BENİMSİN

21.bölüm

Boynumdaki dudaklarla gözlerimi araladım.Çarşafı çıplak bedenime sarmıştım ve sanki bedenimi görmemiş gibi gogüsümde bukuşturmuş sıkı sıkı sarmalamıştım.Belime minik öpücükler kondurduktan sonra parmagıyla şekiller çiziyordu.

"Uyandım."dedim elini çekmesi için"Uyandıgını,biliyorum."
Dediginde ona döndüm

"O zaman çek elini."dedigimde gülümseyip elini boynuma götürüp okşamaya başladı."Canım hiç istemiyor ama."

"Bu umrumda degil."dedikten sonra yatakta oturur po,isyona geldim.Arkadan bana sarıldı ve boynuma sulu bir öpücük kondurup

"Ben sofrayı hazırlayana kadar duş alırsın."diyip odadan çıktı.Üzerimdeki çarşafi indirip banyoya girdim.Kasıklarımda kendini belli eden müthiş bir agrı vardı.

Suyu açıp altında kendime gelmeyi bekledim.Artık hayatımda anıları yoktu.Bedenimde de onun izlerini taşıyordum.Öpmedik bir milim yerim kalmamıştı.Kendimi iyice yıkadıktan sonra havkuya sarınıp odaya geçtim.Dolabı açtıgımda hepsi onun kıyfetlerindendi.El mecbur onun kıyafetlerinden seçtim.

Hazırda yedek iç çamaşırlarım oldugu için şanslıydım.Üzerime mavi bir gömlegini geçirip dügmelerini ilikledim.Son dügmelerdeyken Alaz kapıyı açtı.Ona döndügümde gözleri bedenimi süzdü.

"Yakışmış."dedi gülümseyerek.Bir şey demeden yanından geçip giderken kolumu tutup gözlerine bakmamı sagladı

"Benden uzaklaşma."

"Kendinden beni uzaklaştıran sensin.Babamı öldürdün sen.Zorla evlendim,beni kendine aşık edip kovdun.Sonra da benden uzaklaşma mı diyorsun cidden?Ben sana yapsaydım ne olur-"Lafımı bölen şey dudakları oldu.

Belimi kapıya yaslayıp kapanmasını sagladı.Elimle gögsünden ittirirken iri elleri ellerimi buldu ve başımın üzerinde birleştirdi.
Dudaklarımı açmam için baskı yaparken agrımaya başladı ve ona yeniden yenik düşüp dudaklarımı araladım.Dili hareketlendiginde agzımla buluştu.

Ona ne zaman git desem dibimde bitiyordu.Beni sevdigini biliyordum ama hemen affedecek degildim.Ama bazen benim istegim dışı beni öpünce gerçekten sinirleniyordum.Şuan oldugu gibi.Ellerimi sıkı sıkıya tutmuş deli gibi öpüyordu.Son çare canını yakacaktım.Dizimle erkekligine vurup geri çekilmesini sagladım.İnleyerek tökezledi.

"Seni affetmemi istiyorsan kar yagdır.Pembe kar yagdır ve ben seni affedeyim."dedigimde elini erkekliginden çekip bana döndü

"Affeder misin?"

"Evet affederim ama yapamazsın o yüzden bunu unut."dedikten sonra odadan bir hışımla çıktım.

(Alaz)

İşim oldugunu söyleyip evden çıktıgımda gitmemi istemihor gibiydi ama istedigini yapacaktım.Beni affegmesi için pembe kar yagdıracaktım.

Saat on gibi filan eve geldim.Bilerek anahtarımı kullanmayıp zili çaldım.Bekliyormuş gibi hemen kapıyı açtı.Elinden tutup dışarıya çıkardım.Bana şaşkın şaşkın bakıyordu.Çatıda hazır olda bekleyen Koraya el işareti yaptıgimda etraf pembe karlarla çevrildi.Pamuktu ama karı andıriyordu he de pembesinden.

Mira agzı açık şekilde gülerek oluşan görüntüye bakarken elinden tutup evin dışına çıkardım.Gülerek yaptigım şeye bakıyordu.Cebimden kibrit çıkarıp yaktım ve yere attım.Yer alev aldıginda ortaya hoş bir görüntü oluştu.Mira elini agzına götürüp yazan yazıyı okurken gülümsemesi yayıldı.Yazı da Seni seviyorum,beni affet.yazıyordu.

Mira agzından elini çktikten sonra yanına gittim."Beni affettin mi,Mira'm."dedigimde boynuma atlayıp "Seni affettim.Herşeye ragmen seni seviyorum."dediginde bende kollarımı ona doladım.

Kollarımızı birbirimizden ayırdıktan sonra yoldan geçenlere dönüp bagıra bagıra "KARIM BENİ AFFETTİ.BENİ HALA SEVİYOR.O DA BENİ SEVİYOR.O BENİ AFFETTİ."derken bana dönüp

"Bagırmasana."dedi.durmayıp."KARIM BENİ AF-"derken Mira'nın dudakları benimkilerle buluştu.Bir kaç dakika karşılıklı öpüükten sonra

"Beni bir daha bırakma."dedi.Gülümseyip "Seni bırakmam."dedim.Yalancı bir kizgınlıkla

"Beni bırakırsan seni boşarım."diyince kollarımı iki yana açıp.
"Ömür boyu seninim kızım.Sen benim kadınım çocuklarımın annesisin,bunu böyle bil.Artık bana katlanacaksın."dedigimde ikimizden güldük ve birbirimize sarılarak anın tadını çıkardık.O benimdi ben de onun.O benimdi. Ve benim kalacaktı.