My Secret Life (ON-GOING)

Chapter 16

Sam P.O.V

Nang unang makalapag ang aming sinasakyan ay dali dali rin kaming pumunta sa isang rundown building na kasama sa undercover na mission namin.

Ang sasakyan na sinakyan namin paglapag namin dito ay pumunta muna kami sa isang lugar para pumalit ng sasakyan bago dumating dito.

"So, what now?" sabi ni Trisha.

"Ang luma naman ng bahay na ito. Wala bang mas magandang bahay dito na puwede nating upahan?" tanong ni Brianna.

"Sabi ni, sir Francis kasama ito sa mission natin. Dapat raw mag undercover tayo at kumuha ng impormasyon kung kasama raw ang kalaban natin sa grupo na 'yun." sabi ko at inayos ang pagkakapit nakin sa bag na dala dala ko.

"Wala bang mas maganda na undercover na bahay na puwede nating gamitin?" tanong ni Iane.

"Nope. Tayo na, may naghihintay sa atin sa loob." sabi ko at pumasok na kami sa bahay at sumalobong sa amin ang isang malaki at matabang dalaga na nakangiti ng matamis sa amin.

"Hi, I'm Lourdes, the owner of this house - the fourth generation to hold this actually. Thank you for choosing this house to be your home." sabi niya sa amin at lumapit. "May I ask. Are all Filipinos? Don't get me wrong, you look like a Filipino. Are you?"

Kahit naguguluhan tumango kami at napasigaw naman siya. "Really?! Omg, hindi ako makapaniwalang makakausap ko at mahawakan ang mga Filipino. This is a dream come true."

"Uhm, Filipino ka rin ba?" tanong ni Trisha.

"Hindi, pero ang yaya ko nagsabi na ang babait raw ng mga Filipino kaya nung sinabi niya 'yun sa akin gusto ko rin makausap at ma meet ang iba pang mga Filipino." sabi niya at niyakap kami.

Bigla rin siyang kumaliwas ng maramdaman niyang hindi kami komportable sa ginawa niya. "Sorry, excited lang talaga ako kasi nakameet ako ng mga pilipino. Shall we go, I still need to tour you inside the house." sabi niya at nanguna ng pumunta sa isang silid at pumunta pa sa isa at nung matapos na siyang mag tour sa bahay bumalik sila kanilang pinasokan.

"Ang that is where the tour ends. May gusto kayong e tanong?"

"Uhm, yeah, puwede bang bagohin ang itsura ng silid namin?" tanong ni Trisha.

"Yeah, sure, para sa inyo puwedeng pwede." ngumiti siya ulit nanggigil na tumayo na parang hindi maitago ang sayang nararamdaman niya.

"Guys, ang weird naman ng isang 'to." bulong ni Iane sa amin at tumingin kay Lourdes.

"Omg! Your eyes! How can't I recognize them before." sabi niya at pumunta sa amin at hinawakan ang mukha ni Iane at tinignan ito sa mata.

"Uhm, excuse me-"

"They're beautiful, I wish I have that kind of eyes. You look like, Todoroki. Do you know, Todoroki from My Hero Academia? He's so cool." sabi niya at binitawan na niya sa pagkahawak sa mukha ni Iane at tumayo sa harapan namin na naka-ngiti ulit.

"This is already paid right?" tanong ni Brianna.

"Yeah, for some reason, someone paid us a huge some amount of money even though we rent it low. Are you the one who paid us?"

"No! No, hindi kami 'yun, siguro may naligaw lang na pera at pumunta sa inyo kasama ang bayad namin ng sabay." sabi ko at tumawa ng kaunti bago iniba ang usapan. "So, sabihin mo nga ulit kung gaano na ka tanda ng bahay na ito."

"Oh, sure. This house was built 80 years ago, by my great grandfather. For some reasons my father decide to sell this but no one accept the price so he decided to make this a rental place. Some of the boarders say, may naririnig raw silang tunog galing sa baba. Pero wala naman kaming natuklasan sa pagiimbestigasyon ng papa ko sa bahay na ito. True, na weird ang bahay na ito. Sinabi na ito sa akin ng grandmother ko.