Mizpah: Jillian

Chapter 14

We're now eating in Tagpuan. I heard it is a popular diner here in San Juan. The place was packed with locals and foreigners. The place is good, so as the food. I ordered bagnet while Vaughn ordered pares.

My phone beeped. Napatingin sa akin si Vaughn bago sa cellphone ko. I cleared my throat at ibinaba ang utensils ko. I opened my phone and Chad texted me.

From Chad:
Nasa apartment ka na ba? Kumain ka na?

I glanced at Vaughn. Huminto siyang kumain at patuloy parin akong tinitignan. Nakataas ang isang kilay niya habang seryoso ang mukha niya.

"It's Chad. He asked if nakauwi na ako sa apartment."

Hindi ko alam bakit ako nagpapaliwanag sa kanya. Dahil siguro nakakunot ang noo niya na parang nagtatanong if sino ang nag-text sa akin.

Ibinalik ko ang tingin ko sa cellphone ko at nag-reply kay Chad.

To Chad:
I'm here pa sa San Juan. Vaughn and I are eating dinner rn.

I turned off my phone and placed it on the table. Sinulyapan ko muna siya bago kinuha ang utensils ko at nagpatuloy na kumain.

"Gusto mo na bang umuwi pagkatapos nating kumain?" He asked.

I looked at him. Wala pa ako sa mood umuwi pero meron siyang trabaho bukas at nabanggit niya kanina na pagod na daw siya.

"We can go home. May photoshoot ka kanina diba? I'm sure pagod ka na."

"Let's stay then. I'm not tired," he said.

Tapos na kaming kumain ni Vaughn at bumalik kami sa dalampasigan. Nakaupo lang ako habang hinihintay siya. He said he'll buy a drink for us.

Nakabalik na siya at umupo sa tabi ko. He bought two bottles of beer. Kinuha niya ang isang bottle at gagamitin sana ang kanyang ngipin sa pagbukas pero agad ko siyang pinigilan.

"Don't ever think about it. Masisira ang ngipin mo dyan."

Kinuha ko sa sling bag ko ang susi ko sa apartment ko na may nakasabit na opener. Kinuha ko sa kanya ang beer at binuksan ito. Naramdaman kong tinitignan niya ang bawat galaw ko. Medyo naiilang ako ng konti at kinakabahan.

"Salamat," he said when I gave him the bottle.

Kinuha ko 'yung isa pang beer at binuksan ito. Ibinalik ko sa bag ko ang susi ko. I drank my beer and watched the dark sky.

"Grabe. Magaganda at sexy pala 'yung mga model kanina," I said without looking at him.

He did not respond. Uminom ulit ako ng beer.

"Qualified ba ako para maging model sa agency niyo?" Biro ko.

"Magmo-model ka?" He looked at me.

I laughed. "Syempre hindi. Not my forte."

"Good."

Nawala ang ngiti ko at kunot-noo ko siyang tinignan. Anong good? What does he mean by that?

"Huh?"

He looked at me.

"Huwag kang mag-model. Diba sabi mo nursing student ka? Mag nurse ka nalang."

"Oo naman. Being a nurse is my life long dream. Ang hassle at ang hirap maging model, no. Nakita ko sa mga post ng mga sikat na models online na they're always working out and eats in a small amount," I said. "Pero all their hard work pays off because they are beautiful and sexy... And famous also."

He drank his beer and after that, he wiped his mouth using the back of his palm.

"Ang hirap din naman ng nursing," he said.