kafes dövüşü 2 || chanbaek

6. Bölüm

Acilden çıktıklarında saat sabahın üçünü geçiyordu. Baek hastanede dehşete düşse de bunu saklama konusunda oldukça iyi bir iş çıkarmıştı. Hemşire, dikiş atılması için ona seslendiğinde rahat bir tavırla "ona eşlik etmek için" yanında gitmeyi teklif etti. Baekhyun, gözlerine hücum eden rahatlamanın hemen ardından omuz silkerek kayıtsızlık taklidi yaptı, Chanyeol genç olanın numarasını oldukça kayıtsız yaptığını fark etmeye başlıyordu. Tüm olanlar düşünüldüğünde Baekhyun epey iyi idare etmişti. Gerçi Chanyeol'un eli buna itiraz edebilirdi. Baekhyun, elini biraz daha sert sıkmış olsa herhâlde alçıya aldırmak için burada biraz daha kalması gerekirdi. Ama on dakika ve on iki dikiş sonunda bitkinlik endişeyi alt etmişti. Ya da Chanyeol böyle olduğunu düşünüyordu. Tedavi sonrası bakımlarla ilgili hemşirenin anlattıklarını dinlerken ve hastaneden çıkarılmayı beklerken Baekhyun, bir şekilde rahatlamış görünüyordu ama hastane duvarlarının dışına adım attıkları anda tüm hali tavrı değişmişti. Baekhyun otoparkta yönlendirirken sırtına koyduğu elinin altındaki kasları yay gibi gerilmişti. Çaktırmamaya çalışsa da Chanyeol onun bir şey ya da birini arar gibi etrafa göz gezdirdiğini anlayabiliyordu. Yakındaki bir araba alarmı çalmaya başladığında da neredeyse korkudan havaya sıçramıştı. Bu ürkek hallerinin sebebi Mullineaux'nün geri geleceği korkusuysa, endişelenmesi gereken bir şey yok demekti. Gerçi Chanyeol'un içinde uyarı fişekleri atılıyordu. Kaşındıran bir etiket gibi ensesindeki bakışları hissedebiliyordu. Ama onları izleyen kimdi? Ve bunu neden yapıyordu? Hastanenin otoparkından çıkmışlardı ve pek fazla ilerlemelerine gerek kalmadan şüpheleri peşlerine takılan kuyrukla doğrulanmış oldu. Üstelik bu, tüylü kuyruklardan da değildi. 

"Ne tür bir belaya bulaştın?" Baekhyun dişlerini kemirmeyi bırakıp yolcu koltuğundan Chanyeol'a yan bir bakış attı. "Neden bahsettiğini anlamadım." 

"Zırvalamayı kes Baekhyun. Bütün gece gergindin. Sana yardım etmek istiyorum ama neler olduğunu söylemezsen bunu yapamam." Baekhyun koltuğunda dönerek sırtını kapı ve koltuk arkasına yaslayıp kollarını göğsünde kavuşturdu. "Canımın sıkkın olması için dün akşam yaşananlar yeterli değil mi yani?" 

"Yo, yeterli." Dikiz aynasına bir göz attı. Hâlâ oradaydı. "Ama sürekli arkana bakma sebebinin Mullineaux olduğunu düşünmüyorum." Kırmızı ışıkta duran Chanyeol elini Baekhyun'un koltuğunun arkasına yerleştirdi ve ona bakmak için döndü. "Hemen bakma ama sanırım probleminin sebebi, hastaneden çıktığımızdan beri peşimize takılmış olan Cadillac XLR." Baekhyun koltuğunda dönüp tam da yapmamasını söylediği şeyi yapacaktı ama Chanyeol buna hazırlıklıydı. Sağ eliyle yüzünü yakalayıp öpüşüyorlarmış gibi görünmeleri için ona doğru eğildi. "Sana bakma dedim. Şimdi önüne dön ve orada olduklarını bilmiyormuş gibi davran. Anlaştık mı?" Baekhyun güçlükle yutkunduktan sonra, tam ışık yeşile döndüğünde başıyla onayladı. Baekhyun'un dairesine sadece birkaç blok mesafedelerdi. Chanyeol bir şey yapmadan önce neyle karşı karşıya olduğunu bilmeliydi. "Erkek arkadaşın yüzünden mi buradalar?" Baekhyun başını çevirmese de Chanyeol göz ucuyla bakınca onun daha da gerildiğini fark etti. "Ne demek istiyorsun?"

"Adam hapiste. Bu herifler, adam hapisteyken birisinin onun yerine geçtiğini düşündükleri için mi bela çıkarmaya çalışıyorlar?" 

"Ah," dedi Baekhyun kucağındaki ellerini inceleyerek. "Hayır, o konunun hiçbir şekilde umurlarında olduğunu sanmıyorum." Chanyeol hızla başını salladı. "Güzel. Onlardan kurtulmamı ister misin?" 

"Kurtulamazsın." 

"Neden?" 

"Birçok sebepten ötürü." Ses tonu asabileşmeye başlamıştı. Chanyeol daha önceki yenik tavırlardansa, bunu tercih ederdi. "Beni bulamayacakları bir yer yok. Bir iki gün saklanabilsem bile bu sadece kaçınılmazı ertelemek olur." Kaçınılmaz.. Chanyeol bu lanet olasıca laftan nefret ediyordu. Sözlerimi bir kenara yaz: Bir gün bu asabiyetin yüzünden birine zarar vereceksin. İşte bu kaçınılmaz. Hayatı boyunca en yakın dostu olan Kim Jongin haklıydı. Hem de fazlasıyla. O zamandan beri de Chanyeol bunun tekrarlanmaması için elinden gelen her şeyi yapmıştı. "Kaçınılmaz olan ne?" diye sordu.