BENİMSİN

7.bölüm

(Alaz)

Uyanmamı saglayan şey telefonumun melodisi oldu.Uykuu gözlerle kafamı Mira'nın huzur dolu boynundan çektim ve sehpanın üzerindeki telefonu aldım.Koray arıyordu.

Noldu?

Abi elemanlardan birisi ters yaptı.

Kim?

Adı Kenan.Yeni girdi bu işlere zaten.Terslenip duruyor bize de.Belindeki silaha güveniyor.

Nerde?

Depoya indirdik.

Bekletin orda.Birazdan ordayım.diyip telefonu kapadım.Miraya dönüp dudagına minik bir öpücük kondurdum.

Ayaga kalkıp üzerimi degiştirdim.Aşagıya indigimde henüz kimse yoktu.Direk arabaya atladım ve depoya geldim.

Arabadan indigimde anahtarları korumalardan birine verdim.
Depoya girdigimde burnuma o metalik tad geldi.Bu tat haz veriyordu.Koray beni görünce dügmelerini ilikleyip deponun kapısını açtı.İçeri girdigimde sandalyeye baglı bir adam gördüm.
Kenardan bir sandalye çekip tersine çevirip oturdum ve ellerimi başlıgına dayadım.Göz kırpıp

"Kahvaltılarda yürek mi yiyorsun,hayırdır."diyince birden bagırdı."Sizin de gücünüz bana yetiyor.Elimi kolumu baglayın dövün.Ben de size yapardım bunları.Benden ne farkınız var.Bir de sınıf farkı koymuşsunuz ortaya.Siktigimin sınıfi."dedi tükürür tonda.

"Birincisi ben kimseyi ayırmam.İkincisi ben şuan o sandalyede olsam o ipi dakikalar içerisinde çözmüstüm ve.."dedim ayaga kalkarak.Suratına bir yumruk geçirip sesim depoyu sarsacak şekilde "Sen kimsin de bana bagırıyorsun lan Kaltak!!!" dememle sesi kesildi.

"Senin sesini kesmesini ben iyi bilirim."dedkten sonra masanın üzerindeki aletmere göz gezdirdim.Elime silahlardan birini alıp Kenan'ın yanına gittim

"Şimdi sesin çıkar ama sonrasında sanmıyorum."dedikten sonra karnına bir ateş ettim ardından teninden silahı çekmeden erkekligine dayadım ve iki el de oraya ateş ettim.Sonrasında kulagına egilip "Farklı mı olmak istiyorsun o zaman acını sakla.Benim sag kolum olmak istiyorsan düşmana iş vermezsin."dedikten sonra sandalyeye bir tekme vurup depodan çıktım.Koray'a dönüp

"Şunun işini bitirin.Sonrasında da Faruk Kılıç'ı bulup depoya indirin."dedikten sonra depodan çıkıp arabaya bindim.

Eve geçtigimde ceketimi vestiyere asıp içeriye geçtim.Herkes salonda oturuyordu ama Mira yoktu.Bir kızda koltuklardan birine oturmuştu.Kıza baktıgımda agzımdan o isim çıktı.

"Alev..."

(Mira)

Uyandıgımda odada tektim.Artık ona alışmıştım ve burdan gitmek istemiyordum.Gülerek yataktan kalkıp gardırobun önüne geçtim.Yazlık bir elbise giydim ve aşagıya.indim.

Aşagıya indigimde Eliza hanımla konuşan bir kızı gördüm.Kemal bey ve diger herkes burdaydı.Tekli koltuklardan birine geçip kıza baktım.Bu o Alazla resimde gülen kızdı.Saçları sarıydıve gozleri ona uyumlu maviydi.Gayet açık bir tarzı vardı.Kemal bey bana döndü

"Miracım sen bana gitmek istedigini söyledin.İstiyorsan gidebilirsin."deyisiyle Eliza hanım

"Tabii ki gidecek hala burda kalmayı düşünmüyor degil mi? Hangi vasıfla kalacak ki.Sonuçta artık Alev geldi.Alaz onu istemez."diyince sertç yutkundum.Alev mi? Kız bana dönüp

"Canım ben Alaz'ın eski nişanlısıyım.Evlendigini duydugumda direk geldim.Beni gördügü an seni postalayacaktır.Seni kovmasını istemiyorum o yüzden o gelmeden gitmeni istiyorum."