Order of the President (Officer Series #1)

Kabanata 34

Kabanata 34

Seek

Bumisita ako kay Allen na isang architect na ngayon. Akalain mo nga naman, ang isang suki ng guidance magkakaroon ng magandang trabaho. I tap his shoulder nang magkita kami.

"May site na available doon sa may pansol, baka gusto mo lang naman. Marami pang space doon."

Tinignan ko ang blueprint ng ginawa nitong design, he's with Engineer Paulo na ahead lang ng isang taon sa amin.

Pinakita nila sa akin ang balak nila sa pinapagawa kong hospital. Tumango nalang ako sa kanila at binisita ang site pagkatapos.

Buong araw kong pinanood pag aayos ng gagawing Hospital saka sa mga ginawang testing. The day went well at doon ko iniayos ang mga plano dito.

Kinabukasan, maaga akong nagpunta sa site para panoorin ang mga nagtatayo ng hospital. I smiled when they are done testing it.

"Sean, pasensya kana hindi makakarating ngayon si Engr. Paulo eh nagkaroon daw ng emergency sakanila sa Bulacan." tumango ako dito. "Kaya inimbitahan ko nalang si Engineer Ryan, tutal noong high school ay close naman kayo diba?"

Nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si Ryan na nasa likod ni Allen! He's wearing a gray vneck tshirt with his black khaki pants.

Napalunok ako at agad na tumalikod sakanila, nag usap ang dalawa samantalang ako ay nakatitig parin sa blueprint.

"You sure you're looking at the blueprint?" he asked.

Ngayon ko lang na realize na baligtad pala ang hawak ko! Nakakahiya. Tumikhim ako saka ibinaba ito, hindi ko siya pinansin tumuloy na lang ako sa may site saka nagmasid masid sa mga bakal na inilalagay doon.

"You're avoiding me, huh? After I waited you in the past twelve years?"

Kumunot ang noo ko sakaniya, he can marry if he wants too! Wala akong sinabing maghintay siya and now he's blaming me that he waited that fcking long?

"I'm not...avoiding you." matigas kong sambit saka naglakad ulit.

"Then, why did you walk away when you saw me coming?"

"I'm not!" giit ko.

Tumingin lang siya sa akin na parang nagsusuri saka bumuntong hininga.

"Woman, whatever happens in the past--hindi ko ginusto iyon."

"Hindi ko rin ginusto na makilala ka."

Hindi siya nagsalita kaya bumalik nalang ako sa may pwesto nina Allen at doon umupo. Kasama ko ang dalawang trabahador na kumukuha ng iilang mga gamit.

Tinignan ko siyang pinagmamasdan ang bawat mga bakal sa site saka ito pinipitik. Pasikat eh no?

"Sean!"

Napalingon ako sa tunawag sa akin sabay ng pagbagsak ng sahig! Damn, what is that? Rambulan ba ito o wrestling or something?

Natigilan ako nang biglang may pumutok sa may gilid ng tainga ko! Mabilis na dumaan ang bala ng baril bago ako bumagsak! W-What is that?!

"Are you okay?" Ryan asked. Nanginginig akong tumango sakaniya. "Damn, your mother's stalker is now hitting you huh."

Ano daw? Mother's Stalker? Ibig sabihin, may stalker si Mama?! I can't believe this!

"Sorry, I just saw it coming."

Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya. What is he saying?

Bumuntong hininga siya saka tinulungan akong tumayo, natatakot pa ako nang una pero he assure that the man is not here anymore.

"He's gone, he was chased by some men here in the site. "

Tumitig lang ako sakaniya, he just saved me from a serial killer!  But when I stares at him for long, I noticed his changes. Nagkaroon na siya ng jawline na bagay na bagay sakaniya, his nose is really a pointed one at ang kaniyang mga mata ay sobrang ganda!

I don't know why in a point like this ay nakayanan ko pa siyang purihin. The men in our site reported what happened a while ago habang ako ay nasa station lang ng presinto at nakaupo. After they asked me so many questions ay tinawagan na nila si mama.

"Sean!" naptingin ako sa may entrance at nakita ang nagaalalang mukha ni Mama kasama ng mga kapatid ko. They hugged me tight.

"M-Mama."

"It's the Marasigan's fault, Sir! He's in the site so I'm sure that they commanded that man to kill my daughter!"

Pinigilan ko si Mama nang dinuro duro niya si Ryan at idiniin. She just looked at me angrily,

"What Sean? Ipagtatanggol mo sakin itong ex mo?! Sean, baka nakakalimutan mong ang pamilya nila ang pumatay sa tatay mo!"

Pumikit akong mariin at agad na umiling, I cried when I don't know what to do anymore to make my mother calm.

"Ma'am, baka po pwedeng pag-usapan--"

"Pag-usapan, chief?! My daughter almost shot and almost died!"

"Kaya nga po Ma'am, kung hindi po nailigtas nitong si Sir Ryan si Ma'am Sean ay baka wala napo ito--"

"Don't talk to me like that, chief!" Sigaw ni Mama. "Obviously, itong Marasigan na ito ang may pakana! He planned all of this! Kaya nga nailigtas niya si Sean hindi ba? Kasi alam niyang may ganoong mangyayari!"

In too much tiredness, I passed out. Nagising nalang ako nang may malamig na kamay ang humawak sa akin, Mama is on my side bed holding my hand tightly while crying.

"A-Anak." ani Mama, agad naman siyang umalis nang makita akong nagmulat saka tumawag ng doctor.

"Akala ko ba Doc Sean ay magtatrabaho ka dito? Why did you came here as a patient, huh?" ngumisi lang ako sakaniya.

Tumango nalang ako nang malaman na over fatigue pala amg cause ng pagkawala ko ng malay. I know what to do kaya hindi na rin ako nagtagal pa sa hospital. Pagdating sa bahay ay ibinalita ni Mama na tuloy parin daw ang pagbuo ng hospital na pinapagawa ko, tumango nalang ako sakaniya.

I want to seek the truth behind my mother's grudge against the Marasigans and to have a closure on my father's death. I should know it for me to enlighten myself.

I need to seek it, para maayos na ang lahat, I really need to seek even if masaktan ulit ako.