust en liefde in een. Ik merk hoe blij hij is dat ik terug ben. Maar hij is ook ontzettend opgewonden. En ik ben best trots dat ik dat heb veroorzaakt. En dat terwijl ik hem eigenlijk alleen maar boos heb gemaakt.

De kus gaat al snel verder in een zoen terwijl Sean zijn onderste tegen me aan schuurt. Hij is zo opgewonden, niet normaal. 'Ik wil je Lexi. Alsjeblieft. Ik zal me gedragen. Alsjeblieft schat. Ik wil je' hijgt Sean.

Zijn woorden laten me zo erg glimlachen. Hij is zo wanhopig om zijn opkomende gevoelens. En daar wil hij zelfs deze belofte voor doen. Hij zal zich gedragen. 'Laat zien wat je kan liefie'. Hij glimlacht liefjes naar me en drukt zijn lippen weer tegen me aan. Na een tijdje tilt hij me op en brengt me naar zijn kamer toe.

'Weet je het zeker Lexi? Je moet het echt weten'. Hij kan zichzelf bijna niet meer bedwingen maar toch maakt hij tijd om zekerheid te hebben. 'Ja, kom maar op'.

Het enige wat ik verder nog kwijt wil over dat intieme moment is dat we meer in elkaar opgingen dan ooit. Nog nooit voelde ik me zo verbonden met Sean. Hij was oprecht lief en deed zijn best me geen pijn te doen. En dat terwijl hij zelf bijna al klaar kwam van een enkele aanraking.

Maar hij heeft zich weten te bedwingen en er een geweldige ervaring van weten te maken. En ook al is het nog veel te vroeg, na die ervaring vallen we tegen elkaar in slaap.