14.bölüm

156 7 1
                                    


(Alaz)

Mira gittikten sonra hastanede kalıp etrafi izlemeye başladım.Gelen seslerle dikkatim dagıldı ve yogun kalabalıga takıldı gözlerim.Kenardan geçen bir kızı durdururdum

"Orda ne oluyor?"

"Mira Kılıç bu hasteneye Cerrah olarak atanmıştı.Bugün arabası bulunmuş.İç kanaması varmış.Herkes başına toplandı dagıtamıyoruz."dediginde gözüm kalabalıga degdi.

Bulundugum yerden hızla kalabalıgın içine daldım."Çekilin lan!!"dedikten sonra herkes korkuyla dagılırken doktorlar ve ben sedye'nin üzerindeki Mirayı ameliyathaneye götürüyorduk.
Her yeri kan içindeydi.Kapı'nın önüne geldigimizde hemşirelerden biri durmamı isaret etti.

"Bende girecegim."

"Beyefendi giremezsiniz."dediginde gözüm dönmüşçe belimdeki silahı çıkarıp kıza dogrulttum.Kız gerilerken

"İstedigim yere istedigim zaman girebilirim.Bana karşı gelme ve şu lanet kapıyı."dedigimde korkuyla cebindeki kartı çıkarıp delige soktu ve kapı açıldı.İçeriye girdigimde doktorlar bana şaşkınlıkla baktı.Silahı yerine yerlestirip

"İşinize devam edin.Kız ölürse kendinizi ölmüş bilin."dedigimde korkuyla işlerine devam ettiler.Mira'nın yanına gittim ve başını okşayıp saçına bir öpücük koydum.

"Geçicek bir tanem.Bu da geçicek."dedikten sonra alınlarımızı birbirine dayayıp bekledim.

(Mira)

Gözlerimi araladıgımda hastanedeydim.Ve sedyede yatıyordum.Bir el elimi tutup

"Mira"dedi.Kim olduguna baktıgımda Alazı gördüm.Gözündeki mutluluk okunuyordu.Dudaklarım kurudugundan

"Su verir misin?"dedim.Hemen masada hazır halde olan suyu getirdi ve beni oturur pozisyonuna getirip bardagı iki dudagımın arasına yerleştirdi.Yutkundugunu net duydum.Bardagı çektikten sonra ona döndüm

"Ben niye burdayım?"

"Arabayla kaza yapmışsın."dediginde herşeyin gerçek oldugunu anladım.Yani gerçekten Çınar beni aldatmıştı.Gözümden düşen bir damla yaşı durduramadım.Alaz elini yanagıma koyup

"Agrın mı var?"dediginde kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Neden aglıyorsun o zaman? Aglaman hoşuma gitmiyor."

"Ne yaptıgımı bilmiyorum,Alaz.Ne yalnış yaptım bilmiyorum.Ona yalnış bir şey mi dedim,bir şey mi yaptım bilmiyorum."derken elimi sıvazlayıp

"Neyden bahsediyorsun?"dedi

"Çınar beni aldattı.Kendi gözlerimle gördüm.Herkesi kaybediyorum,teker teker."dedigimde kollarını birden boynuma doladı.Kokumu içine çekip

"Ben burdayım.Senden hiç gitmedim.Hala oldugum yerdeyim.Sana git derken kalmanı o kadar istedim ki.O günü başa alabilsem diyorum bazen.Seni seviyorum Mira.Sana git dedigime pişmanım.Köpek gibi pişmanım."derken kollarını çekmesi adına elimi gögsüne bastırdım ama çekilmedi.Daha sıkı sardı beni.

"Yetmedi mi? Acıttıgın yetmedi mi? Öfken geçmedi mi? Parçaladın işte kalbimi dagıttın beni.Daha da gelme üzerime.Acıyor canım,bırak artık da yoluma devam edeyim.Bırak başkaları kırsın,başkaları tamir etsin kalbimi.Ama sen bırak."dedigimde kollarını benden çekip yüzümü avcunun arasına aldı.

"Benimsin.O kalbi de ben kırarım.Tamir etmesini de bilirim."dedikten sonra elini ittim.Kapı'nın çalınmasıyla göz yaşlarımı sildim.İçeriye Boran elinde çiçekle girdi

"Geçmiş olsun,Mira."dedikten sonra çiçegi masa'nın üzerine koydu.İmayla

"Son görüşmemizden sonra sizi göremedim."dediginde Alaz gitmesin diye içimden bin tane dua ediyordum.Sonra aramızda konuşma olmadı ve Boran da

"Hasta ziyareti kısa olurmuş.Tekrar geçmiş olsun."dedikten sonra gülümseyip odadan çıktı.Alaz ona öfkeyle bakıyordu.Gözlerimi kapatıp uyumak istedim ve öyle de oldu.

***

Pek bir agrım olmadıgı için istirathı sonlandırdım.Eve gidip güzelce dinlendim.Yigit de zaten dinlenmem gerektigini söyledi.Annem ve kardeşim bana çok iyi bakıyordu.Annem bana çorbayı zorle yedirirken kapı çaldı.İmdadıma yetişti.Annem elini kaldirıp

"Elimden kaçacagını sanma.Mine açar."dedikten sonra Mine gitti.Elimle kaşıgı tutup durmasını istedim ama ne mümkün

"Anne yiyemiyorum işte.Gerçekten kilo alacagım."

"Al işte.Çubuk gibi kaldın."

"Bence de yemelisin"diyen kişiye baktıgımda Alazı gördüm.Annem ayaga kalktı.Tepsiyi masaya koyup

"O çorba içilecek Mira hanım"diyip gitti.Yanaklarımı şişirdim.

Alaz yanıma oturup elindeki çiçegi verdi."Hastanede ziyaret etmedin mi?"dedikten sonra saçımı okşadı.Yumuşuyormuş gibi hissediyordum.

"Bir bakayım dedim.Hadi yemek zamanı."dediginde yüzümü buruşturdum.

"Annem zaten yeterince zorladı.Bence o yeterli."dedigimde yüzüme egilip

"Benim zorlmamı hatırlıyorsun degil mi?"dediginde dügünü yapmak için beni zorla öpüp de kabul ettirdigini hatırladım.Telaşla

"Tamam tamam."dedigimde gülümseyip "Hadi bakalım"dedikten sonra tepsiyi kucagına aldı.Yerimde biraz daha dogruldum.Kaşıgı dudaklarımın arasına götürdü.Biraz daha bana yanaştı ve bedenlerimizi birbirine degdirdi.Bundan rahatsız olsam da belli etmedim.Yemegi yemeye devam ettim.Çorba bittikten sonra tepsiyi sehpaya indirip gülümseyerek bana döndü.

"Şunu temizlesek iyi olur."dediginde yemek bulaştıgını anladım."Çorbadan degil mi?"dedikten sonra elimi dudagıma götürürken elimi tuttu ve yüzüme egildi.Nefesi yüzümü yalarken

"Ben temizlerim."dedi.Dudakları dudaklarımı buldugunda diliyle çorba'nın bulaştıgı yere sürttü.Elini saçlarıma daldırıp biraz daha üzerime yattı ve diger elini bedenimin diger tarafındaki boşluga indirdi.

Dudaklarıyla benimkilere baskı yapıp açmamı sagladı.Üst dudagımı emmeye başlarken haz duydugumu hissettim.Boran'a aksin hoşlanmıştım.

Birden kendimi ona karşılık verirken buldum.O üst dudagımı bende alt dudagını öpüyordum.Dillerimiz birbirine degerken eli belimi kavradı.Elimi ensesine koyup kendime bastırdım.Üzerime çıkarken dudaklarımız hiç ayrılmamıştı.Ona kızamıyordum bile.

Sertligini hissederken bedeni komple benimleydi.Ellerimi ensesinden çekerken o da dudaklarını zorlanarak benden çekti.
Agzından

"Immm."sesi çıktı.

"Tadı gerçekten güzelmiş."dedikten sonra dudagıma bir öpücük daha kondurdu.Üzerimden kalkarken yatakta dogrumduk ve ikimiz de oturduk.Ellerimi tutup kalbine götürdü

"Senin yerin burası derken yalan söylemiyordum,seni öperken yalan söylemiyordum.Seni seviyorum derken yalan söylemiyordum.Hepsi gerçekti."dedi.Gülümsedim birden.

"Beni affecek misin?"dedigimde yüzümü onunkine yaklaştırıp yanagına öpücük koydum.Geri yerime otururken

"Affettim."dedigimde gülüp kollarını boynuma doladı.

"Seni seviyorum."

"Seni seviyorum."dedim sarılmasına karşılık vererek.



BENİMSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin