Dreaming You✔

Chapter 18

HANARYE'S POV

Lahat kami ay natawa sa reaksiyon ni not until

"Sige na nga okay na sakin to, iisipin ko nalang effort to ng girlfriend ko"nakangiti nyang sambit

"Anong girlfriend? Loko hindi ka sasagutin ng kapatid ko"sambit naman ni kuya

"Wag kang mag-alala bro, best man ka sa kasal naman"nang-aasar na tono ni ace, tinaas nalang ni kuya ang kanyang middle finger kaya lalong natawa si ace

Ngunit natigilan kami nang bumagsak si isabella

"Isabella!"sigaw agad ni kuya

"Ahm..o-okay lang ako medyo nahilo lang"sagot nya

"Dadalin na kita sa kwarto mo"tanging sambit ni kuya at astang lalakad na si isabella pero pinigilan sya ni kuya"Sorry"sambit nya saka binuhat si isabella, sweet!

'Gusto ko ng lalaking katulad ni kuya! Ang sweet'

Napatingin ako kay ace nakatingin sya kay isabella na parang nagtataka"What's wrong"tanong ko sakanya

"Nothing"sagot nya

Hindi ko na sya pinansin at pumunta nalang ako sa kwarto ko

Pumunta ako sa study table at saka gumawa ng panibagong chapter..

**

Nakagawa na ako ng dalawang chapter kaya ako'y sumandal muna ngunit nagulat ako nung may nagbaba ng strawberry milk kaya napatingin ako ung sino at nakita ko si ace na umiinom din at saka ngumiti sakin

"Kala ko ayaw mo nyan"sambit ko saka binuksan din yung milk

"Who told you? Bukod sayo, gusto ko rin to"nakangiti nyang sambit at saka uminom ulit

"Paano mo nasasabi ang mga ganyang bagay nang ganyan lang"tanong ko

"Paanong ganyan lang?"tanong nya

"Yan, yung mga banat mo, chill lang, walang halong kaba"paliwanag ko pero diko sure malinaw talaga

"Bakit naman ako kakabahan? Kung totoo naman"nakangiti nyang sagot

"Totoong?"tanong ko

"Gusto kita"sagot nya kaya nag-iwas ako ng tingin"Bakit hanggang ngayon ba hindi kapa rin naniniwala?"tanong nya pa

"Ewan"sagot ko

"Anong ewan?"tanong nya

"Hindi ko kasi alam kung dapat ba akong maniwala o idaan nalang sa biro"sagot at nabigla naman ako nang lumapit sya sakin at hawakan ang mukha ko

"Vyera, maybe kilala mo ako as palabirong tao pero once na may maramdaman ako..totoo yon"sagot nya

"Natatakot lang siguro akong masaktan"sagot ko

"Hindi naman maiiwasan sa tao ang makasakit o masaktan, natural na sating lahat yon kahit nga siguro araw-araw pwede mo maramdaman yon"paliwanag nya at saka naupo na sa kama samantalang ako nandito pa rin sa may study table

Uminom nalang ako ulit "Hindi naman kita mamadaliin o pipilitin na sagutin ako, edi kung hindi edi friends na muna"dugtong nya pa

"Friends na muna"sagot ko sakanya

"Okay lang dyan naman nagsisimula ang lahat"nakangiting sagot nya kaya naman natawa ako

"Bakit ka nga pala ulit nag writer?"tanong nya