My Secret Life (ON-GOING)

Chapter 25

Sam P.O.V

"Huh?" sabi ko. Anong sinabi mo?

"I'll you the details tomorrow. For now, rest. You're probably tired from the wedding's and other stuff you did there." sabi ni kuya at tinapik ang balikat ko at umalis na.

"Ah? Okay." sabi ko at nagtungo na sa silid ko para matulog at magpahinga.

Nasagut na nila ang isa sa mga problema ko? Well, since hindi marami rami ang kinuha nilang problema sa akin. Puwedeng mas naging mabilis ang kanilang imbestigasyon dahil sa dami ng tao na nagiimbestiga. I will know it when tomorrow comes.

THE SUN has rise and new day come fort to challenge me. Pumunta na ako sa dinning area namin at pagkatapos naming kumain nagdiscus na kami ni kuya tungkol sa nalaman niya.

"So what is it?"

"Alam na namin kung bakit may relasyon si Jude kay Galle." sabi ni kuya. "First things first. Ginagamit nila si Galle para makakuha ng government info."

"Diba obvious naman iyan kuya."

"Hindi lang ito basta bastang relasyon. Hawak nila sa leeg si Galle. Tapos yung ama niya walang alam sa pangyayari. May kunting alam narin kami kung bakit nakapasok si Cass at Miles sa CHMSC."

Alam na nila! "Paano?"

"Hindi ito tungkol dahil sa 'yo." hindi tungkol sa akin? "Ayun kay, Ryan. May isang pinadala na agent ang FBI para eispiya ka at protektahan si Galle."

Ispiya?

"Eventually, hindi nagtagumpay ang agent na 'yun dahil nakuha ng Akuma si Galle. Si Cass at Miles ay ipinadala para patayin na ang agent na 'yun pero hindi nila nagawa. Hindi pa namin alam kung bakit hindi nila maaaring magawa 'yun. Nagiimbisitga pa si Bennidict tungkol dun."

"E ang agent. Alam niyo ba kung sino siya?"

"Hindi pa namin alam, pwera na lang sa gender niya. Lalaki siya at malapit raw ito sa 'yo. Actually, nung dumating si Nathaniel sa inyo sinabihan ko siyang magimbistiga sa paligid." sabi ni kuya at may ibinigay sa akin na papel.

"Ano ang nakuha niya kuya?"

"Well, at that time. Nalaman na namin ang tungkol kay Cass at Miles nung pumunta kayo sa San Francisco. Hindi lang namin natapos ang pag iimbistiga dahil sa security ng Akuma. Pero ngayon dahil nalaman na namin kung sino sila. Pinadala ko na si Nathaniel para magimbisitga pa lalo." sabi nito at may ibinigay na USB sa akin.

"Para saan 'to?" tanong ko.

"Hindi ko pa alam. Ang alam ko lang ay galing 'yan sa Akuma."

Bigla akong napatingin sa kaniya at nanlaki ang mga mata ko. "Ano!"

"Kahapon nang nagpagabi kayo sa reception ni Reylord at Elaisa. May isang messenger ng Akuma ang pumunta sa isa sa mga alagad natin. Pinadala ng taong 'yun dito sa bahay natin na sabi ikaw lang raw ang maka bukas nito. May password 'yan at kahit anong hack namin. Hindi talaga oobra. At nasira narin ang mga computers ng mga iba nating hackers dahil diyan.

"Isang specific na laptop raw ang makakabukas niya at ikaw lang raw ang nakakaalam ng password. May isang clue diyan sa likod na makakatulong sa 'yo." sabi ni kuya at bumuntong hininga na parang pagod na pagod siya. Well, pagod na pagod naman talaga si kuya dahil sa mga mahihirap na problema na kinuha niya sa 'kin.

"May iba pa bang sinabi ang messenger na 'yun?"

Parang nakuryente si kuya sa biglaang pag tayo niya. "Oh yeah! Sinabi ng messenger ng Akuma na small piece raw 'yan na puwede makakatulong sa iyong problema at problema nila. I don't know. Baka trap lang 'yan. Who knows."

"I look into this, kuya. Salamat." tumayo ako at niyakap siya ng mahigpit.

"No problem. Now, only two more and we can rest fully."

"Yeah." umalis na ako at nagtungo sa rooftop ng bahay para makalanghap ng sariwang hangin.

The blow of the winds blowing through my hair making it fly all over is just so relaxing. The nostalgic scene that I have been wishing to be repeated again was making me teary all of the sudden.

"It's almost time." I look at the USB and look for the clue written on it.

'The first love you had is the last thing will remain. The oldest emotion you feel is the longest possession you have.'

Sa unang pagkabasa ko palang ay may dalawa na akong na isip kung anong klasing laptop na ang puwede kung magamit. Pero sa ikalawang clue na puwedeng makatulong sa akin ay hindi ko magawang pagisipan kung ano ang binibigay na kahulugan nito.

'The name of friend is a name of foe. The closer you are the dangerous it can be. The day of the pain reside through your heart, is the day you unlock the most precious in your life. Name. Date. Anniversary.'

Anniversary? Ano ang ibig sabihin nito? Tungkol ba ito kay ate? Kahit ang simoy ng hangin ay hindi nakakatulong sa akin upang mahanap ang sagot nito.

"The nostalgic scene I want to come true again. Is where me and ate will drink juices under the morning sun while the cold breeze of air blowing us to make it even more relaxing." wait! This must be it!

Dali dali akong pumunta sa silid ko at hinanap ang dalawang laptop na puwede makatulong sa akin. One is belong's to Glen and the other one is from ate.

After long silence of thinking. I decided to choose Glen's laptop. I insert the USB then enter the name of ate then the day we always do it once in a year and her death anniversary.

I have doubts if I want to enter it or not but as seconds goes by I decided to do it. But the scene happened in front of me was unexpected. The laptop broke. The screen shows different kinds of bugs, different colors flashes all over the screen then suddenly shut down.

"Shit! It broke. The password was a mistake! And the laptop was a mistake to. All that is left is ate's laptop." I look, hopelessly look at the only laptop that can help me. "What to do?"

AFTER WHAT happen I decided to let it slide for a moment. I need to think what is the correct password for it wont happen again.

Name. Date. Anniversary.

"What is it that I'm missing for?" not minding where I am walking. I suddenly bump into someone. "Sorry."

"Hey, Sam. What happened? You look like a mindless human." sabi ni Trisha.

"Oh, hey. Sorry, marami lang kasi akong iniisip. Stress na ako, at wala na akong maisip kung ano ba ang dapat kung gawin!"

"Alam mo. May naisip akong paraan."

"Ano?" tanong ko.

"Punta ka sa mall. Kumain ka at pagkatapos nun, hanapin mo yung chair massage sa mga daanan diyan. Siguradohin mong matagal para makapagrelax ka." sabi ni Trisha.

"Bakit ko pa kailangan pumunta sa mall kung may meron naman dito?"

"For a change. Labas labas rin kasi minsan." sabi ni Trisha. Tama siya, kailangan ko ngang lumabas minsan.

"Okay, salamat. Kamusta na pala ang dalawa?"

"Ayun, tulog parin. Dami kasing ininum eh. Sure akong magrereklamo na naman ang dalawang 'yun." sabi niya at tumawa.

"Okay, alis na ako." tumango lang siya at umalis na ako. Pero bago 'yun hinanap ko muna si kuya para maitanong ang isa kung katanungan.

"Kuya! Andiyan kalang pala." sabi ko at mabilis ko siyang pinuntahan.

"Oh, ano 'yun, Sam? May kailangan ka pa ba?"

"May tanong lang ako."

"Ask away."

"Ang messenger. Saan ko siya puwede mahanap. May itatanong lang kasi ako sa kaniya."

"Ahhm. About that, hindi mo na siya mahahanap. Sabi ng alagad natin. Nung nasabi na niya ang lahat ng kailangan niyang sabihin biglang pumutok ang isa sa mga ugat ng utak niya kaya siya namatay."

Damn it!