Η ΑΠΟΚΆΛΥΨΙΣ

395 49 22
                                    

Ο Γιατρός έδωσε τα φάρμακα στην οικιακή βοηθό και αποχώρησε για το σπίτι του. Η Λέιλα κάθησε δίπλα από την ανιψιά της στο κρεβάτι και της χάιδευε απαλά το κεφαλάκι. Όταν πάει να φύγει νιώθει ένα χέρι να τη κρατάει από το καρπό, γυρνάει και την βλέπει να έχει κλειστά τα μάτια της. Εκείνη τη στιγμή αγχώθηκε. Πώς γίνεται κάποιος που "κοιμάται" να έχει τόσο καλά αντανακλαστικά; Φταίνε τα γονίδια, το αίμα των γονιών της κυλάει μέσα της, και έπρεπε να δράσει γρήγορα!

Μπέλα

Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω ότι είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι. Πως έφτασα εδώ; Σηκώνομαι από το κρεβάτι και πιάνω με το χέρι μου το κεφάλι καθώς ένιωσα μία ζάλη. Στέκομαι και κοιτάζω την πόρτα, πριν όμως την ανοίξω μπαίνει μέσα η Έμιλυ και με κοιτάζει ενώ είχε παγώσει. Αμέσως βγάζει μια κραυγή και τρέχει γρήγορα προς τον κάτω όροφο. ''Όλοι οι τρελοί σε αυτό το σπίτι μαζεύτηκαν'' μουρμουράω και παω προς την πόρτα να βγω έξω, όμως πέφτω πάνω στον μπαμπούλα. Με συγχωρείτε απρεπές έκφραση, τη θεία μου ήθελα να πω.

<<Ξύπνησες...>>λέει σχεδόν ψιθυριστά και με αγκαλιάζει

<<Έχω χάσει επεισόδια! Μήπως μπορεί να μου πει κάποιος τι γίνεται εδω;!>>

<<Κοιμάσαι σχεδόν δύο μέρες Μπέλα! Ανυσήχησα πάρα πολύ!>>

<<Γι'αυτό υπάρχουν και οι γιατροί! Μπορούσες να καλέσεις κάποιον...λέμε τώρα..>>

<<Οι γιατροί σε εσένα δεν μπορούν να κάνουν κάτι!>>

<<Γιατί; Τι είμαι εξαίρεση;!>>

<<Ακριβώς!>>λέει και κάθεται στο κρεβάτι μου με τα χέρια στα γόνατά της. Μπαίνει μέσα η Έμιλυ και μας κοιτάζει

<<Κυρία..πρέπει...>>πάει να πει αλλά η θεία μου της κάνει νόημα να φύγει

Τι συμβαίνει εδώ μέσα πια;;;; Τι γίνετε;;;

<<Θέλω να σου πω κάτι. Και καθώς μιλάω να μην με διακόψεις καθόλου και φυσικά να κρατήσεις τη ψυχραιμία σου γιατί δεν θα μας βγει σε καλό>>

<<Θεία με αγχώνεις! Πεθαίνω και δεν το ξέρω;>>

<<Λοιπόν...όπως ξέρεις οι γονείς σου πέθαναν όταν ήσουν πολύ μικρή και μου ανέθεσαν τη αγωγή σου, εφόσον ήμουν και ο μόνος...σωστός συγγενείς...αυτό που δεν ξέρεις όμως είναι πως πέθαναν!>>μου λέει και έχω μείνει στήλη άλατος. Μου κάνει νόημα με το χέρι να κάτσω στο κρεβάτι και μιας δεν έχω άλλη επιλογή κάθομαι δίπλα της.

Το Υβρίδιο Donde viven las historias. Descúbrelo ahora