Το Υβρίδιο

ΣΚΟΤΆΔΙΑ

Τραγούδι: Rihanna - Umbrella

<<ΤΕΛΕΊΩΝΕ!!>>ξαναφώναξε αλλά τίποτα. Κάποια στιγμή άρχισε να ακούει ελαφριά κάτι φωνές. Πήγαινε προς το μέρος που τις άκουγε ασχέτως αν ακόμα δεν έβλεπε τίποτα. Δυνάμωναν! Κατάλαβε ότι οι φωνές είναι παιδικές πήγε κοντά και ξαφνικά στάθηκε μπροστά από κάτι σαν υδάτινο καθρέφτη. Μπορούσε να δει από την άλλη μεριά και το τοπίο είχε αλλάξει..Κάτι της θύμιζε..Πάει πιο κοντά και συνειδητοποιεί ότι μπορεί να περάσει μέσα από τον καθρέφτη. Βλέπει εκείνη τη στιγμή ένα μεγάλο σπίτι άσπρο με ξύλινα παράθυρα και περιτριγυρισμένο από δέντρα και φυτά. Κάποια στιγμή είδε ένα κοριτσάκι περίπου στην ηλικία των 10 να τρέχει προς το μέρος και εκείνη πανικοβλήθηκε.

<<Σταμάτα!>>της φώναξε, αλλά εκείνο όχι μόνο δεν το άκουσε αλλά πέρασε από μέσα της. Κοίταξε τον εαυτό της και σάστισε.

''Τι στο καλο;''αναρωτήθηκε και κάποια στιγμή βλέπει κα ένα άλλο κοριτσάκι να τρέχει από πίσω της. Τα ακολουθεί και μπαίνει και εκείνη μέσα στο μεγάλο σπίτι.

<<Ελίζαμπεθ...Σαμ...πόσες φορές έχω πει να μην τρέχετε μέσα στο σπίτι;>> άκουσε μία γυναικεία φωνή να τους φωνάζει. Πάει κοντά για να δει καλύτερα.

''Έμιλυ;''αναρτήθηκε και τα έχασε. Μετά από λίγο εμφανίζεται και άλλη μία κοπέλα.

<<Έλα ρε Έμιλυ άστες...παιδάκια είναι>>

''Θεία; Τι γίνετε εδώ πέρα;''

Τα δύο κοριτσάκια αφού πήραν την ''έγκριση'' από την άλλη κοπέλα ανέβηκαν τρέχοντας επάνω και η Μπέλα χωρίς να χάσει λεπτό ανέβηκε και εκείνη τις σκάλες. Είδε μια πόρτα μισάνοιχτη και μπήκε και εκείνη μέσα όπου ήταν τα δύο κορίτσια. Κάθισε στο κρεβάτι και τις κοιτούσε που παίζανε μα τις κούκλες τους.

<<Μπέλα;>>

''Μπέλα; Ελίζαμπεθ;''σκέφτηκε. ''Ελιζαμπέλα! Δεν το πιστεύω...αυτή- αυτή είμαι εγώ! Μα πως; Δεν τα θυμάμαι όλα αυτά..."σκέφτηκε

<<Ναι;>>

<<Αυτές τις ζωγραφιές εσύ τις ζωγράφισες;>>

<<Ναι! Σου αρέσουν;>>

<<Καλές είναι...>>

<<Σαμάνθα;>>ρώτησε και αμέσως της ήρθε στο μυαλό η Σαμάνθα.

"ώστε...είναι αλήθεια...όντως είμασταν φίλες.." Ξαφνικά όλα πάλι μαύρισαν και ένιωσε τον εαυτό της να πέφτει κάτω. Σηκώνεται όρθια και κοιτάζει γύρω της. Έβλεπε ένα φως λίγο πιο μακριά και κατευθυνόταν προς το μέρος του. Βρήκε μία χαραμάδα και κοίταξε από μέσα. Είδε εκείνη να κάθεται δεμένη σε μία καρέκλα και τη θεία της να φτιάχνει κάτι. Ύστερα άρχισε να κάνει περίεργες κινήσεις με τα χέρια της και κάποια στιγμή είδε τον εαυτό της να κοιμάται.