Hale Series #4 FOR YOU

Chapter 26

Ilang taon lang akong nawala pero parang naninibago ako sa lugar kung saan ako isinilang, nagkaisip at lumaki.

I didn't inform Queen Meridith na ngayon yung uwi ko, I just want to find my way to the castle.

Wala namang nakakilala sa akin maliban nalang sa pangalan ko pero kung ano yung itsura ko ay hindi alam ng mga Scottish maliban nalang sa mga tagapaglingkod ng palasyo.

I just take ride to a cab papunta sa mataas at malawak na gate ng palasyo kung saan may mga carriages na naghihintay doon patungo sa palasyo.

Taas noo akong lumabas sa cab habang bitbit ko yung maleta ko.

There a guards na lumapit sa akin.

"You must state your name before you enter the Royal's gate through the castle." seryosong sabi ng isa sa mga guard, hinubad ko yung suot ko na shades saka ako isa isang tumingin sa mga guards.

"I am Princess ZoeyElle Duchanes of Scotland .." taas noo ko namang sabi sabay sabay na nagbow yung mga guard sa harapan ko.

"Welcome back, your highness .." they said in unison, tumango lang ako saka tumayo na sila ng tuwid.

Binuhat nila yung maleta ko and one of the guard inform the castle that I'm here agad namang bumukas ng malaki yung gate saka ako pumasok kung saan yung Royal carriage ay naghihintay sa akin.

Iniaalayan nila akong makapasok sa kalesa ng mailagay na yung mga gamit ko ay nagsimula ng gumalaw yung mga kabayo.

It takes 20 minutes bago kami nakarating sa harap ng palasyo kung saan naghihintay yung mga tao ng palasyo sa akin.

Soon as I stepped my feet on the ground, tumunog yung trumpeta.

I take a deep breath bago ako nagsimulang maglakad.

"Welcome home your highness ... " they said in unison

"Welcome home, your grace " narinig ko naman nasabi ng iba.

Tinanguan ko lang sila lahat at huminto ako sa paglalakad ng nasa harapan ko na si Queen Meridith at Princess Zialliana.

I bow infront of my Mom because she is still the Regent Queen of Scotland napatingin din ako sa kapatid ko, inirapan lang ako.

"You didn't inform me that today is your arrival. " seryosong sabi ni Mommy

"I just want you guys to be surprised !" straight ko naman nasagot.

"Well, you surprise us really but why your face doesn't seem so happy to be here ? " tanong pa ni Mommy, Napalunok ako and I bit my lower lip just to stop myself from crying

"I am tired mother, I need to rest .." sabi ko nalang mukha namang naiintindihan ako ni Mommy.

"Since you're here now, your ladies still in services with you so now ladies escort your Princess ZoeyElle to her chamber." seryosong sabi ni Mommy nagsitanguan naman yung mga babae na naka assign sa akin.

Naglakad na ako papasok sa loob ng palasyo lahat ng mga tao na nakakasalubong ko ay nagbibigay sila ng galang sa akin.

As soon as I enter my old room which is called the Princess's chamber ay dumapa agad ako sa kama saka iyak ako ng iyak. I still can't believe na hindi ko na maalagaan ang anak ko.

Humahagulhol ako ng iyak, sobrang sakit hindi ko alam kung makakaya ko ba na gumising sa umaga ng hindi ko nakikita si Cohen at Noah.

"Your highness, are you alright ? " narinig kong tanong sa akin ng isa sa mga ladies ko.

"Yes, I'm fine just put my things and leave .." sabi ko naman mayamaya lang ay narinig kong sumirado na yung pintuan kaya humahagulhol ako ng iyak.

I need to cry kailangan ko na mailabas itong kalungkutan na nararamdaman ko.

And maybe tomorrow I can resume my life without knowing that I can see Cohen and Noah again.

Kinabukasan, maaga akong nagising. My ladies prepared my bath and the outfit that I wear for today.

Matagal akong umalis sa bathtub, pinapakiramdaman ko lang ang maaligamgam na tubig na dumadampi sa katawan ko.

Ng matapos na ako ay tinulungan akong bihisan ng mga ladies servant ko. Ng matapos na nilang ayusin yung pagkatali sa suot ko na mahabang dress, pagsuot ko ng sandalyas at pag-aayos ng buhok ko ay pinalabas ko na sila.

I'm the one who put a make up on my face, Alexandra teaches me kapag bumibisita siya sa Mansion de Hale at wala kaming magawa. After that I open the big golden box where my jewelries are there.
I pick a set na mababagay sa suot ko.

Sa totoo lang naninibago ako sa panahon, sa suot ko parang mas gusto ko pa yung normal na buhay na magagawa ko kung ano yung gusto ko na gawin.

Pati sa Dining area ng palasyo ay nakasunod pa rin sa akin ang mga alalay ko. At inilalayan nila akong makaupo sa pwesto ko saka inilapag na nila sa harapan ko ang almusal ko which is not really my type.

Nag-angat ako ng tingin kay Zia ng umupo ito sa pwesto niya at tulad ko din may nag-aasikaso din sa kanya.

Inirapan na naman ako ng maldita kong kapatid.

"I know you hate me but please don't make it so obvious ! " mahinang sabi ko kay Zia saka ako nagsimula ng kumain.

"You shouldn't have come back, my life is better without your presence." mataray nito na pagkasabi

"Well, you have no choice since I'm already here but remember this Zia once our mother passes her throne to me , I will be your Queen and you'll obey me so you should start treating me nicely." seryoso kong sabi sa kapatid ko

"In your dreams .." mataray pa nito nasabi saka tumayo na at hindi inunos yung kinain niya.

Nawalan ako ng gana dahil sa inis ko sa kanya kaya tumayo din ako para sana ay bumalik na sa kwarto kaya lang I just saw mom kakapasok lang sa Dining Area.

"Don't leave my dear daughter, please join me to eat breakfast and I guess you didn't eat well .." sabi pa nito saka napatingin sa pagkain ko na kunti lang yung nakuha.

Wala naman akong nagawa pa kundi ang umupo ulit at sabayan na kumain ang Reyna.

"How are you ZoeyElle ? Are you feeling well ? " tanong pa ng Mommy ko ng mapansin niya na matamlay ako,wala akong gana at hindi ko ginagalaw yung pagkain ko.

"I'm just fine Mom.. " sagot ko naman

"Well, for me you don't look fine that's why I prepared a welcome home party for you.." sabi pa ni Mommy, napailing ako.

"Oh mom, please not that.  " tanggi ko naman

"But why ? You love parties and King Edward will attend with the rest of his family. " seryoso namang sabi ni Mommy, wala naman akong nagawa pa.

Yes, I admit noon gusto ko talaga na palaging may party sa palasyo , I just like crowded and seeing people dancing and laughing it makes me feel alive but now I don't feel partying knowing I left the people that I love in Philippines.

The Hale's and my friends .. I lied to them and I didn't even say goodbye to my friends. I feel like I am the worst friend ever but I promise that I will make it up to them.

Not just Zoey Sarfati but as the real me ZoeyElle Duchanes.

I'm tired of lying ...