Chapter 1
Welcome Back
"Umuwi kana kasi dito sa pilipinas" bulyaw ng kaibigan ko sa kabilang linya kaya bahagya kung nilayo ang cellphone sa teynga ko, ang lakas talaga ng boses ng babaeng to.
"I can't, pwede naman tayong mag video call diba if you miss me already" saad ko rito at umupo sa swivel chair at pinaglaruan ang ballpen ko.
"Monday naman nakakatampo ka ikakasal na ako hindi ka parin uuwi" bigla akong napatuwid ng upo ng marinig ko ang sinabi n'ya.
Nagulat ako sa sinabi n'ya she's getting married, Ruby is getting married. I can't believe it, noon kasing highschool days namin tinaga n'ya sa bato na hindi s'ya magpapakasal but look what happened now.
"Really? Is this a kind of joke?" tanong ko na parang hindi makapaniwala.
"Monday I'm serious here, atat na kasing magpakasal itong si Liam eh" saad nito na parang bored na bored sa akin.
Liam? Oh I remember him naging kasintahan n'ya noong 4th year college kami akala ko fling lang sila? And Liam is his best friend.
"Please Monday umuwi kana its been 5 years, bakit ayaw mo bang bumalik dito sa Pilipinas mas mahal mo ba ang New York?" saad nito na may pagtatampo sa boses kaya napabuntog hininga ako.
Hindi naman sa ganun I love my own country so much pero ayaw kung bumalik, kasi pag umuwi ako, there is a possibility na magkita kami at yun ang hindi ko gusto, that's the last thing I do.
"Hindi naman sa ganun its just that-- never mind" saad ko at narinig ko pa ang pagtahik sa kabilang linya.
My friends don't have any idea why I left the Philippines and they don't have to know ayaw ko silang madamay sa problema ko. Yeah its been 5 years but still pag naalala ko hindi ko mapigilang matakot na baka pagnagkita kami bumalik ako sa dati kung buhay, I can't let that happen.
"Monday do you have a problem you know you can tell me, tell us, we're your friends remember" saad nito na parang nalulungkot na boses n'ya kaya napabuntog hininga ako.
"Okay Rudy asahan mo ako sa kasal mo I'll be there, hindi pwedeng hindi ko masaksihan ang pagkatali ng kaibigan ko" saad ko at tumawa pa, nililigaw ko lang s'ya sa usapan ayaw ko lang magtanong pa s'ya. Bumuntog hininga ito na parang gusto rin n'yang marinig ang storya ko.
"Okay Monday aasahan kita hah, lagot ka saakin pag hindi ka pumunta" masiglang saad nito, kaya napangiti ako, the old Ruby, hindi ako sanay na malungkot s'ya, kasi s'ya talaga ang happy go lucky sa aming magkalaibigan.
Binaba ko ang tawag at napahilot ako ng sintido ko, okay dadalo ako ng kasal ang then uuwi agad ako, hanggat maari ayaw ko s'yang makita ug kahit marinig man lang ang boses n'ya nag dudulot kasi iyon ng subrang kaba sa dibdib ko na baka saktan n'ya ulit ako. Napabaling ang tingin ko ng bumukas ang pinto ng office ko at pumasok doon si Venus, his sister and the one help me escape the Philippines.
"Hi Monday" saad nito at umupo sa sofa at pinagcross ang binti.
"Hello Venus saan ka galing?" tanong ko rito at nag-asikaso na ng mga papeles na nakatambak dito sa mesa ko.
"Nang galing ako sa mall unfortunately nagkita kami ni Liam and he gave me this" saad n'ya kaya napa-angat ang tingin ko at nakita kung tinaas nya ang isang black in white small envelope. May kutob na ako kung ano iyon.
"And it is a wedding invitation, ikakasal na pala ang gunggong na kaibigan ni Kuya, kaya tinatapos n'ya na ang business dito, atat much" saad n'ya pero hindi ako sumagot.
"And I believe kaibigan mo ang papakasalan n'ya what a coincidence" saad nito at ngumisi sa akin na parang inaasar ako kaya napairap ako sa kanya at tumawa naman sya ng malakas.
"Stop teasing me Venus uuwi ako dahil sa kaibigan ko at babalik ako kaagad dito" saad ko at pinagpatuloy ang pagbabasa ng mga papeles pero hindi ako maka focus dahil sa sinasabi ni Venus.
"You know what I know you're scared but inorder for us to fully move on we must face our fears" madamdamin n'yang saad kaya tumingin ako sa kanya.
"I already move on Venus and besides its been five years already" sagot ko sa kanya at tinignan n'ya naman ako na parang hindi s'ya naniniwala sa sinasabi ko.
"Then tumira kana sa Pilipinas stay there for good" suggest n'ya na ika iling ko kaagad.
"No dito lang ako besides may business ako rito na kailangan atupagin" tanggi ko pa kaya umirap s'ya sa akin.
"FYI Monday may business ka rin sa Pilipinas" mataray nitong saad at umirap sa akin kaya napatawa ako, sanay na ako kay Venus may pagka mataray talaga s'ya pero deep in side she has a good heart.
Noong umalis ako ng Pilipinas s'ya lang at ang magulang n'ya ang mayroon ako, ulilang lubos na kasi ako simula noong first year college, at hindi n'ya alam kung saan ako pumunta besides wala namang paki yun sa akin, pero kahit ganun thankful parin ako sa family n'ya sa pagtulong sa akin.
Pinahiram ako ng malaking halaga ni Venus para magsimula ng business since alam ko naman ang pag ba-bake ng cake yun na rin ang ginawang business ko. Coffee-Cake Shop.
Naging pantok ito at sumikat kaya nabayaran ko si Venus sa perang pinahiram nya, ayaw pa sanang tanggapin pero pinilit ko na. Nagkaroon din ako ng budget para magpatayo ng bagong branch nito at doon sa Pilipinas ko pinatayo, ang namamahala doon ay si Vincent and kaibigan kung bakla.
"Bakit naman? Kilala kita Monday alam kung may takot ka parin jan sa puso mo, pero paano mawawala ang takot mo kung palagi ka nalang tumatakbo palayo, paano mawawala ang takot mo kung hindi mo ito haharapin" madamdaming saad n'ya at natamaan ako doon.
"You know the great Zig Ziglar said, fear have two meanings FORGET EVERYTHING AND RUN or FACE EVERYTHING AND RISE sa tingin mo asan ka doon Monday" saad nito at tumingin sa akin ng seryoso.
I didn't respond on what she said, I think ako yung nauna, forget everything but I know to myself that I didn't run away, we can't force our selves to do things we really don't want in the first place. I didn't run I just let him free and of course let myself free from pain physically, emotionally and mentally.
But she's right I should face the things I feared for, pero ang tanong kaya ko ba?
"Okay I'll try, pero pag hindi ko kinaya I'll be back here" saad ko at nakita ko ang pagngiti nya.
"That's Monday alam kung kaya mong harapin lahat ng problema, nalagpasan mo nga yung pananki--" natigil s'ya sa pagsasalita at awkward na ngumiti sa akin.
"Sorry, by the way mamaya na ang flight ko sabay na tayo" saad n'ya at tinanungan ko lang s'ya.
I smile when the airplane finally arrived, I'm back we're everything from my past starts from these country, all the joy and pain started here. Ngayon bumalik na naman ako sa lugar kung saan nagsimula ang sakit at takot ko, but I'm half willing to face it.
Welcome back Self.
His Scared Wife
***
BINABASA MO ANG
His Scared Wife
قصص عامة[Completed] They said being married to someone is one of the most beautiful event happen to your life but for Monday that is the worse thing happen in her life being married to Venom Lennox the ruthless, cold hearted person billionaire. They don't f...
