Η ΔΙΑΜΆΧΗ

264 34 8
                                    

Τραγούδι: The neighborhood - Softcore

<<Για που νομίζεις ότι το έβαλες γατάκι;>>της λέει γεμάτος ειρωνεία στην πρόταση του.

"Πολύ αέρα με το γατάκι δεν έχει πάρει;! Μήπως πρέπει να του το κόψω;"σκέφτηκε και ασυναίσθητα γέλασε. Εμφάνισε ελαφρώς τις λεπίδες της, ενώ ακόμα ήταν γυρισμένη πλάτη μπροστά του. Πάντα κουβαλούσε τις λεπίδες της μαζί. Έτσι της είχε πει η θεία της. Παντού και πάντα!

<<Όπου θέλω...τι σε νοιάζει εσένα ρε;>>του λέει νευριασμένη και εκείνος με γρήγορο βηματισμό ήρθε δίπλα της και με μια κίνηση την έπιασε από το λαιμό και της κοπάνησε το κεφάλι στο τοίχο. Από την πρόσκρουση του κεφαλιού της με τον τοίχο, έσφιξε δυνατά τα μάτια της και πήγε να βγάλει ένα επιφώνημα πόνου, αλλά δεν θα το επέτρεπε αυτό στον εαυτό της, δεν θα επέτρεπε να δείξει στον "εχθρό" κανένα συναίσθημα. Έκλεισε το στόμα της και τον κοίταξε μέσα στα πλέον μπλέ σκούρα μάτια του.

"Γιατί αλλάζουν χρώμα;" αναρωτήθηκε για μια στιγμή, αλλά από της σκέψεις της την έβγαλε η φωνή του.

<<Πρόσεχε πως μου μιλάς γατάκι!>>

<<Γιατί ρε τι θα μου κάνεις;>>έβγαλε με δυσκολία τα λόγια από το στόμα της εφόσον της πίεζε όλο και πιο δυνατά το λαιμό της. Άρχισε να βήχει και εκείνος επανήλθε στην πραγματικότητα. Τράβηξε το χέρι του γρήγορα από πάνω της και την άφησε να πέσει κάτω. Η Μπέλα ήταν με τα γόνατα στο πάτωμα, καθώς έτριβε με το χέρι της το λαιμό της, προσπαθώντας να βρει ξανά τη φωνή της.

<<Μόνο αυτό μπορείς να κάνεις;>> του είπε με δυσκολία και σηκώθηκε όρθια.

<<Είσαι σκληρό καρύδι τελικά...>> της λέει και σχηματίζει ένα ειρωνικό χαμόγελο, καθώς πάει να φύγει για το δωμάτιο του.

"Άντε μου στο διάολο"μουρμούρισε εκείνη μόλις τον είδε να φεύγει.

<<Τι είπες γατάκι;>>

<<Να πας στο διάολο είπα!>>

<<Θα σου κρατήσω μια θέση...βάλε κάτι πρόστυχο...>>λέει ειρωνικά καθώς γυρνάει να την κοιτάξει και της κλείνει το μάτι περιπαιχτικά.

<<Ρε άντε γαμησου!>>

<<Αυτό σκοπεύω να κάνω...>> φωνάζει καθώς είχε απομακρυνθεί αρκετά. Εκείνη τον κοίταζε να φεύγει γεμάτη απορία. Πως γίνεται να είναι κάθε φορά τόσο ψύχραιμος; Τον έβρισε! Και πολύ μάλιστα....αν ήταν κάποιος άλλος θα την είχε σκοτώσει ή εκείνη μάλλον. Αντιθέτως εκείνος έφυγε χαλαρός και πήγε πίσω στο δωμάτιο του. Ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα. Βλέπει το ακατάστατο δωμάτιο από εχθές και κάθεται σε μια καρέκλα.

Το Υβρίδιο Donde viven las historias. Descúbrelo ahora